Επιστολή διαμαρτίας απέστειλε στην ΕΟΠΕ η Ένωση Σωματείων Πετοσφαίρισης Κρήτης με αφορμή την ειδική (συμπληρωματική) προκήρυξη για τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα, κάνοντας λόγο για παντελή απαξίωση της δουλειάς της ΕΣΠΕΚ, θέτοντας μάλιστα και κάποια ερωτήματα. Αναλυτικά η επιστολή:
«Προς: Κεντρική Επιτροπή Πρωταθλημάτων Ε.Ο.ΠΕ.
Αξιότιμοι κύριοι,
Αφού λάβαμε την υπ αρ. 1876/17-5-2021 Συμπληρωματική Ειδική Προκήρυξη Πρωταθλημάτων αγωνιστικής Περιόδου 2020-2021, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε και να σας ενημερώσουμε ότι θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να ανταποκριθούμε στην πρόκληση της συμμετοχής των ομάδων της Ένωσης μας στα αναπτυξιακά Πρωταθλήματα που προκηρύξατε.
Σας ευχαριστούμε επίσης για την παντελή ΑΠΑΞΙΩΣΗ της δουλειάς και του προγραμματισμού που τελέστηκε στην ΕΣΠΕ Κρήτης, καθώς αποφασίσατε να ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ και να ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕΤΕ για το γεγονός ότι αθλητές, αθλήτριες, προπονητές και σωματεία της Ένωσης μας είχαν, με σωστό προγραμματισμό, καταφέρει να έχουν οργανώσει και εκτελέσει νωρίς, πριν την επιβολή του lock down, 20 αγώνες Εφήβων και 56 αγώνες Νεανίδων, με συμμετοχή 5 και 16 ομάδων αντίστοιχα, με μετακινήσεις σε αποστάσεις συχνά άνω των 100 χλμ (Ιεράπετρα – Χανιά), με πληρωμή εξόδων και οδοιπορικών διαιτησίας, με θυσίες από τον προσωπικό και μαθητικό χρόνο των αθλητών/τριών (ο οποίος είναι υπερπολύτιμος αφού φοιτούν στην 3η Λυκείου και στο 1ο έτος της Πανεπιστημιακής τους εκπαίδευσης) έχοντας φτάσει το πρωτάθλημα Εφήβων στην τελική φάση και το Πρωτάθλημα Νεανίδων στην Ημιτελική Φάση.
Ευχαριστούμε επίσης γιατί αναγκάζετε τους αθλητές/τριες να αγωνιστούν ξανά, εν μέσω Πανελλαδικών εξετάσεων και εξεταστικής Πανεπιστημίου, για όλα αυτά που ίδρωσαν να πετύχουν. Ως Προϊστάμενη Αρχή, και επειδή αδυνατούμε να βρούμε λογικές και πειστικές απαντήσεις, παρακαλούμε να μας πείτε τι να απαντάμε στα ερωτήματα αθλητών/τριών και των γονέων τους.
Γιατί δεν ξεκινάνε τα Πρωταθλήματα Αγορών Κ21 και Κοριτσιών Κ20 από κει που σταμάτησαν; Που είναι η ισονομία; που είναι το Αθλητικό Ιδεώδες όταν οι κόποι μας διαγράφονται με μία απλή πρόταση μερικών λέξεων; Ποιος πίεσε προς αυτή την κατεύθυνση; Ακόμα και στον Ερασιτεχνικό Αθλητισμό ισχύει ο Νόμος του δυνατού αλλά όχι στο γήπεδο αλλά στις δημόσιες σχέσεις; Με τικ κίνητρο θα πούμε στα παιδιά μας να αγωνιστούν ξανά όταν κάποιοι (παράγοντες, συναθλητές, προπονητές) δε σέβονται το “ευ αγωνίζεσθαι”;
Εάν δεν είναι δυνατή η άμεση έγγραφη απάντηση σας, παρακαλούμε να μας επιτρέψετε να δώσουμε τα στοιχεία επικοινωνίας σας στους ανωτέρω αθλητές και γονείς τους για να τους δώσετε προφορικά τις όποιες απαντήσεις. Και πάλι ευχαριστούμε για την τιμή που μας επιφυλάξατε και ελπίζουμε στη συνέχισης της αγαστής συνεργασίας μας.
Με εκτίμηση,
Εκ του Δ.Σ.»
