Τι μας λένε οι επιστήμονες για την «ευλογιά των πιθήκων»;
*Γράφει η Νατάσα Στασινού.
α) Είναι μια νόσος που δε μεταδίδεται εύκολα - αλλά με στενή επαφή.
β) Ο ιός δεν είναι RNA, αλλά DNA, και αυτό σημαίνει ότι δε μεταλλάσσεται εύκολα.
γ) Τα συμπτώματα είναι γνωστά: πυρετός, πονοκέφαλος, μυαλγίες, οσφυαλγία, λεμφαδενοπάθεια, ρίγος, εξάντληση και φυσικά το χαρακτηριστικό εξάνθημα. Οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως σε λίγες εβδομάδες, χωρίς καν να χρειαστούν νοσηλεία.
δ) Υπάρχουν δύο αποτελεσματικά φάρμακα στη διάθεσή μας.
Με βάση όλα τα παραπάνω, ας μας εξηγήσει λοιπόν κάποιος: Γιατί τόσος πανικός; Οι επιστήμονες είναι ξεκάθαροι: Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για μια πανδημία της «ευλογιάς των πιθήκων».
Υπό κανονικές συνθήκες - αν δηλαδή δεν είχαμε βιώσει τα 2,5 τελευταία χρόνια την πανδημίας της COVID-19, τα lockdowns και την πλήρη ανατροπή της ζωής μας - η είδηση για μερικές δεκάδες κρούσματα παγκοσμίως μίας νόσου που δε μεταδίδεται εύκολα θα περνούσε στα «ψιλά γράμματα» των ιατρικών επιθεωρήσεων και sites.
Τώρα είναι πρώτη είδηση και κορυφαία ανησυχία. Και ας μη βιαστούν να πουν κάποιοι ότι φταίει η «υπερβολή των μέσων ενημέρωσης, που θέλουν να σπείρουν τον πανικό». Γιατί τα Μέσα δημοσιεύουν τα αλλεπάλληλα «καμπανάκια» κινδύνου που χτυπάει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Το πιο πρόσφατο συγκαταλέγει την «ευλογιά των πιθήκων» στις «τεράστιες προκλήσεις» χωρίς να πολυεξηγεί το γιατί. Το ECDC είναι σε αυξημένη επαγρύπνηση, ο αντίστοιχος οργανισμός των ΗΠΑ το ίδιο, και ο Αμερικανός πρόεδρος, Τζο Μπάιντεν, σπεύδει μπροστά στις κάμερες να μας προειδοποιήσει πως «όλοι θα πρέπει να ανησυχούν», παρόλο που παραδέχεται πως... δεν έχει ακόμη ενημερωθεί για το επίπεδο διάδοσης της νόσου.
Και κάπως έτσι ανοίγει και πάλι η συζήτηση για καραντίνα σε διάφορες χώρες, ενώ στη Νέα Υόρκη (με αφορμή μια νόσο που δε μεταδίδεται με το φτέρνισμα, τον βήχα και τα αεροσωματίδια, αλλά με στενή επαφή) επαναφέρουν τη σύσταση για... χρήση μάσκας.
Στην Ελλάδα, δε, παρακολουθούσαμε με αγωνία την αεροδιακομιδή από την Κεφαλονιά στο Χαϊδάρι ενός ύποπτου κρούσματος, που αποδείχτηκε τελικά ότι είχε ανεμοβλογιά. Απολύτως εύλογο και θεμιτό να εξεταστεί το ενδεχόμενο να νοσεί από «ευλογιά των πιθήκων». Απολύτως λογικό να φορούν τις ειδικές στολές οι άνθρωποι που τον παρέλαβαν για να τον μεταφέρουν στο Αττικό Νοσοκομείο. Αλλά αλήθεια, πότε άλλοτε υπήρξε αεροδιακομιδή μέσα σε ειδική κάψουλα (!) για ασθενή που υπάρχει υποψία ότι πάσχει από μία νόσο που όπως μας διαβεβαιώνουν δε μεταδίδεται εύκολα, αλλά μόνο με στενή επαφή;
Όλα αυτά θα έπρεπε να μας φαίνονται υπερβολικά - αν όχι παράλογα. Αλλά, όχι. Είμαστε πια «ρυθμισμένοι» μόνιμα σε ένα panic mode, ζούμε στην εποχή του φόβου. Και σε αυτή την εποχή μια απλή προετοιμασία για την αντιμετώπιση πιθανών κρουσμάτων μιας νόσου που μας είναι γνωστή και γνωρίζουμε πώς να την αντιμετωπίσουμε απλά δεν αρκούν. Έχουμε ανάγκη τα «καμπανάκια».
*Η Νατάσα Στασινού είναι απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στις Ευρωπαϊκές και Διεθνείς Σπουδές από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
