Για την ομαλή επαναλειτουργία - όπως γνωστοποιήθηκε χθες - αλλά και τη σωστή και άοκνη δράση των ελεγκτικών μηχανισμών πρέπει να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες του παρελθόντος, αυτές δηλαδή που άφησαν, αν θέλετε, η οικονομική και κοινωνική κρίση στη χώρα.
Όπου δηλαδή υπάρχουν κενά να καλυφθούν και να γίνουν προσλήψεις. Υπάρχουν κενά στα νοσοκομεία; Να καλυφθούν και να δώσουν και κίνητρα. Υπάρχουν κενά στην εκπαίδευση; Να λυθούν με άμεσες προσλήψεις εκπαιδευτικών. Δε νοείται από 2.100 εργαζομένους στα τρένα, να μένουν 750 και η διαχειρίστρια εταιρεία να μην μπορεί να δώσει ακριβή λίστα των επιβαινόντων του τραγικού δυστυχήματος. Μπορούμε να μειώνουμε το προσωπικό της χώρας σε κομβικές θέσεις και την ίδια στιγμή να αναθέτουμε δισεκατομμύρια ευρώ σε ημέτερους και “αουτσόρσινγκ” υπεργολάβους; Και σε κάθε περίπτωση, αυτή η δραματική αφαίμαξη του προσωπικού στον σιδηρόδρομο δεν έγινε σε συνδυασμό με την όποια τεχνολογική ανάπτυξη.
Ποιο τούνελ;
Η επανεκκίνηση των τρένων δεν μπορεί να γίνει με όρους “άντε πάμε να το πλακώσουμε γιατί βιαζόμαστε”, αλλά με όρους ασφάλειας για τους πολίτες. Χθες ήρθε η “Καθημερινή” με εκτενές ρεπορτάζ να επιβεβαιώσει αυτό που διαβάζουμε τμηματικά στο διαδίκτυο για την κατάσταση των τούνελ. Δεκαπέντε από τα δεκαοκτώ τούνελ δεν πληρούν τις προδιαγραφές, δεν έχουν πυρασφάλεια ή εξαερισμό. Δε λέμε για αυτόματη πυρόσβεση, όνειρο θερινής νυκτός. Ωστόσο, πώς ξεκινάς τη λειτουργία του ελληνικού σιδηροδρόμου; Και δε μιλάμε για τις περίφημες συμβάσεις της τηλεδιοίκησης, αλλά για τα βασικά. Την πυρασφάλεια και τον εξαερισμό.
Οι “χρυσές παράγκες” του σκραπ
Εντάξει, μπορεί Ρομά και διευθυντές στον ΟΣΕ να έχουν καταδικαστεί για το θέμα της κλοπής χαλκού και υλικού από το σιδηροδρομικό δίκτυο. Η Πολιτεία, ωστόσο, γνωρίζει ποιοι είναι αυτοί που αγοράζουν. Να δεχτούμε ότι το πλαίσιο χρειάζεται αυστηροποίηση. Με τους κλεπταποδόχους όμως τι γίνεται; Γιατί είναι κοινό μυστικό οι “χρυσές παράγκες” του σκραπ, τα λεγόμενα σκραπατζίδικα, δηλαδή εμπόρους παλιοσίδερων, που δεν κάνουν ποτέ ερωτήσεις όταν λειώνουν τον χαλκό…
Το παράδειγμα της Γερμανίας
Η κλοπή σιδηροδρομικού υλικού δεν είναι ελληνικό πρόβλημα, ελληνική και τριτοκοσμική είναι η μη διαχείρισή του. Τι έκαναν οι Γερμανοί; Με έναν πρωτότυπο τρόπο, που ονομάζουν τεχνητό DNA, διαποτίζουν το σιδηροδρομικό υλικό για να αποκτήσει ταυτότητα και να μπορεί να εντοπίζεται από ειδικούς και σκυλιά, όταν γίνονται έλεγχοι. Και οι έλεγχοι στη Γερμανία είναι εντατικοί, γιατί σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, όταν η ευθύνη είναι συλλογική τότε οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ασκούν τη δράση τους μέχρι το τέλος. Πού γίνονται οι έλεγχοι στη Γερμανία; Στα γνωστά σκραπατζίδικα, όπου οι σκύλοι μυρίζουν τον κλεμμένο χαλκό. Σκραμπατζίδες είναι, τους ξέρει όλος ο κόσμος, μας είπαν επαΐοντες σε ερώτηση που κάναμε για το θέμα…
