Ήταν 30 Μαΐου του 2004, εγώ γιόρταζα...τα 28α μου γενέθλια και η ομάδα που είχα αναλάβει το ρεπορτάζ της από την...Δ΄Εθνική, ο Εργοτέλης, πανηγύριζε την ιστορική, πρώτη του άνοδο στην Α΄Εθνική! Η ομάδα που εμπνεύστηκαν οι Νίκος Τζώρτζογλου-Γιώργος Σουλτάτος με προπονητή τον Μύρωνα Σηφάκη επικράτησε με γκολ του Σιλά του Ακράτητου στη Θεσσαλονίκη και πέτυχε κάτι που ελάχιστοι περίμεναν!
Ο Εργοτέλης με τη θέση που πήρε στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής τη σεζόν 2003-04 έπαιξε σε αγώνα μπαράζ με τον 14ο της Α’ Εθνικής, Ακράτητο. Η (τότε) ΕΠΑΕ όρισε το μπαράζ στην... Θεσσαλονίκη, με το γήπεδο της Νέας Ευκαρπίας να γεμίζει από κιτρινόμαυρα μπλουζάκια και Κρητικούς φιλάθλους. Και τελικά όλοι αυτοί είδαν τον Εργοτέλη να γράφει ιστορία και μάλιστα με μια ομάδα γεμάτη από κρητικούς σε διοίκηση, τεχνικό τιμ και ποδοσφαιριστές...
Ήμουν τυχερός γιατί ήμουν ο μοναδικός απεσταλμένος δημοσιογράφος τότε που είχε κάνει...τριήμερο στη Θεσσαλονίκη με τον Εργοτέλη! Θυμάμαι μάλιστα την πρώτη κιόλας μέρα στη συμπρωτεύουσα να τρώμε σουβλάκια και σουτζουκάκια (Θεσσαλονίκη γαρ) δίπλα δίπλα με τον σπουδαίο Στογιάκοβιτς (τον μπασκετμπολίστα βεβαίως βεβαίως). Μια μέρα μετά γνώρισα ένα συνάδελφο που δεν είναι στη ζωή, τον Σταύρο τον Παπάζη. Έναν άνθρωπο που ήταν όσο ζούσε στήριγμά μου για ό, τι ήθελα από τη Σαλονίκη.
Θυμάμαι και την τελευταία προπόνηση με τον Ξημεράκη να πιάνει το ένα πέναλτι μετά το άλλο και τον Μύρωνα Σηφάκη να μου εκμυστηρεύεται πως "αν το ματς πάει στα πέναλτι θα κάνει αλλαγή τερματοφύλακα!"
Όσο για τον αγώνα, ειλικρινά θυμάμαι μόνο το γκολ του Σιλά! Όταν το έβαζε μου ερχόταν στο μυαλό η...πολύχρωμη φορεσιά από την πατρίδα του τη μέρα που ερχόταν στο Ηράκλειο! Πότε βρέθηκα στα μπουζούκια, πότε στο "Νίκος Καζαντζάκης", πότε στο Μαρτινέγκο και πότε στο κανάλι για μοντάζ, ούτε που το κατάλαβα...
