Αγώνας για να επισκευαστεί το σχολείο

Παραπολιτικά
Αγώνας για να επισκευαστεί το σχολείο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παντού ρωγμές, έντονη η μυρωδιά της μούχλας και της υγρασίας, πλημμυρισμένο το υπόγειο του σχολείου και η σπασμένη και επικίνδυνη υδρορροή το «κερασάκι στην τούρτα». Το κτήριο του Σχολείου Κάτω Ασιτών κρίθηκε ακατάλληλο μετά τον σεισμό, αλλά μετά την πρώτη προσωρινή λύση που δόθηκε, μάταια οι γονείς αγωνίζονται να επισκευαστεί. Τουλάχιστον τριτοκοσμικές ήταν οι συνθήκες για το μάθημα ένταξης. Όπως περιγράφουν οι γονείς, τα παιδιά έκαναν μάθημα σε παγκάκια, μέχρι που οι ίδιοι έδωσαν τη λύση με τη διαμόρφωση αίθουσας.

Το τοιχίο του σχολείου δεν παρουσιάζει μόνο ρωγμές, αλλά σύμφωνα με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, όπως τους διαβεβαίωσαν οι μηχανικοί, αν δεν υπήρχε η σκάλα του σχολείου θα είχε καταρρεύσει. Σύμφωνα με τους γονείς, με αλλεπάλληλα έγγραφα και συχνές οχλήσεις προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τον Δήμο Ηρακλείου να παρέμβει, αλλά μάταια. Και το ζητούμενο είναι πώς θα κάνουν μάθημα τα παιδιά τους τη νέα σχολική χρονιά, καθώς φοβούνται ότι η προσωρινή λύση έγινε μόνιμη...

Κάλλιο αργά παρά ποτέ…

Επιτέλους καθαρίστηκαν από τα αρμόδια συνεργεία της Περιφέρειας τα τμήματα του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης στα οποία η πλούσια βλάστηση εμπόδιζε την ορατότητα των οδηγών. Ειδικά στο τμήμα των Χανίων από τον ποταμό Κοιλιάρη μέχρι και τη Γεωργιούπολη η κατάσταση ήταν απαράδεκτη, με τους επαγγελματίες οδηγούς να καταγγέλλουν πως αναγκάζονται να κινούνται στα όρια της γραμμής πάνω στο ρεύμα τους.

Πρόκειται για φαινόμενο που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από την άνοιξη και μετά, και δυστυχώς οι παρεμβάσεις δε γίνονται ποτέ στην ώρα τους. Είναι δε χαρακτηριστικό πως, προκειμένου να διασφαλίζεται σε ένα βαθμό η προστασία των οδηγών, έχουν υπάρξει μέχρι και ιδιωτικές πρωτοβουλίες για την αποψίλωση των δέντρων και των θάμνων που βρίσκονται σε εκτάσεις κατά μήκος του ΒΟΑΚ. Το Σωματείο Αυτοκινητιστών Φορτηγών Δημόσιας Χρήσης Χανίων ήταν από τα πρώτα που πριν από μερικά χρόνια ανέλαβε δράση.

Στα τόσα στραβά του ΒΟΑΚ, που τον καθιστούν ως ένα από τα χειρότερα οδικά δίκτυα στην Ευρώπη, προστίθεται και αυτό, παρότι οι αρμόδιες υπηρεσίες μπορούν να παρεμβαίνουν και ο καθαρισμός να είναι αυτονόητος.

Χτυπήματα από την ακρίβεια

Σε διαρκή αύξηση η τιμή στο σουβλάκι! Οι τιμές στα καύσιμα σε δυσθεώρητα επίπεδα! Ελάχιστο κόστος σε ταξί πλέον στα 4 ευρώ! Και πόσα ακόμα βασικά αγαθά και υπηρεσίες παίρνουν την ανιούσα, που δε γίνεται να γραφτούν σε λίγες γραμμές! Τα... «χτυπήματα» για τον Έλληνα πολίτη είναι αλλεπάλληλα από την ακρίβεια, και το ερώτημα είναι αν τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση (για παράδειγμα με το power και fuel pass, με την αύξηση του κατώτατου βασικού μισθού) είναι αρκετά για να τον ανακουφίσουν! Η απάντηση είναι όχι, καθώς σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να απαλύνουν την αγωνία της επιβίωσης που αντιμετωπίζει το πλήθος των πολιτών! Χρειάζονται ακόμα πολύ πιο γενναίες... παρεμβάσεις, προκειμένου να μειωθεί το αίσθημα της ανασφάλειας που αντιμετωπίζουν!

Ακριβότερο πάρκινγκ

Μαθαίνω ότι το κόστος του πάρκινγκ για τους εργαζόμενους στο αεροδρόμιο Ηρακλείου αυξήθηκε φέτος και αυτό έχει προβληματίσει πολλούς από τους ανθρώπους που περιμένουν να εργαστούν τη σεζόν για να βγάλουν όλο τον επόμενο χρόνο. Όσο βέβαια είχαν την επιλογή να παρκάρουν σε χώρο απέναντι από τη ΣΕΑΠ (δωρεάν), αυτό μετριαζόταν, γιατί κάποιοι, προκειμένου να μην υποστούν αυτό το κόστος, αποφάσιζαν να περπατήσουν ένα δεκάλεπτο για να φτάσουν στην εργασία τους.

Πριν από λίγες μέρες πληροφορήθηκαν (όπως πληροφορηθήκαμε κι εμείς με τη σειρά μας) ότι ο χώρος, με απόφαση του Δήμου Ηρακλείου, κλείνει τις μπάρες, και πως μοναδική επιλογή τους πλέον είναι να πληρώνουν στο πάρκινγκ. Καιρό που βρήκαν να πάρουν τέτοια απόφαση! Κι ύστερα λέμε ότι είμαστε δίπλα στον εργαζόμενο, τρομάρα μας!

Νταήδες της ασφάλτου

Αυτό «δεν παίζει», όπως λέμε. «Δεν υπάρχει». Η συμπεριφορά κάποιων ανεγκέφαλων στον δρόμο δεν μπορεί ούτε να εξηγηθεί, ούτε να περιγράφει. Όπου και να βρεθεί κανείς θα συναντήσει μπροστά του «νταήδες της ασφάλτου» με απίστευτα πράγματα χωρίς λογική, χωρίς εξήγηση και σε κάποιες πολλές περιπτώσεις χωρίς αίσθηση της πραγματικότητας στους δρόμους μας. Είναι τραγικό να παίζεις το κεφάλι σου κορώνα-γράμματα επειδή κάποιος ανόητος - ο όρος με κάθε επιείκεια, καθώς οι χαρακτηρισμοί θα μπορούσαν να επεκταθούν σε άψογα «Γαλλικά» - απλά επειδή ο δρόμος νομίζει ότι είναι δικός του, όχι απλά προσπερνάει με ό,τι ταχύτητα «γουστάρει», αλλά βγαίνει «καπάκι» μπροστά στον ατυχή προπορευόμενο, κάνοντας ζικ ζακ για να στρίψει σε μια οδό ή πάροδο και να κερδίσει τι; Μερικά μέτρα; Μερικά δευτερόλεπτα; Να κάνει τη μαγκιά του; Φαινόμενο κλασικό, σχεδόν καθημερινό, με οδηγούς που προσπερνούν και πετάγονται μπροστά στο προπορευόμενο όχημα για να στρίψουν σαν σίφουνες σε εξόδους από την εθνική και να εξαφανιστούν. Μην πείτε ότι δεν το έχετε συναντήσει έστω και μια φορά στη ζωή σας! Όπως το να οδηγείς με τον σταυρό στο χέρι στο όριο ταχύτητας και να νιώθεις το αμαξάκι σου να πετάγεται από το ρεύμα αέρα που προκαλεί ο μάγκας που σε προσπερνάει σαν σίφουνας, χωρίς να προλάβεις να δεις το αυτοκίνητό του να χάνεται στην ευθεία.

Τραγικό; Ναι, τραγικό - επίσης υπερβολικά κόσμιος ο όρος για να περιγράψει το φαινόμενο. Το ίδιο τραγική με τη συμπεριφορά πολλών οδηγών, που βγαίνουν από παρόδους, που κάνουν αναστροφή στη μέση του δρόμου και όποιον πάρει ο χάρος, χωρίς ούτε καν να μπουν στον κόπο να φρενάρουν για να ελέγξουν αν έρχεται κανείς. Και καλά, αν είσαι τυχερός μέσα στην ατυχία σου πέφτοντας μπροστά σε έναν από τους πολλούς τέτοιους τρελούς και προλάβεις να κάνεις μια παρατιμονιά ή φρενάρεις, έχει καλώς. Αν όμως δεν... τότε τι θα συμβεί; Μαντέψτε. Θα μπορούσαμε να περιγράφουμε τέτοιες καταστάσεις για ώρες ατελείωτες, με λέξεις ατελείωτες σε κάθε δρόμο και γωνία, χωρίς ωστόσο να απαντάμε σε δύο βασικά ερωτήματα: αφενός «γιατί;» και αφετέρου «τι πρέπει να γίνει;».

Φυσικά και δεν είναι λύση ο «μπαμπούλας». Δεν είναι, άλλωστε, εφικτό να στήνονται μπλόκα σε καθημερινή βάση παντού από την Τροχαία. Το πράγμα είναι πιο απλό. Είναι θέμα παιδείας. Θέμα αντίληψης. Θέμα συμπεριφοράς. Κάτι που μας χαρακτηρίζει σε πολλές εκφάνσεις του δημόσιου καθημερινού μας βίου. Αν δεν αλλάξει αυτό, τίποτα μα τίποτα δε θα αλλάξει ποτέ. Δυστυχώς.

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News