Μιλώντας για τις αξίες, για την Ελλάδα, για την πορεία και για τη μητέρα τους, μια διαφορετική συνέντευξη, βγαλμένη από την καρδιά τους έδωσαν τα αδέρφια Γιάννης και Θανάσης Αντετοκούνμπο στην κεντρική σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.
Παιδάκια με μπάλες του μπάσκετ στα χέρια, χαμογελαστοί γονείς, νεαρά κορίτσια, πρώην και εν ενεργεία αθλητές και αρκετοί δημοσιογράφοι δημιουργούσαν στους διαδρόμους της Στέγης μια ευχάριστη αναστάτωση.
Αιτία ήταν η παρουσία του Γιάννη και του Θανάση Αντετοκούνμπο για μία διαφορετική συζήτηση με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου, Διευθύντρια Τομέα Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
Η πρόθεση των διοργανωτών ήταν να δώσουν στο κοινό κάτι διαφορετικό, να ξεφύγουν δηλαδή από το στενό αθλητικό πλαίσιο και να μπουν στην ουσία των πραγμάτων. Να σταθούν περισσότερο στην αξία της διαδρομής και της οικογένειας. Να μιλήσουν για ζητήματα όπως η ιθαγένεια, τα δικαιώματα, η σημασία του να λειτουργείς σαν ενεργός πολίτης στη χώρα που μεγάλωσες και να προσπαθήσουν να απαντήσουν στο ερώτημα: «τελικά, Έλληνας γεννιέσαι μόνο ή γίνεσαι;».
Ο τρόπος που μίλησαν για την οικογένειά τους, για τα παιδικά τους χρόνια στα Σεπόλια και για την Ελλάδα αφήνει την εικόνα δύο παιδιών που δεν άφησαν την επιτυχία να αλλοιώσει στοιχεία του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς τους.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη:
Η πιο συγκινητική στιγμή της συνέντευξης
Η αγάπη και το συναισθηματικό δέσιμο της οικογένειας Αντετοκούνμπο ήρθε πολλές φορές στο επίκεντρο της συζήτησης ενώ στάθηκε αφορμή για την μάλλον πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς, όταν η κ. Παναγιωτάκου είπε στον Γιάννη και τον Θανάση πως θα τους έβαζε ένα ελληνικό τραγούδι για να δουν αν μπορούν να το αναγνωρίσουν.
Τότε ακούστηκε η μητέρα τους, Βερόνικα Αντετοκούνμπο, να τραγουδάει το γνωστό παιδικό τραγουδάκι «Το κοκοράκι» (Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι).
Η κ. Αντετοκούνμπο που βρισκόταν μέσα στην αίθουσα, συνέχισε να τραγουδάει και τα δύο παιδιά δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους αφού, όπως εξομολογήθηκαν, ήταν κάτι που τους τραγουδούσε κάθε μέρα σαν νανούρισμα την εποχή που ήταν ακόμη μικρά παιδιά. «Δεν έχω κλάψει έτσι όταν χάσαμε στα playoffs» αρκέστηκε να πει ο Γιάννης με το κοινό να ξεσπά σε χειροκροτήματα.
Το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης στην, ομολογουμένως, κατάμεστη Κεντρική Σκηνή της Στέγης κινήθηκε σε χαλαρούς ρυθμούς. Οι Antetokounbros απάντησαν σε ερωτήσεις που είχαν συγκεντρωθεί από τα social media, μίλησαν για τα όνειρά τους, για τους στόχους τους, για τον Καζαντζίδη και τον Μίκη Θεοδωράκη που αγαπούν, αλλά και για το τι σκοπεύουν να κάνουν μετά το μπάσκετ (επέμειναν πολλές φορές και οι δυο στο ότι θέλουν να βοηθήσουν ανθρώπους και παιδιά σαν αυτούς που έχουν ανάγκη).
Ένα κομμάτι της συζήτησης περιστράφηκε γύρω από τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς, αλλά και ζητήματα όπως η ιθαγένεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ενασχόληση με τα κοινά. «Έλληνας δεν γεννιέσαι μόνο, γίνεσαι. Έχουμε δύο κουλτούρες. Έχουμε την κουλτούρα της Ελλάδας και την κουλτούρα των γονιών μας. Και πήραμε και από τις δυο τα καλύτερα. Έτσι είμαστε αυτό που είμαστε σήμερα» είπε ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, ο οποίος εξομολογήθηκε ότι αναγκάστηκε να ζήσει δύο χρόνια στην Ελλάδα χωρίς ελληνικό διαβατήριο.
«Πιστεύω ότι μας έχει αγαπήσει η Ελλάδα γιατί είμαστε αγνά παιδιά. Όπου πάμε, πάει μαζί μας και η Ελλάδα. Προβάλλουμε πολύ τη χώρα μας και δεν έχουμε αλλάξει» είπε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, όταν η κ. Παναγιωτάκου τον ρώτησε γιατί πιστεύει ότι η Ελλάδα τους αγαπάει τόσο πολύ.
Πηγή: lifo.gr
