Αποκαθίστανται οι μισθολογικές απολαβές των εργαζομένων του κατασκευαστικού κλάδου με το μεροκάματο να ανέρχεται στα 50-70 ευρώ. Η επαναφορά του ημερήσιου εισοδήματος ακριβώς όπως ήταν πριν μια δεκαετία είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι με τους ίδιους ωστόσο τους εργαζομένους να κάνουν σαφές πως η έλλειψη εργατικών χεριών είναι εκείνη που έχει ωθήσει αρκετούς εργολάβους και ιδιοκτήτες μαγαζιών και ξενοδοχείων να επαναφέρουν τις απολαβές στα επίπεδα του 2012. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η Ομοσπονδία, ενώ γίνεται σαφές πως η πλειοψηφία των οικοδόμων, ένεκα των οικονομικών αναγκών που προέκυψαν πριν 10 χρόνια, είναι ζημιωμένοι.
Ειδικότερα, η οικοδομή είναι ένας κλάδος με αρκετά σκαμπανεβάσματα την τελευταία δεκαετία. Την περίοδο 2010- 2012, ο κλάδος διένυε την τελευταία περίοδο άνθησης και ταυτόχρονα ένα στάδιο μετάβασης, καθώς από την επιθυμία να δημιουργηθούν σπίτια και οικοδομήματα σταδιακά έπαυσε. Οι αλλαγές ήταν συνταρακτικές με τα στοιχεία της εποχής εκείνης να κάνουν λόγο για μεγάλη ανεργία, αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού. Η οικονομική ασφυξία σε συνδυασμό με τις περικοπές που είχαν επιβάλλει οι κυβερνήσεις έθεταν σε καθεστώς αβεβαιότητας το επάγγελμα των οικοδόμων. Όπως υποστηρίζει το μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου και επικεφαλής των οικοδόμων της ΔΗΣΥΕ, Γιώργος Τσιγγένης, η κατάσταση ήταν ιδιαιτέρως άσχημη.
«Είχαμε έρθει σε καθεστώς απελπισίας. Δεν ξέραμε πραγματικά τι θα κάνουμε. Μέχρι το 2012 το μεροκάματο ήταν 50-70 ευρώ. Αλλά γνωρίζαμε πως θα αλλάξει. Οι εργασιακές συνθήκες άλλαξαν, όπως και η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων πολιτών. Τα “πέτρινα” χρόνια της οικονομικής κρίσης δημιούργησαν τεράστια εμπόδια», είπε ο κ. Τσιγγένης.
Και πράγματι, η δεκαετία που διένυσαν οι οικοδόμοι ήταν ανηφορική. Το μεροκάματο έπεσε κατακόρυφα και πιο συγκεκριμένα έπεσε μέχρι και 20 ευρώ κάτω, δηλαδή κοντά στο 1/3 της συνολικής αξίας του ημερομισθίου.
«Πληρωνόμασταν 45-50 ευρώ. Δεν είχαμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Η κατάσταση ήταν αποκαρδιωτική για πολλούς συναδέλφους. Πολλοί έφυγαν και πήγαν σε επαγγέλματα του τουρισμού. Την περίοδο του 2013- 2018, ο κόσμος που είχε δουλέψει στον κατασκευαστικό τομέα σκέφτονταν είτε να φύγει για εξωτερικό με σκοπό να αναζητήσει κάπου αλλού τις τύχες του είτε σκέφτονταν να γίνουν ξενοδοχοϋπάλληλοι. Η χρονική περίοδος αυτή ήταν επικερδής για τον τουρισμό, καθώς ήταν ο μοναδικός τομέας που λειτούργησε με τρόπο παραγωγικό», είπε ο κ. Τσιγγένης.
Φαίνεται, όμως, πως μια νέα περίοδος άνοιξε για τους ίδιους, καθώς το μεροκάματο έφθασε πάλι στα κανονικά επίπεδα. Εν έτει 2023, τα πράγματα φαίνεται πως επανήλθαν σε μια κανονικότητα. Τα ημερομίσθια κινούνται πλέον σε κανονικά επίπεδα, αλλά τα απόνερα… Των “πέτρινων” χρόνων της οικονομικής κρίσης φαίνονται σήμερα. Και πιο συγκεκριμένα, διαφαίνεται πως αρκετοί οικοδόμοι και εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό τομέα χρωστούν σε εφορίες και αδυνατούν να πληρώσουν τα χρέη τους.
Καλές οι αυξήσεις αλλά...
Χρεωμένο το 80% των εργαζομένων στις κατασκευές
«Πλέον, σήμερα μπορούμε να πούμε πως το μεροκάματο επανήλθε στα επίπεδα προ δεκαετίας. Το μεροκάματο αγγίζει πάλι τα 50-70 ευρώ. Αλλά, η επαναφορά του μεροκάματου έχει να κάνει αφενός με τις συμβάσεις που προώθησε η Ομοσπονδία εργαζομένων στον κατασκευαστικό τομέα όσο και η έλλειψη εργατικών χεριών. Δεν υπάρχουν εργατικά χέρια και πολλοί εργοδότες αναγκάζονται να πληρώσουν παραπάνω για να κρατήσουν το προσωπικό. Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί. Το θέμα είναι πως την περίοδο της οικονομικής κρίσης και λίγο μετέπειτα, πολλοί οικοδόμοι βρέθηκαν χρεωμένοι. Και το χρέος αφορούσε είτε λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος είτε σε ΕΝΦΙΑ. Θεωρώ πως το 80% των εργαζομένων του κατασκευαστικού τομέα έχει πολλές φορολογικές υποχρεώσεις να λύσει. Πολλοί είναι οι χρεωμένοι και γι’ αυτόν τον λόγο ζητάμε τη στήριξη της Πολιτείας. Η Πολιτεία οφείλει να δει με σοβαρότητα και με σεβασμό τα προβλήματά μας, ώστε να βγουν εργαζόμενοι από αυτήν τη δύσκολη κατάσταση», υπογράμμισε ο κ. Τσιγγένης.
Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσιγγένης επισημαίνει πως τόσο το Εργατικό Κέντρο όσο και η Ομοσπονδία θα εντείνουν τον αγώνα και τις επιδιώξεις τους, ώστε το επάγγελμα του οικοδόμου να μην αφανιστεί από τον χάρτη και οι άνθρωποι να βρεθούν σε καλύτερη κατάσταση.
