Μια χαμένη ευκαιρία να αποκτήσει το Ηράκλειο δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις και ένα τουριστικό θέρετρο σε ελάχιστη απόσταση από τον αστικό ιστό και η Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποδείξει ότι «και θέλει και μπορεί» να διαδραματίσει τον ρόλο που φύσει και θέσει πρέπει να έχει αντικατοπτρίζεται στην πολύκροτη υπόθεση του «φιλέτου» του Καρτερού, που, αντί να αξιοποιηθεί, καταπατήθηκε και 30 χρόνια μετά προσπαθούν να διώξουν τροχόσπιτα και παραπήγματα.
Η περίπτωση των 250 στρεμμάτων στην παραλία του Καρτερού και πώς αυτά χάθηκαν από τα χέρια του Δήμων Ηρακλείου και Χερσονήσου (σύμφωνα με το σημερινό καθεστώς) αποδεικνύει περίτρανα τη στρέβλωση που ανιχνεύεται στην άσκηση της δημόσιας διοίκησης, στην αδιαφορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και φυσικά του ωφελιμισμού των ίδιων των πολιτών σε βάρος του Δημοσίου, οι οποίοι, αφού βλέποντας ότι δεν αξιοποιείται, δε δίστασαν να το καταπατήσουν.
Ακόμη, το εκμεταλλεύτηκαν, το καλλιέργησαν, μεταφύτευσαν εκεί τα αρχαία ελαιόδεντρα που εκριζώθηκαν πριν από περίπου 17 χρόνια από την περιοχή του Αποσελέμη για να κατασκευαστεί το φράγμα, ενώ έστησαν παραπήγματα και τροχόσπιτα που σήμερα επιχειρεί να απομακρύνει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης με τη συνδρομή της Αστυνομίας.
Τα χρόνια πέρασαν και οι Δήμοι Ηρακλείου και Χερσονήσου, στους οποίους είχε παραχωρηθεί το ακίνητο των 250 στρεμμάτων, το έχασαν χωρίς να το αξιοποιήσουν και σήμερα αποτελεί ένα ακόμη ακίνητο στο χαρτοφυλάκιο της ΕΤΑΔ, χωρίς κανένας να αποκλείει ότι στο μέλλον μπορεί να περάσει και σε χέρια ιδιωτών για να το αξιοποιήσουν.
Θα ήταν δημοτικός αθλητικός χώρος
Εκείνο όμως που προκαλεί θλίψη είναι το γεγονός ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα μπορούσε να διαθέτει στην περιοχή δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις, δημοτικό ιπποδρόμιο όπως σχεδιαζόταν, και άλλες λουτρικές και τουριστικές χρήσεις που θα απολάμβαναν οι δημότες και οι Δήμοι θα γέμιζαν με «ζεστό» χρήμα το ταμείο τους, ενώ η έκταση θα διατηρούσε τον - με την ευρεία έννοια - δημόσιο χαρακτήρα της. Εξάλλου αυτοί ήταν οι όροι από πλευράς του ΕΟΤ για την αξιοποίηση της έκτασης, όταν το 1992 παραχώρησε το ακίνητο στους τότε Δήμους Ηρακλείου και Αλικαρνασσού και τις κοινότητες Καλλιθέας και Ελιάς (που προσαρτήθηκε αργότερα στις Γούβες και τώρα στον Δήμο Χερσονήσου).
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση για 20 χρόνια δεν κούνησε ούτε το δάχτυλό της, με αποτέλεσμα η σύμβαση παραχώρησης, όταν έληξε, το 2012, να μην ανανεωθεί ποτέ ξανά, και τα 250 στρέμματα να επιστρέψουν στο Δημόσιο και συγκεκριμένα στην ΕΤΑΔ, που κανένας στην πραγματικότητα δεν μπορεί σήμερα να γνωρίζει την τύχη τους.
Η «ΝΚ» παρουσιάζει τη σύμβαση χρησιδανείου εδαφικής έκτασης κείμενης στον Καρτερό Ηρακλείου Κρήτης με αφορμή την εκκαθάριση που επιχειρεί στην περιοχή η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης, ενεργοποιώντας τα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής και κατεδάφισης που έχουν εκδοθεί προφανώς για χάρη της ανοικτής αθλητικής εγκατάστασης του ΕΑΚΗ και της ανάγκης εκκαθάρισης του τοπίου.
Οι καταπατήσεις
Σύμφωνα με μια αναφορά της Δημοτικής Αστυνομίας του 2006 με αριθμ. 2396, οι καταπατήσεις στον Καρτερό φτάνουν περίπου τα 90 στρέμματα, μεταξύ των οποίων:
α) Επιχειρηματίας καλλιεργεί ελαιόδεντρα σε 3,5 στρέμματα, β) γήπεδο ποδοσφαίρου 15 στρέμματα, γ) άλλο γήπεδο ποδοσφαίρου 10 στρ., δ) άγνωστος χρησιμοποιεί 2,8 στρ. για εκτροφή ζώων, ε) 3 στρ. χρησιμοποιούνται από έτερο πρόσωπο που καλλιεργεί ενώ παλαιότερα είχε καντίνα, στ) 55 στρ. καλλιεργούνται από άλλον ιδιώτη, ζ) κατάληψη περίπου 700 τ.μ. από τον Στρατό για λέσχη, η) 48 τ.μ. από σύλλογο, θ) τροχόσπιτα και παραπήγματα σε περίπου 2,5 στρ. και ι) δικαστική απόφαση υπέρ τρίτου.
Το ερώτημα, βεβαίως, είναι αν θα γίνουν οι εκκαθαρίσεις όλων των καταπατητών ή μόνο όσων ενοχλούν την αισθητική του τοπίου στο οποίο εκτείνεται η αθλητική εγκατάσταση σήμερα.
Για το Χρησιδάνειο των 250 στρεμμάτων - Αυτή είναι η σύμβαση του 1992 με τον ΕΟΤ, που έληξε άδοξα
Η σύμβαση χρησιδανείου υπογράφτηκε στα κεντρικά γραφεία του ΕΟΤ στην οδό Αμερικής, στην Αθήνα, στις 17 Απριλίου 1992, από τον τότε γενικό γραμματέα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού Κωνσταντίνο Πυλαρινό και τον δήμαρχο Ηρακλείου Κωνσταντίνο Κληρονόμο, τον εκπρόσωπο του τότε Δήμου Νέας Αλικαρνασσού Εμμ. Τσαγκαράκη, τον εκπρόσωπο της Κοινότητας Ελαίας Γεώργιο Μεραμβελιωτάκη και τον εκπρόσωπο της Κοινότητας Καλλιθέας Εμμανουήλ Σχιζάκη.
Όπως αναφέρεται στη σύμβαση, ο ΕΟΤ κατείχε τα 200 στρέμματα από απαλλοτρίωση του 1971 και τα 52 στρ. από χρήση και διαχείριση. Στη σύμβαση αναφέρεται ότι η απόφαση να εκχωρηθεί το ακίνητο στους Δήμους ελήφθη με απόφαση του Δ.Σ. του ΕΟΤ με αριθμ. 669/21/29.8.91 και με την ΚΥΑ 5052/10.10.91 των υπουργών Τουρισμού, Οικονομικών και Εσωτερικών και συνεχίζει: «(...) αποφασίσθηκε η παραχώρηση κατά χρήση χωρίς αντάλλαγμα στον Δήμο Ηρακλείου και τις όμορες Κοινότητες του Ηρακλείου, Ελαίας και Καλλιθέας, προς τον σκοπό της τουριστικής αξιοποίησης, και ειδικότερα την εκτέλεση και εφαρμογή τής από Αυγούστου 1991 χωροταξικής μελέτης αξιοποίησης της Ακτής Καρτερού, η οποία εκπονήθηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Ηρακλείου και εγκρίθηκε από την Τεχνική Διεύθυνση του ΕΟΤ, ότι η αξιοποίηση θα πραγματοποιηθεί από αμιγή Διαδημοτική Επιχείρηση στην οποία θα συμμετέχουν με τα ακόλουθα ποσοστά οι ως άνω συμβαλλόμενοι, ήτοι: 1) Δήμος Ηρακλείου με 40%, 2) Δήμος Νέας Αλικαρνασσού με 20%, 3) Κοινότητα Ελαίας με 20% και 4) Κοινότητα Καλλιθέας με 20%».
Να σημειωθεί ότι με τους νόμους “Καποδίστρια” και “Καλλικράτη” τα διοικητικά όρια άλλαξαν και εντέλει τα ποσοστά του Δήμου Αλικαρνασσού και της Καλλιθέας πέρασαν στο Ηράκλειο και της Ελιάς στον Δήμο Γουβών και μετέπειτα στον Δήμο Χερσονήσου. Από τις υποχρεώσεις για σύσταση διαδημοτικής εταιρείας θα πρέπει να αναφερθεί ότι δημιουργήθηκε το 2006 η εταιρεία “Καρτερός Α.Ε.”, όπου οι Δήμοι Ηρακλείου, Αλικαρνασσού και Γουβών τότε μοιράζονταν κατά 1/3 τα ποσοστά, ωστόσο δεν έγινε ούτε προχώρησε κάποιο πρότζεκτ και φυσικά δεν έφυγαν οι καταπατητές, ενώ αγνοείται η τύχη της εταιρείας αυτής, που σχεδίαζε κάμπινγκ, water park, σιντριβάνι, ιπποδρόμιο, χώρους αναψυχής και εστίασης, φιλοξενίας λουομένων και άλλες χρήσεις!
Σκοπός της παραχώρησης
Σύμφωνα με τη σύμβαση χρησιδανείου του 1992, ο ΕΟΤ παραχώρησε στους Δήμους το ακίνητο με τον εξής σκοπό: «Η παραχώρηση των εκτάσεων γίνεται με τον όρο ότι οι Δήμοι και οι Κοινότητες, με τη διαδημοτική επιχείρηση, η οποία θα συσταθεί από αυτούς, και ανάλογα με τα ποσοστά συμμετοχής των, θα προβούν με δαπάνες των σε όλες τις εργασίες που προβλέπει η από Αυγούστου 1991 χωροταξική μελέτη που εκπονήθηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Ηρακλείου και έχουν εγκριθεί από την Τ.Υ. του ΕΟΤ προς τον σκοπό της καλύτερης αξιοποίησης της Ακτής Καρτερού Ηρακλείου. Απαγορεύεται από τους Δήμους και τις Κοινότητες παραχώρησης της χρήσης ολόκληρων ή τμήματος των παραχωρουμένων εκτάσεων ή των επ’ αυτών εγκαταστάσεων σε τρίτο με οποιονδήποτε τρόπο ή μορφή χωρίς την προηγούμενη ρητή έγκριση του ΕΟΤ. Οι Δήμοι και οι Κοινότητες δεν υποχρεούνται στην καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος για τη χρήση των παραχωρούμενων εκτάσεων. Απαγορεύεται η κατασκευή οποιουδήποτε μόνιμου έργου ή κτίσματος ή εγκαταστάσεως στις παραχωρούμενες εκτάσεις χωρίς την προηγούμενη ρητή έγκριση του ΕΟΤ. Οι Δήμοι και οι Κοινότητες υποχρεούνται να καταβάλλουν κάθε αναγκαία δαπάνη συντήρησης ως και κάθε φύσεως τέλη και φόρους. Υποχρεούνται σε όλη τη διάρκεια της παραχώρησης να διατηρούν τις εκτάσεις σε άριστη κατάσταση από πλευράς καθαριότητας υγιεινής κ.λπ. και να διατηρούν επίσης την κατοχή αυτών και να αποκρούουν κάθε καταπάτηση ή απόπειρα καταπάτησης αυτών, έχοντες όλες τις αγωγές του ίδιου του ΕΟΤ, το δικαίωμα ασκήσεως των οποίων τους παραχωρείται από τον ΕΟΤ με την παρούσα, ευθυνόμενοι για κάθε - έστω και από ελαφρά αμέλεια - βλάβη, μείωση ή απώλεια δικαιωμάτων».
Μάλιστα, σε άλλο σημείο η σύμβασή τους υποδείκνυε ότι εντός 5ετίας θα πρέπει να έχουν εκτελέσει το εγκεκριμένο σχέδιο για αξιοποίηση της περιοχής, ενώ αν δεν εκπληρώσουν μέσα στον ανωτέρω χρόνο τις απαραίτητες εργασίες «θα αποβάλλονται από τη χρήση των παραχωρούμενων», και τους υποχρέωνε να κυνηγούν τους καταπατητές, κάτι που φυσικά δεν έπραξαν. Τέλος, αναφέρεται ότι «στην έκταση που παραχωρείται περιλαμβάνεται η έκταση των 30 στρεμμάτων η οποία είχε δωρηθεί στο ΥΕΝ από τον ΕΟΤ και θέλει επιστροφή με ανάκληση της σχετικής δωρήτριας πράξης».
