Μια ζωή ένας αγώνας δρόμου για τα παιδιά της ειδικής εκπαίδευσης

Κρήτη
Μια ζωή ένας αγώνας δρόμου για τα παιδιά της ειδικής εκπαίδευσης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Κόλαση… το πέρασμα από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο για τα παιδιά της ειδικής εκπαίδευσης»

Λίγες ημέρες μάς χωρίζουν από την έναρξη των προαγωγικών εξετάσεων και στα γυμνάσια. Μαθητές, καθηγητές και δάσκαλοι προετοιμάζονται για τη δοκιμασία που θα τους εξασφαλίσει ένα καλό ή λιγότερο καλό καλοκαίρι. Κι αν μεν για τα παιδιά της τυπικής εκπαίδευσης το θέμα είναι το διάβασμα και κατά πόσο δούλεψαν όλη τη χρονιά και θα στρωθούν στην τελευταία στροφή, για τα παιδιά της ειδικής εκπαίδευσης ο «Γολγοθάς» παραμένει... Ένας αγώνας η ζωή τους από την πρώτη στιγμή και η εκπαίδευση μεγαλύτερος.

Το πέρασμα δε από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο είναι κόλαση. Τι θα λέει η γνωμάτευση του ΚΕΔΑΣΥ; Θα αποτυπώνει ακριβώς την πραγματικότητα του παιδιού (όχι θα πω εγώ, αφού τα τεστ του ΚΕΔΑΣΥ στα οποία υποβάλλονται τα πιτσιρίκια δε συμβαδίζουν με τις ηλικίες τους); Θα έχουν παράλληλη στήριξη ή πρέπει να μπουν σε τμήμα ένταξης; Και υπάρχει τμήμα τέτοιο στο όμορο σχολείο ή πρέπει να ψάξουν για να βρουν σχολείο για να πάνε;

Η διεύθυνση του σχολείου; Οι καθηγητές; Θα «συνεργαστούν» με τη γνωμάτευση των παιδιών; Οι καθηγητές στα τμήματα ένταξης; Θα έχουν συναίσθηση της κατάστασης ή θα έχουν «πνιγεί» με τα δικά τους θέματα και λίγη ενσυναίσθηση για τους μαθητές τους δε θα περισσεύει;

Τα άλλα παιδιά; Οι συμμαθητές τυπικής εκπαίδευσης θα αγκαλιάσουν το παιδί ή θα του κάνουν τον βίο αβίωτο; Οι συμμαθητές στο ένταξης; Σε τι επίπεδο θα είναι - γνωστικά, μαθησιακά, συμπεφορικά κ.τ.λ. - που κάθε παιδί και κάθε γνωμάτευση έχει άλλα χαρακτηριστικά;

«Δίνω αγώνα όλη τη χρονιά», μου εκμυστηρεύτηκε μια φίλη που το παιδί της έχει διάγνωση αυτισμού και φέτος πήγε στην Α’ Γυμνασίου. «Από την πρώτη στιγμή ενημέρωσα τη διεύθυνση. Έστειλα mail στους καθηγητές με όλες τις διαγνώσεις, τα τηλέφωνα των θεραπευτών του παιδιού, αναλυτικά τις ιδιαιτερότητές του. Τρεις φορές αναγκάστηκα να στείλω mail στους καθηγητές και να τους υπενθυμίζω την κατάσταση για να καταφέρουμε να βρούμε μια φόρμουλα», μου είπε, και αναφερόταν στους καθηγητές της τυπικής εκπαίδευσης, γιατί στο τμήμα ένταξης ένας εκ των εκπαιδευτικών - και μάλιστα σε κρίσιμο μάθημα - αδυνατεί να δείξει την απαιτούμενη ενσυναίσθηση.

Γλώσσα, Κείμενα, Βιολογία, Ιστορία, Αρχαία, Μαθηματικά κάνουν στο τμήμα ένταξης και δεν έχουν καμία υποχρέωση να βγάλουν όλη την ύλη. Άλλωστε η οδηγία του υπουργείου είναι ξεκάθαρη: Πάμε με τον ρυθμό των παιδιών. Ωστόσο σ’ αυτή την περίπτωση - της φίλης - το πλήθος των φωτοτυπιών, η διατύπωση των ερωτήσεων (παιδιά με αυτισμό και δημιουργική ασάφεια δεν πάνε μαζί επουδενί λόγω), η αντιμετώπιση των παιδιών και οι «συμβουλές» προς τη μητέρα που με αγωνία ζητούσε οδηγίες για το πώς να βοηθήσει το παιδί στο σπίτι (βάλτε του δασκάλα ήταν η παραίνεση) δείχνουν πως μάλλον δεν έχει καταλάβει σε ποιους διδάσκει και τι...

Κι από κοντά βέβαια το ζήτημα των διαγωνισμάτων. Προφορικά ή γραπτά εξετάζεται το παιδί; Μμμμ... Πείτε μου κι εσείς, γιατί εμένα η απάντηση μου μοιάζει αυτονόητη: Προφορικά. Γιατί συν όλα τα άλλα έχουν να διαχειριστούν και τον χρόνο (και όπως ξέρουμε παιδιά με αυτισμό, δημιουργική ασάφεια και διαχείριση χρόνου δεν πάνε μαζί επουδενί λόγω). Θα μου πείτε, όταν έχει χαθεί η κοινή λογική, πώς να μιλάμε για τ’ αυτονόητα; Ε, ακριβώς γι’ αυτό και η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι πάντα η αυτονόητη...

Και το αποκορύφωμα; Οι εξετάσεις ξεκινούν την 1η Ιουνίου και θα πρέπει να δίνουν τα παιδιά δύο μαθήματα την μέρα - ναι, όλα τα παιδιά, τυπικής και ειδικής εκπαίδευσης - ώστε ως τη 15η Ιουνίου οι γραπτές προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις να έχουν ολοκληρωθεί... Έτσι λέει η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας κι αυτό θα γίνει. Δύο μαθήματα τη μέρα κι ό,τι γίνει. Έτσι για να «κόβονται τα φτερά» των παιδιών και των οικογενειών τους από νωρίς να μην τους μένουν περιθώρια για πολλά όνειρα...

Φωτογραφία αρχείου Shutterstock

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News