Είναι γεγονός ότι σχετικά λίγοι νέοι άνθρωποι συμμετέχουν ενεργά σε διάφορες μορφές πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητας, αν και ορισμένα ζητήματα -ειδικά η υγειονομική περίθαλψη, η φτώχεια, ανεργία και η εκπαίδευση- μπορούν να εμπνεύσουν πολιτική δράση και τους αφορούν άμεσα.
Γράφει η Μαρία Λυρώνη, Γλωσσολόγος – Εκπαιδευτικός, Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με το «Ηράκλειο - Ενεργοί Πολίτες»
Όσοι επιλέγουν τη λύση της μη συμμετοχής αφήνουν την επιλογή στους άλλους να τους παρασύρουν σε μια κατεύθυνση, και να τους επιβάλλουν τις δικές τους αξίες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να πληθαίνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, γιατί πολύ λίγοι διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο.
Νέε και Νέα άκουσε!
Έχεις βαρεθεί να ακούς τα ίδια και τα ίδια και δικαίως δυσπιστείς. Οι αναχρονιστικές, παλαιοκομματικές πολιτικές τακτικές, η κακοδιαχείρηση, η ασυνέπεια και η κακή εικόνα του τόπου σου, της γειτονιάς σου, του χωριού σου, είναι σαφώς λόγοι να χάνεις την όρεξη σου για συμμέτοχή στις συλλογικές αποφάσεις του τόπου σου, την ελπίδα σου για ένα καλύτερο αύριο….όμως κοίτα καλύτερα γύρω σου και αναρωτήσου «Γιατί; Γιατί φτάσαμε ώς εδώ;» Όσοι και «εάν» κάποιοι, λέμε «εάν», από το πολιτικό προσωπικό βάζουν «το χέρι στο μέλι», όσοι μετατρέπουν την ψήφο σου αλλά και την εμπιστοσύνη σου, σε προσωπικά βολέματα δεν αξίζουν την προσοχή σου και δεν είναι λόγος για να δυσπιστείς.
Οι εμπειρίες και οι μέχρι τώρα εικόνες σου είναι τραυματικές. Βλέπεις ανθρώπους γύρω σου να εκτιμούν την εύκολη λύση ως την καλύτερη δυνατή επιλογή. Και το πιστεύουν κιόλας! Γιατί ο κόσμος ξεχνά τι πέρασε χτες, ξεχνά τι έλεγε προχθές και αναμασσά δικαιολογίες για να υπερασπίσει την άστοχη επιλογή του σήμερα, στο τίμημα του «άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε». Αλλά δε βλέπουν πως παρασύρονται από τη δύναμη της συνήθειας, από τη δύναμη που ασκεί πάνω τους ο «Δυνατός» ή ακόμα και από φόβο απέναντι στον Δυνατό.
Φόβος! Αυτό διαπιστώνω στο βλέμμα πολλών ανθρώπων που συχνά δε βρίσκουν επιχειρήματα ούτε και τις κατάλληλες λέξεις να περιγράψουν την αλήθεια που βιώνουν, το παράπονο που νοιώθουν…αλλά αντί αυτού δοξάζουν κιόλας. Εδώ πρόκειται για μια τραυματική σχέση, για ψυχολογικό φαινόμενο, για σύνδρομο, όμοιο με το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Πρόκειται για τη τάση του θύματος να αναπτύσσει δεσμούς συμπάθειας και προσκόλλησης ή ακόμα και ταύτισης με το θύτη. Είμαστε όμηροι ενός ψυχολογικού εσωκλεισμού γιατί κάποιοι έχουν απαγάγει τα όνειρα μας, την ταυτότητα μας και το δικαίωμα μας να ζούμε αξιοπρεπώς.
Όπως και να το αντιληφθεί κανείς, βλέπεις πως όλοι μαζί συμβιώνουμε στην ίδια άσχημη πόλη, στο ίδιο απεριποίητο και ακαλαίσθητο περιβάλλον και αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Έχουμε όμως δικαίωμα να ζήσουμε τα καλύτερα, να γίνουμε καλύτεροι. Όσοι δικαιολογούν την εξαπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων έχουν ήδη χάσει την αίσθηση της λογικής και του μέτρου. Δεν κατανοούν πως είναι ικανοί να αλλάξουν το κατεστημένο, να επαναστατήσουν, ώστε ο καθένας μας ανεξάρτητα από την ιδιότητά του να μπορεί κάνει τη δουλειά του σωστά.
Μαζί με αυτούς κι ΕΣΥ, να αγωνιστείς για τη ζωή που δεν έχεις ζήσει, για μια ζωή πέρα από τις θεωρητικές προσεγγίσεις και τις ατελείωτες υποσχέσεις. Να ζήσεις στο εδώ, στο τώρα, στο νέο παρόν, με οδηγό τις αδιαπραγμάτευτες Αξίες και το Όραμα για μια δική σου Ζωή. Όσοι αρκούνται με τα λίγα πείθουν τον εαυτό τους πως είναι πολλά ή αρκετά για εκείνους. Μήπως γιατί θεωρούν ότι το αξίζουν; ΕΣΥ δεν πρέπει να αρκεστείς στα λίγα. Σου αξίζουν τα καλύτερα…είναι ηττοπάθεια να θεωρήσεις ότι δεδομένου της κρίσης «και πάλι καλά είμαστε». Λάθος σε όποιον πιστεύει ότι είμαστε καλά, μόνο και μόνο επειδή κάλλιστα θα μπορούσαμε να είμαστε και χειρότερα. Μη τους δίνεις την αξία που δεν τους αξίζει. Μην τους ευχαριστείς και από πάνω. Δε φρόντισαν ούτε εσένα, ούτε την ιστορία σου, ούτε και τα ιδανικά και τις αξίες σου, ούτε και το μέλλον σου. Το μόνο που φρόντισαν είναι η κατοχύρωση της καρέκλας τους.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι
Μη σου φανεί κοινότυπο αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Γι’ αυτό μη τα παρατάς! Μην απαξιώνεις τους πάντες! Σκέψου ότι μέσα σε αυτούς που συμμετέχουν στα κοινά, είναι και κάποιοι που μπορούν να σε ακούσουν, που ζητούν τα αυτονόητα, αυτά που και εσύ τόσο καιρό αναζητάς, που μπορούν να ταυτιστούν με εσένα, που ακριβώς όπως κι εσύ αναζητούν να αλλάξει ο τόπος σου. Πιστεύεις πως τίποτα δεν θα αλλάξει. Όμως κατά βάθος θα ήθελες να ανοίξεις τα μάτια και να μπορέσεις να απολαύσεις νέες δυνατότητες για μια καλύτερη ζωή.
Αντιδράς έντονα και απογοητεύεσαι, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τις διακρίσεις, την αναξιοκρατία, τις οικονομικές ανισότητες και την ύπαρξη κοινωνικώς ευνοημένων πολιτών έναντι άλλων οικονομικά και κοινωνικά υποδεέστερων. Η αίσθηση πως η κοινωνία δεν επιβραβεύει τους ανθρώπους ανάλογα με την προσπάθειά τους, αλλά ανάλογα με τις γνωριμίες και τις διασυνδέσεις τους, συνιστά μια παθογένεια ιδιαίτερα ενοχλητική όχι μόνο για σένα αλλά και για εμάς τους λίγο μεγαλύτερους.
Υπάρχει λύση
Μέσα σου ξέρεις ότι η αλήθεια έχει όνομα, καθώς και η λύση. Υπάρχει λύση. Αοιξε τα μάτια σου και το μυαλό σου και μη δίνεις σε κανέναν την ευκαιρία να σε εξαπατήσει. Δεν είναι πουθενά γραμμένο ότι οι εκετελεστικές αρχές είναι «εφτάψυχες», ούτε ότι δικαιούνται πολλαπλές ευκαιρίες στο εκλογικό στίβο, προκειμένου να ξαναπροσπαθήσουν να διορθώσουν τα λάθη τους, τις κακοτεχνίες τους, τις ελλειμματικές τους συμπεριφορές. Σκέψου πως κάθε εκτελεστική αρχή εκλέγεται για να παίρνει αποφάσεις, όχι για να δικαιολογεί τις αδυναμίες της.
Όλοι θέλουν τα ίδια από εσένα;
Να αναστοχαστείς! Δε ξέρεις από πού να αρχίσεις. Πελαγώνεις στην ιδέα ότι πρέπει να επιλέξεις, δυσκολεύεσαι να αρνηθείς στον πολλά υποσχόμενο «δικό μας άνθρωπο» όπως ο περίγυρος σου ή ο συγγενής σου συχνά αποκαλεί και αδυνατείς να ασκήσεις κριτική στο έργο της δοκιμασμένης εκτελεστικής Αρχής. Όλοι μεγαλώσαμε με κριτική σκέψη και αξιώσεις για μια δημοκρατική ζωή . Κανείς δε περιφρόνησε το κοινό καλό, τον αγώνα για δικαιοσύνη και αξιοκρατία, όμως λίγοι το υπηρετούν με πίστη. Να μετριάζεις την ένταση της πίστης σου χωρίς όμως να στρέφεσαι στο άκρο της δυσπιστίας. Μην περιφρονείς τους πάντες. Η περιφρόνηση των πολιτών στα κοινά, συνήθως, συνεπάγεται με αδράνεια και έλλειψη πολιτικής βούλησης. Σ’ αυτήν την όχθη ΕΣΥ δε πρέπει να περάσεις.
Οι λόγοι, λοιπόν, για τους οποίους πρέπει οι πολίτες και δη οι νέοι, να ενδιαφερθούμε για την κοινωνία που ζούμε, πηγάζουν από τη δημοκρατία και από την ελευθερία να αγωνιζόμαστε για τα θέλω μας, γιατί μέσα από αυτόν τον αγώνα μπορούμε, πραγματικά, να γίνουμε ουσιαστικοί, παρεμβατικοί και αποτελεσματικοί, διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Σε φώναξε ποτέ κανείς να πεις τη γνώμη σου;
Αλήθεια σε φώναξε ποτέ κανείς να σου ζητήσει τη γνώμη σου; Ένοιωσες ποτέ ότι θα πας και θα εισακουστεί η άποψη σου, η πρότασή σου, η επιθυμία σου; Σκέφτηκες ότι μπορείς να στέκεσαι δίπλα τους και όχι απέναντι σε αυτούς που διοικούν το τόπο σου και συνεπώς χαράζουν τη καθημερινότητά σου και τη ζωή σου;
Σε παροτρύνω να βγεις και να μιλήσεις ανοιχτά! Δες θετικά την αλλαγή και τη συμμετοχή σου σε τακτικές ανοικτές λογοδοσίες. Θα αναρωτιέσαι πως θα δεις θετικά την αλλαγή, όταν για να πάρεις στα χέρια σου μια βεβαίωση ή ένα πιστοποιητικό, περνάς από σαράντα κύματα! Σκέψου τι είχες, τι έχεις, τι μπορείς να έχεις. Έχεις την δυνατότητα να προσαρμόζεσαι στο συνεχώς μεταβαλλόμενο τεχνολογικό περιβάλλον της εποχής μας. Έχεις παράλληλα, τη διάθεση να δοκιμάζεις και να υιοθετείς κάθε νέα τάση στον τρόπο σκέψης και θέασης της πραγματικότητας. Τώρα θα μπορείς να παρευρίσκεσαι σε τοπικά Συμβούλια Νέων και να καταθέτεις την άποψη σου ως σωστός ενεργός πολίτης που συμμετέχει στους τοπικούς δημοκρατικούς θεσμούς.
Υπάρχει σχέδιο Δράσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης που μπορεί να απλουστεύσει τη ζωή σου. Ο εκσυγχρονισμός του τόπου σου με όχημα τις Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνιών έχει ως στόχο την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών σε ψηφιακές υπηρεσίες άμεσης χρήσης και αξιοποίησης από τον κάθε πολίτη, χωρίς διακρίσεις και εμπόδια ως προς την ικανοποίηση των αναγκών του. Ο τόπος σου χρειάζεται τη συμμετοχή σου στην αλλαγή του σε νέο ψηφιακό Τόπο, σε νέο ψηφιακό Δήμο.
Αυτό που θέλεις το θέλουν όλοι
Αυτό που θέλεις το θέλουν όλοι: μια καθαρή και πράσινη πόλη, έναν τόπο προσβάσιμο που διατηρεί τη πολιτιστική του φυσιογνωμία, που δίνει τη δυνατότητα σε όλους να εργαστούν συμβάλλοντας στην ανάκαμψη της τοπικής επιχειρηματικότητας, που στοχεύει στην συνεχή εκπαίδευσή σου, στην αντιμετώπιση κάθε κοινωνικού σου ζητήματος και στην επιβράβευσή σου. Δουλειά όμως σου έδωσαν; Σε ρώτησαν αν μπορείς να ζήσεις με τους όρους της αξιοπρέπειας που διέπουν μια ευνομούμενη κοινωνία; Συμμερίστηκες έμπρακτα κανείς τις ανάγκες σου; Βλέπεις να αλλάζει η καθημερινότητά σου;
Έχουμε τη δύναμη
Οι πολίτες έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε το μέλλον του τόπου μας. Και ΕΣΥ είσαι ένας από αυτούς. Να πιστέψεις στο ρόλο σου, στο λόγο σου και στη φωνή σου. Να πιστέψουμε όλοι στον ενεργό πολίτη, στον πολίτη που μάχεται, διεκδικεί, οραματίζεται, στοχεύει και πετυχαίνει. Οι ενεργοί πολίτες συμβάλλουν στη μεγάλη αλλαγή και στην αυτοδιοίκηση, με στόχο τη διαφάνεια, την ανάπτυξη, την αλληλεγγύη και τη δημοκρατία.
Δεν έχεις ιδέα, λοιπόν ΝΕΕ και ΝΕΑ, τι μπορείς να καταφέρεις καταθέτοντας την άποψή σου, την πρότασή σου από την σύγχρονη γνώση και την ορμή που έχεις. Η φιλοδοξία είναι χάρισμα που δεν πρέπει να πάει χαμένο, αλλά μη ξεχνάς ότι υπάρχουν όρια και ηθικοί φραγμοί στα φιλόδοξα έργα. Κάθε κίνηση, κάθε πρωτοβουλία θα πρέπει να αποσκοπεί στην καλυτέρευση της ζωής σου, της ζωής όλων μας. Οργάνωσε την πόλη σου με την ενεργό συμμετοχή σου! Στο χέρι μας είναι να δράσουμε, να συμμετέχουμε, να αντιδράσουμε και να επηρεάσουμε τα όσα συμβαίνουν.
Το «όχι πια στα ίδια και στα ίδια» μπορεί να γίνει μια πρόκληση για να κινηθούμε όλοι σε μια νέα κατεύθυνση. Η φωνή σου μπορεί να ακουστεί! Μη Λυγίζεις!
