Νέοι άνθρωποι θύματα της ταχύτητας, της κακής και επιπόλαιας οδήγησης, της κατανάλωσης αλκοόλ πριν από την οδήγηση, είτε ως οδηγοί είτε ως συνεπιβάτες. Τι κρίμα, πραγματικά, τι κρίμα...
Η χθεσινή τραγωδία στις Μεσαμπελιές, με θύμα τη 18χρονη Μαρία, έρχεται για μια φορά ακόμα να κρούσει προς την ίδια την κοινωνία το “καμπανάκι” του κινδύνου. Δεν πάμε καλά ως κοινωνία και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε. Δεν εφαρμόζουμε, για παράδειγμα, τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών μέσα από τα σχολεία. Ναι. Να μπει μάθημα στα σχολεία ως προς τη σωστή οδήγηση, τους κινδύνους που υπάρχουν, την απόλυτη και κατηγορηματική αρχή ότι δεν οδηγούμε όταν πίνουμε, δεν πίνουμε όταν οδηγούμε, πάντα φοράμε ζώνη και κράνος, κ.λπ. Να μάθουν τα παιδιά πριν ακόμα από την ενηλικίωσή τους ότι το τιμόνι είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, μπορεί να στοιχίσει ζωές και δεν παίζουμε όταν το κρατάμε.
Και βέβαια, ως κοινωνία, επιτέλους να αρχίσουμε να διεκδικούμε καλύτερους δρόμους, σωστή σήμανση, αλλά και ελέγχους στους δρόμους από τις δυνάμεις της Αστυνομίας και της Τροχαίας, που θα πρέπει, αντί να δίνουν βάρος στο να μοιράζουν κλήσεις, να είναι πολύ αυστηρές από τη μια, αλλά και ουσιαστικές από την άλλη στην τήρηση του ΚΟΚ και στην προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Είναι πολύ μεγάλη αμαρτία να κόβεται τόσο απότομα το νήμα της ζωής ενός ανθρώπου. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για παιδιά που δεν πρόλαβαν να χαρούν τη ζωή τους. Τι κρίμα...
Χ.Π.
