Γράφαμε σε τούτη τη στήλη προχθές για τον Παύλο Πολάκη και τη δυναμική/άγρια επιστροφή του στην πρώτη γραμμή του προεκλογικού αγώνα του ΣΥΡΙΖΑ. Σημειώναμε και την αντιπαράθεση για τον συνυποψήφιό του στα Χανιά, δίχως ωστόσο να υποψιαζόμαστε τι μπορεί να σημαίνει για το μέλλον. Κάτι που έγινε προφανές από την επόμενη επίμαχη ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα. Την ανάρτηση που, εκτός απροόπτου, θα τον οδηγήσει στην πόρτα της εξόδου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ας τα δούμε από την αρχή.
Η συντηρητική στροφή
Ο Παύλος Πολάκης - δεν είναι μυστικό αυτό - δε συμμεριζόταν τον ενθουσιασμό της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για τη “συντηρητική στροφή” του κόμματος. Το κάποτε κόμμα της “ριζοσπαστικής Αριστεράς”, σε μια σταθερή πορεία που ξεκίνησε από τις εκλογές του 2012, έχει “αποριζοσπαστικοποιηθεί”, έχει πασοκοποιηθεί και έχει γίνει συστημικότερο του συστήματος. Δεν το λέω εγώ αυτό, τα ίδια τα στελέχη του το λένε σε “ειλικρινείς” συζητήσεις. Η συντηρητική στροφή, η οποία πραγματώθηκε προκειμένου το κόμμα να μην προκαλεί την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης του συστήματος, ώστε να μπορεί να διεκδικήσει την εξουσία, πέτυχε τον αντικειμενικό σκοπό του: O ΣΥΡΙΖΑ έγινε “κυβερνώσα Αριστερά” το 2015. Και τι έκανε; Συνέχισε να πορεύεται στον ίδιο δρόμο. Υπέγραψε μνημόνια, εξαφάνισε εργασιακά δικαιώματα, δεν αναίρεσε ούτε ένα μνημονιακό νόμο, ψήφισε νόμους που κανένα κόμμα που έχει τη λέξη “Αριστερά” στον τίτλο του δε θα έπρεπε να διανοηθεί να ψηφίσει.
Και παρ’ όλα αυτά, το “βαθύ σύστημα”, το “κράτος πίσω από το κράτος”, συνεχίζει να είναι εχθρικό στον ΣΥΡΙΖΑ και να προτιμά τη Νέα Δημοκρατία, που το εκφράζει... αυθεντικά και όχι τακτικιστικά. Λογικό είναι αυτό βεβαίως και κρατήστε το, γιατί θα επανέλθουμε σε αυτό αφού δούμε λίγο την υπόθεση Πολάκη.
Εκτός ελέγχου
Η αλήθεια είναι ότι ο Παύλος Πολάκης τον τελευταίο καιρό έδειχνε περίπου “εκτός ελέγχου”. Με τις εκλογές να πλησιάζουν και τον Τσίπρα να κάνει δηλώσεις νομιμοφροσύνης όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, προσπαθώντας να πείσει για το ειλικρινές των “καλών καγαθών” προθέσεών του, ο Πολάκης φαίνεται να... φόρτωνε κάθε μέρα και περισσότερο. Το βλέπεις από τις αναρτήσεις του στα κοινωνικά δίκτυα, από τη δραστηριότητά του. Και από την άκομψη και καθόλου συνάδουσα με το πνεύμα ομοψυχίας παρέμβασή του για το ψηφοδέλτιο των Χανίων. Οπότε, αν διαβάζαμε σωστά τα μηνύματα, ίσως θα μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι ο Πολάκης θα κλιμάκωνε αυτόν τον άτυπο “προσωπικό αγώνα” του, με μια ακόμη πιο ισχυρή και ηχηρή κίνηση. Γιατί αυτό έκανε με την ανάρτηση “προγραφών”.
Η... λίστα του Παύλου
Η λίστα των προγραφών του Παύλου Πολάκη ως πολιτική κίνηση είναι τουλάχιστον ατυχής. Ατυχέστατη. Δεν είναι δυνατόν να προσωποποιείται ο αγώνας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του “καθεστώτος Μητσοτάκη” σε μια σειρά από συστημικούς παράγοντες, δημοσιογράφους, τραπεζικά στελέχη και επικεφαλής ανεξάρτητων Αρχών. Και σίγουρα όχι δικαστικούς. Όντως αυτή η δημοσίευση του Κρητικού βουλευτή δεν είναι “υπερασπίσιμη” από κανένα κόμμα. Βεβαίως δε θα πω ότι αιτιολογείται η εισαγγελική παρέμβαση που προέκυψε (όπως άλλωστε έκριναν έγκυροι νομικοί κύκλοι), καθώς η ανάρτηση δεν είναι ούτε κλήση ή πρόκληση σε βία, ούτε οτιδήποτε που θα δικαιολογούσε παρέμβαση του εισαγγελέα.
Ναι, η ανάρτηση Πολάκη είναι πολιτικά λάθος 100%. Και η στοχοποίηση συγκεκριμένων προσώπων είναι λάθος και καταδικαστέα απολύτως. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιο ποινικό αδίκημα. Δεν είναι νομικά κολάσιμη. Τουλάχιστον σύμφωνα με αυτούς που γνωρίζουν.
Διαγραφή και στήριξη
Ο Παύλος Πολάκης τέθηκε ήδη εκτός ψηφοδελτίων με απόφαση του Αλέξη Τσίπρα και η τύχη του όσον αφορά στην ιδιότητα μέλους του κόμματος θα κριθεί άμεσα. Η διαγραφή του συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, ωστόσο από τα κοινωνικά δίκτυα (τον κύριο χώρο... δραστηριοποίησης των επώνυμων φίλων και οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ) αναδύεται ένα... κύμα συμπαράστασης στον Παύλο Πολάκη. Η συντριπτική πλειοψηφία των επώνυμων συριζαίων, που έχουν κάνει αναρτήσεις, μιλάνε υπέρ Πολάκη. Είτε... με πολλά λόγια, είτε λακωνικά («Με τον Πολάκη», όπως η Έλενα Ακρίτα) η “επώνυμη βάση” του κόμματος εκφράζεται υπέρ Πολάκη. Και όχι μόνο η βάση, ήδη ο Γιώργος Κατρούγκαλος δήλωσε ότι δε συμφωνεί με την ανάρτηση Πολάκη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαγραφεί από το κόμμα. Βεβαίως η ρήξη με την ηγεσία του κόμματος θεωρείται δεδομένη, αλλά η διαγραφή δεν είναι.
Η πολιτική σημασία
Σε κάθε περίπτωση, τα όσα ακολούθησαν την ανάρτηση Πολάκη δείχνουν ότι, αν μη τι άλλο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και η ηγετική ομάδα θεωρούν ότι μπορούν να κερδίσουν αυτές τις εκλογές. Ειδάλλως μια τακτική “καμικάζι” στην οποία θα μπορούσε να δώσει εφαλτήριο η υπόθεση Πολάκη θα υιοθετούταν. Όμως τώρα η ηγεσία δείχνει προσηλωμένη στην εκλογική στρατηγική και προσαρμόζει τις τακτικές της κινήσεις αναλόγως. Και εδώ επανερχόμαστε σε αυτό που είχαμε πει νωρίτερα. Εκεί που λέγαμε για “το κράτος πίσω από το κράτος”. Ο Παύλος Πολάκης εκφράζει έναν ακραίο λαϊκισμό, ο οποίος... έχει τη χρησιμότητά του. Ιδιαίτερα σε ένα πολιτικό σκηνικό όπως αυτό της Ελλάδας και έχοντας απέναντί του τύπους σαν τον Άδωνι Γεωργιάδη. Επίσης, έκανε εξαιρετική δουλειά στον τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος πέρασε σε έναν διαμετρικά αντίθετο του Πολάκη πολιτικό, τον πασοκογενή και ήπιων τόνων Ραγκούση), ξεσκεπάζοντας ουκ ολίγα “γαλάζια” σκάνδαλα. Και παρότι μπορεί να του καταλογιστεί “προσωπική στρατηγική”, αυτή μπορεί να είναι απλώς ο... ενθουσιασμός του από τη δημοφιλία του, όπως αυτή εκφράζεται από τα κοινωνικά δίκτυα. Βεβαίως, όσο αγαπητός είναι στη βάση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ο Πολάκης, άλλο τόσο αντιπαθής είναι μεταξύ των υπόλοιπων ψηφοφόρων.
Επιτυχία ή αποτυχία;
Η αποπομπή Πολάκη από τα ψηφοδέλτια και η ενδεχόμενη διαγραφή του από το κόμμα θέτει, λοιπόν, το πολιτικό ερώτημα: Θα είναι υπέρ ή κατά του ΣΥΡΙΖΑ αυτή η κίνηση; Και αν θέλουμε να το βάλουμε σε ένα ευρύτερο πλαίσιο: Η συνολική “συντηρητική στροφή” (το... “σοβάρεμα” για να το πούμε λαϊκά) του κόμματος είναι προς όφελος (εκλογικό) ή όχι; Διότι, κακά τα ψέματα, το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων που απέχουν προέρχονται από την Κεντροαριστερά και πέρα. Η συμμετοχή των κεντροδεξιών και ακροδεξιών κυμάνθηκε πολύ υψηλά στις προηγούμενες εκλογές, γι’ αυτό και πήρε αυτοδυναμία ο Μητσοτάκης.
Και όπως έχουμε ξαναπεί, δεξιούς ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να πάρει. Όσες δηλώσεις νομιμοφροσύνης κι αν κάνει ο Τσίπρας. Οπότε... γιατί ψαρεύει σε αυτά τα νερά; Γιατί δεν προσφέρει το “εναλλακτικό” στη συστημικότητα της Νέας Δημοκρατίας;
Προφανώς όχι για τους ψηφοφόρους. Οπότε... για ποιους;
Σε κάθε περίπτωση, η “Πολακιάδα” μπορεί να έχει πολύ σοβαρότερες συνέπειες απ’ ό,τι διαφαινόταν αρχικά. Μένει να τις δούμε.
Γ.Ψ.
