Η Δικαιοσύνη απονέμεται πάντα στο κέντρο της πόλης. Τούτο για δύο πολύ σημαντικούς λόγους: Πρώτον, διότι η Δικαιοσύνη αποτελεί θεμελιώδη κοινωνική λειτουργία.
*Γράφει ο Νίκος Κ. Σκουλάς
Η απονομή της στο κέντρο του «άστεως» εμπεδώνει την αίσθηση της δικαιοσύνης στους πολίτες σε εγγύτητα και συνάφεια με την καθημερινότητά τους. Και, δεύτερον, διότι η άμεση και ευχερής πρόσβαση των πολιτών στην απόδοση της Δικαιοσύνης εξασφαλίζει και τον δημοκρατικό έλεγχο αυτής της εξουσίας. Το τελευταίο είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο με τη δημοκρατική Αρχή. Επίσης, υλοποιήθηκε από τον κοινό νομοθέτη με τη θέσπιση της αρχής της δημοσιότητας των συνεδριάσεων των δικαστηρίων, που ισχύει κατά κανόνα.
Είναι κοινωνιολογικό και πολεοδομικό δεδομένο ότι τρεις από τις βασικές αστικές λειτουργίες, δηλαδή η εγκατάσταση της διοίκησης (κεντρικής ή αυτοδιοικητικής), ο κεντρικός χώρος λατρείας (δηλαδή ο μητροπολιτικός ναός) και η απονομή της Δικαιοσύνης (Δικαστικό Μέγαρο) στεγάζονται σε μεγαλοπρεπή οικοδομήματα. Και, κυρίως, ότι όλα τούτα είναι κτισμένα μέσα και πλησίον της “αγοράς” και πάντα εντός των τειχών, όλων των ιστορικών πόλεων.
Η συγκέντρωση σημαντικού πληθυσμού στις πόλεις κάνει αναγκαία την εκεί εγκατάσταση των δημόσιων θεσμών. Αυτοί λόγω της εμβέλειάς τους επεκτείνουν την αρμοδιότητά τους και στην αγροτική περιφέρεια, χωρίς να την πλησιάζουν χωροταξικά. Η λειτουργία της αγοράς στο κέντρο της πόλης γεννά αναπόφευκτα και τον χώρο όπου ρυθμίζονται οι σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους, αλλά και οι σχέσεις τους προς το μεταφυσικό επέκεινα. Η εγκατάσταση της διοίκησης, της δικαιοσύνης, και της λατρείας δε συναντάται τυχαία στον πυρήνα της πολεοδομικής συγκρότησης του αστικού ιστού. Αυτονόητα, η αποδόμηση του κανόνα δε μένει χωρίς σημαντικές συνέπειες.
-Το στεγαστικό πρόβλημα της Δικαιοσύνης στο Ηράκλειο διαχρονικά: Στο Ηράκλειο, η Δικαιοσύνη στεγάζεται εδώ και έναν αιώνα περίπου στο ιστορικό, και κατ’ όψη, μεγαλόπρεπο κτήριο της οδού Δικαιοσύνης. Δηλαδή μέσα στην καρδιά της αγοράς. Επίσης, σε εγγύτατη απόσταση από την έδρα της περιφερειακής, δημοτικής και επιμελητηριακής διοίκησης, καθώς και από τους κεντρικούς ναούς και τους λοιπούς χώρους δημόσιων εκδηλώσεων. Το Δικαστικό Μέγαρο καλύπτει το μεσαίο από τα τρία ιστορικά κτήρια. Αυτά που κάποτε αποτελούσαν τους ενιαίους στρατώνες του Αγίου Γεωργίου της βενετσιάνικης διοίκησης και τους αντίστοιχους της τουρκοκρατίας (κισλάδες). Οι τελευταίοι ανοικοδομήθηκαν το 1883. Τριχοτομήθηκαν στην παρούσα μορφή τους πενήντα χρόνια μετά. Σήμερα, στο πρώτο από τα τρία ιστορικά κτήρια στεγάζεται η έδρα της Περιφέρειας Κρήτης, στο δεύτερο η Δικαιοσύνη και στο τρίτο, που πλέον είναι άδειο και εγκαταλελειμμένο, στεγαζόταν η Αστυνομική Διεύθυνση και έως πρόσφατα το Ειρηνοδικείο.
Υπογραμμίζεται ότι το δημόσιο κτήριο του Δικαστικού Μεγάρου και αυτό της πρώην Αστυνομικής Διεύθυνσης έχουν περιέλθει κατά νόμο στην κυριότητα του υπουργείου Οικονομικών. Επίσης, πιθανολογείται ότι θα μεταβιβαστούν στην ΕΤΑΔ Α.Ε. ή στο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. Αυτά θα καταστούν υπέγγυα για την αποπληρωμή των δανείων της χώρας προς τους δανειστές με τα μνημόνια της δεκαετούς κρίσης, αν αυτό δεν έχει συμβεί ήδη.
Είναι γνωστή η οξύτητα του στεγαστικού προβλήματος της Δικαιοσύνης στο Ηράκλειο. Λόγω της παλαιότητας και της ανεπάρκειας των χώρων του κεντρικού Δικαστικού Μεγάρου δεν μπορούν να στεγαστούν ολικά εκεί το Εφετείο, το Πρωτοδικείο και το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου. Επιπλέον, το ευκταίο θα ήταν να συστεγαστούν ενιαία το Διοικητικό Πρωτοδικείο και το Κτηματολόγιο-Υποθηκοφυλακείο. Τούτα μαζί με χώρους εκδηλώσεων του δικαστικού Σώματος και του Δικηγορικού Συλλόγου. Η χωρική διασπορά των υπηρεσιών στις οδούς Δικαιοσύνης, Ζωγράφου, Αβέρωφ, Έβανς, Μουρέλου, Ανωγείων και πρόσφατα Σμύρνης, όπου μετεγκαταστάθηκε το Ειρηνοδικείο, επιβαρύνει επιπλέον με πολύ σοβαρό κόστος μισθώσεων το Ελληνικό Δημόσιο. Αντίκειται σθεναρά στο δημόσιο συμφέρον.
Ως λύση στο στεγαστικό προβάλλεται από τις διοικήσεις του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου, εδώ και περίπου είκοσι χρόνια, η ανέγερση νέου δικαστικού μεγάρου. Προτείνεται να ανεγερθεί σε απαλλοτριωμένο οικόπεδο ιδιοκτησίας του Ταμείου Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτηρίων (ΤΑΧΔΙΚ). Αυτό βρίσκεται στο λιμάνι, στη συμβολή της οδού Εθνικής Αντιστάσεως με την παραλιακή λεωφόρο Νεάρχου.
Τα τελευταία 12 χρόνια ατενίζουμε με προσμονή την εκεί πινακίδα που δηλώνει την προσεχή ανέγερση. Το εκτιμώμενο κόστος προϋπολογίστηκε σε περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ, προ κρίσης. Τούτα είναι δηλωμένα ανέφικτο να διατεθούν από το υπουργείο Δικαιοσύνης. Δρομολογήθηκε, ως επόμενη λύση, η Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Αυτό σημαίνει ότι ιδιώτης επενδυτής θα ανεγείρει το νέο δικαστικό μέγαρο και θα το αποπληρώνουν σταδιακά οι φορολογούμενοι. Ταυτόχρονα θα εκμεταλλεύεται ο εργολάβος τούς αξιοποιήσιμους χώρους του, π.χ. πάρκινγκ, κυλικείο κ.λπ. Πέρασε μάλιστα πέρυσι τροπολογία νόμου που θα επιτρέπει τη σύμπραξη ΤΑΧΔΙΚ για εκτέλεση έργου με ΣΔΙΤ κατόπιν αδείας του αρμόδιου υπουργού.
Η δεκαετής οικονομική κρίση και η τρέχουσα πανδημία του κορωνοϊού, με την ύφεση που συνεπάγεται, κάνουν τις επενδυτικές προβλέψεις ακόμα πιο δυσοίωνες. Είναι πανθομολογούμενο και γενικά παραδεδεγμένο το εξής: ότι το κόστος, η γραφειοκρατία και τα απρόβλεπτα θα καταστήσουν τον σχεδιασμό και την ανέγερση του νέου δικαστικού μεγάρου υλοποιήσιμο όραμα της επόμενης γενιάς. Τούτο, παρά τις παρελθούσες εξαγγελίες και διαβεβαιώσεις των αρμοδίων που έχουν σιγήσει εντελώς τελευταία.
Ανεξάρτητα από αυτό, η απομάκρυνση του δικαστικού μεγάρου από το κέντρο της πόλης του Ηρακλείου παραβαίνει τους θεμελιώδεις κοινωνικούς κανόνες που αναπτύχθηκαν παραπάνω σε πυκνότητα. Για τους ίδιους λόγους, πρόσφατα, οι φορείς της Δικαιοσύνης στον Πειραιά αρνήθηκαν και αντιδρούν στη μετεγκατάστασή τους σε νέο δικαστικό μέγαρο στην απόκεντρη περιοχή της Νίκαιας. Το ίδιο αντέδρασαν και οι Χανιώτες συνάδελφοι, όταν τους πρότειναν πρόσφατα τη μεταφορά των Δικαστηρίων στους χώρους του πρώην ψυχιατρείου στη Σούδα. Αντιθέτως, η προ ετών ανακαίνιση του ιστορικού κτηρίου των Δικαστηρίων της Πάτρας έχει μνημειώδη αισθητικά και λειτουργικά αποτελέσματα στο κέντρο της πόλης.
Το 2005, ο αείμνηστος δικηγόρος και συγγραφέας Δημήτρης Ξυριτάκης έλεγε στον γράφοντα ως νέο δικηγόρο: «Η λύση του στεγαστικού είναι η απόκτηση του κινηματογράφου ‘’Απόλλων’’ στην οδό Δικαιοσύνης, απέναντι από το Δικαστικό Μέγαρο». Η ιδέα αυτή απορρίφθηκε συνοπτικά από την τότε διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου. Αναφέρθηκε, προσχηματικά ίσως, ότι το κτήριο του «Απόλλωνα» είχε προβλήματα στατικότητας. Το κτήριο αυτό έως σήμερα στεγάζει το εντυπωσιακό πολυκατάστημα της αλυσίδας «ΖΑΡΑ». Η σχετική άδεια λειτουργίας, προφανώς, υπερέβη τον σκόπελο και δέχεται άφοβα εκατοντάδες καταναλωτές καθημερινά. Έτσι, χάθηκε εκείνη η λαμπρή ευκαιρία να λυθεί το στεγαστικό τότε.
-Ανακαινισμένα το παρόν Δικαστικό Μέγαρο και το τρίτο ιστορικό κτήριο της πρώην Αστυνομικής Διεύθυνσης-Ειρηνοδικείου αρκούν για να στεγαστεί η Δικαιοσύνη: Κατά την άποψή μου, η λύση για τη στέγαση της Δικαιοσύνης στο Ηράκλειο είναι η χρήση και των δύο ιστορικών κτηρίων της οδού Δικαιοσύνης. Αυτά αρκούν για τη στέγαση όλων σχεδόν των υπηρεσιών και ακροατηρίων. Μπορεί να αναζητηθεί ενδεχομένως και τρίτο κτήριο συμπληρωματικά, όπως για παράδειγμα το κενό πρώην ξενοδοχείο στην οδό Χατζημιχάλη Γιάνναρη ή τα νεοκλασικά της οδού Έβανς και αλλού εγγύτατα.
Μετά τη μεταφορά της Αστυνομικής Διεύθυνσης στην Αλικαρνασσό το 2010, έμεινε άδειο το τρίτο ιστορικό κτήριο της οδού Δικαιοσύνης, στη συμβολή της με τη λεγόμενη “μικρή” Έβανς και φθείρεται επικίνδυνα. Προ τριών ετών, έφυγε από εκεί και το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου. Δημοσιευμένη πρόθεση ήταν να λειτουργήσει στη θέση του... η νέα Πινακοθήκη του Δήμου Ηρακλείου.
Μάλιστα, εντελώς πρόσφατα απαγορεύτηκε και η λειτουργία του Ποινικού Δικαστηρίου που συνεδρίαζε στο ισόγειο του τρίτου κτηρίου, στην πρώην έδρα της Τουριστικής Αστυνομίας. Ως λόγος απομάκρυνσης προβλήθηκε και πάλι η στατικότητα το κτηρίου. Η στατικότητα, δηλαδή, που απέτρεψε την απόκτηση του κινηματογράφου “Απόλλων” προ δεκαπενταετίας. Η ίδια στατικότητα που δεν εμπόδιζε την... ίδρυση της Πινακοθήκης του Δήμου και την έως πρόσφατα παρουσία και διεξαγωγή των υπηρεσιών στο ίδιο κτήριο της οδού Δικαιοσύνης. Με τη στέρηση και αυτού του ακροατηρίου, η Δικαιοσύνη στο Ηράκλειο ασφυκτιά και οι δικάσιμοι «μακραίνουν» ελλείψει αιθουσών.
Βάσιμος φόβος είναι ότι το υπουργείο Οικονομικών, διά της ΕΤΑΔ Α.Ε. ή του ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. ως πιθανών διαδόχων του στην ιδιοκτησία, θα αξιοποιήσει το πιο εμπορικό κτήριο στην «καρδιά» της πόλης, αυτό της πρώην Αστυνομικής Διεύθυνσης. Θα το εκποιήσουν ή εκμισθώσουν σε πολυκατάστημα, που θα του αποφέρει τα αναμενόμενα έσοδα, με την ταυτόχρονη λύση των θεμάτων στατικότητας.
Αυτή η ανησυχία συνδέεται με τη διαφαινόμενη απροθυμία και χρόνια αδράνεια των τοπικών φορέων, και ιδίως του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου, να οραματιστούν και να συστρατευτούν για να διεκδικήσουν τη διεξαγωγή της Δικαιοσύνης σε αρμόζοντες και μεγαλοπρεπείς χώρους στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου.
Η ευψυχία, η ανάταση και το μεγαλείο που αναδίδουν τα υπάρχοντα ψηλοτάβανα, διατηρητέα και ιστορικά κτήρια με την επιβεβλημένη ανακαίνιση, επίπλωση και φωτισμό είναι ασύγκριτη. Αυτά δεν μπορούν να υποκατασταθούν από μια κοστοβόρα - και μάλλον παροδικού ύφους - κατασκευή σε άστοχο σημείο της πόλης, στο λιμάνι, δεκαετίες μετά.
Ο αντίλογος περί ευκολίας θέσεων πάρκινγκ και της ήδη καταβληθείσας προσπάθειας για την απόκτηση του οικοπέδου στο λιμάνι φρονώ ότι είναι συγκριτικά υποδεέστατης σημασίας. Εξάλλου, η αξία του οικοπέδου διατηρείται και δε χάνεται για το ΤΑΧΔΙΚ. Μάλιστα, η εκποίησή του μπορεί να καλύψει τα έξοδα υποστύλωσης και ανακαίνισης των δύο ιστορικών κτηρίων της οδού Δικαιοσύνης με πλεόνασμα. Επιπλέον, διαπιστώθηκε επιστημονικά ότι μέσα από το σημείο αυτό στο λιμάνι διέρχεται σεισμικό ρήγμα. Ρήγμα που δημιουργεί όντως θέματα στατικότητας και επικινδυνότητας για την εκεί μεταφορά του Δικαστικού Μεγάρου, και σίγουρα υπερακοντίζει το κόστος ανέγερσης για αντισεισμικούς λόγους. Μετά τους σεισμούς στο Αρκαλοχώρι πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σε τέτοια θέματα. Υπάρχει βέβαια και το κώλυμα της Αρχαιολογίας για το συζητούμενο οικόπεδο.
Αντιθέτως, είναι τεχνικά εφικτή η ανακαίνιση και η αντιμετώπιση προβλημάτων στατικότητας και παλαιότητας των δύο κτηρίων της οδού Δικαιοσύνης. Η εκεί οριστική - ή έστω μεσοπρόθεσμη - στέγαση μπορεί να αποκαταστήσει το κύρος της υπηρεσίας. Αυτής που χρόνια τώρα προκαλεί δυσθυμία στους συλλειτουργούς της. Η Δικαιοσύνη διεξάγεται σε χώρους που δεν αρμόζουν στο κύρος και την ποιότητά της. Είναι κοινός τόπος ότι η εσωτερική εικόνα του Δικαστικού Μεγάρου Ηρακλείου δεν περιποιεί καμία τιμή.
Είναι εύκολο να περιμένουμε άλλη μια γενιά το άστοχο όνειρο ενός νέου δικαστικού μεγάρου στο λιμάνι με κόστος 100 περίπου εκατομμύρια; Ή είναι πιο εύκολο η Δικαιοσύνη να εγκατασταθεί, όπως στην Πάτρα, σε δύο ιστορικά μεγαλόπρεπα και ανακαινισμένα κτήρια στο κέντρο της πόλης; Και μάλιστα με κόστος υποστύλωσης και ανακαίνισης που δεν υπερβαίνει τον μονοψήφιο αριθμό εκατομμυρίων ευρώ; Και μάλιστα σε περίοδο υλοποίησης του Ταμείου Συνοχής και του ΕΣΠΑ έως το 2027.
Η πιο συνετή λύση είναι πρόδηλη από κοινωνιολογική, λειτουργική, οικονομική, αισθητική και αυθόρμητη πλευρά σκέψης. Επίσης και από άποψη δημοσίου συμφέροντος. Έχουμε διδαχτεί κάτι από την οικονομική κρίση που μας καθήλωσε δέκα χρόνια;
Το θέμα συνδέεται και με παραμέτρους καθόλου παροράσιμες για τη ζωτικότητα του κέντρου της πόλης. Ένα σύνολο χιλίων περίπου επιστημόνων (δικαστικών συλλειτουργών και υπαλλήλων) περιδινίζονται ήδη στην υπηρεσία της Δικαιοσύνης. Αυτοί θα πρέπει να απομακρυνθούν από το κέντρο προς το λιμάνι. Τούτο έχει σημαντικές συνέπειες στην αγορά και τη χωροταξία της πόλης. Το ίδιο και οι πολλοί περισσότεροι πολίτες που θα προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη. Είναι πρόβλημα και η σημαντική αναστάτωση από τη μεταφορά της μισθωμένης και ιδιόκτητης έδρας γραφείων που ανήκουν στην πλειοψηφία των οκτακοσίων Ηρακλειωτών δικηγόρων. Επιπλέον, να προστεθεί και η καθημερινή ταλαιπωρία και οι σχετικές παλινωδίες όλων των εμπλεκομένων από το κέντρο της πόλης στο λιμάνι. Δηλαδή σε μη εμπορικό σημείο.
Η άποψη του Εμπορικού Συλλόγου και των Επιμελητηρίων του Ηρακλείου στο θέμα θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον. Ελήφθη ποτέ υπόψη; Ρωτήθηκε ποτέ το σύνολο των Ηρακλειωτών δικηγόρων για το θέμα αυτό; Με τον τρόπο που υπήρξε ψηφοφορία των δικηγόρων π.χ. για πώληση ακινήτου του ΛΕΑΔΗ; Ουδέποτε. Τούτο διότι δεν υπήρξε διοικητική βούληση του ΔΣΗ για έκφραση άποψης συλλογικά. Θα μπορούσε να γίνει αυτό τώρα;
Πρόταση: Να εγκαταλειφθεί η ιδέα της μεταφοράς της στο λιμάνι
Η Δικαιοσύνη να παραμείνει στην οδό Δικαιοσύνης!
Ως κατακλείδα, συνάγεται ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να απονέμεται στο κέντρο της πόλης για λόγους δημοκρατικού ελέγχου και εμπέδωσης αισθήματος δικαιοσύνης από τους πολίτες.
Οι συλλειτουργοί της τοπικής Δικαιοσύνης, με προεξάρχοντα τον Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου, πρέπει να διεκδικήσουν με κάθε τρόπο τη ριζική ανακαίνιση του υφιστάμενου Δικαστικού Μεγάρου. Επίσης να διεκδικήσουν την απόκτηση του τρίτου κτηρίου του πρώην Ειρηνοδικείου Ηρακλείου, στην οδό Δικαιοσύνης. Αν το τελευταίο αυτό κτήριο διατεθεί σε άλλη υπηρεσία ή εκμετάλλευση, δύσκολα θα παραμείνει η Δικαιοσύνη στο κέντρο της πόλης μακροπρόθεσμα.
Η προσπάθεια ίδρυσης του νέου μεγάρου, εάν και εφόσον ήθελε ευοδωθεί, θα κοστίσει υπερδεκαπλάσια στο Ελληνικό Δημόσιο. Τούτο χωρίς να εξυπηρετεί την πόλη και τους Ηρακλειώτες, όπως αποφάσισαν στον Πειραιά, στα Χανιά και στην Πάτρα. Και η τρέχουσα ενεργή γενιά των δικηγόρων πιθανότατα θα συνταξιοδοτηθεί από τις παρούσες υποβαθμισμένες εγκαταστάσεις. Η παρούσα γενιά δικηγόρων εργάζεται στο πιο υποβαθμισμένο ίσως κτήριο Δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Ουδέν έχει βελτιωθεί για πάνω από είκοσι χρόνια σε αυτό. Τούτο, εν αναμονή του νέου δικαστικού μεγάρου. Με αυτή την αναμονή θα συνταξιοδοτηθεί και η παρούσα γενιά Ηρακλειωτών δικηγόρων.
Στην πράξη, η εγκατάσταση και η παραμονή της τοπικής Δικαιοσύνης στην οδό Δικαιοσύνης «κεντρομολίζει» και «αιμοδοτεί» ποικιλοτρόπως την αγορά του κέντρου του Ηρακλείου.
Η απομάκρυνσή της θα είχε δύο επιπλέον ορατές συνέπειες:
- Αφενός, την υποτονικότητα και την απίσχναση της κίνησης στο κέντρο, την αφαίμαξη της εμπορικότητας, τη μερική απαξίωση ακινήτων και την προσθήκη ταλαιπωρίας για πολίτες και συλλειτουργούς.
- Αφετέρου, την πιθανή εγκατάσταση δύο πολυκαταστημάτων στα ιστορικά κτήρια της οδού Δικαιοσύνης. Σε αυτά που τώρα ανήκουν στο υπουργείο Οικονομικών αλλά μπορεί σύντομα να εκχωρηθούν στην ΕΤΑΔ Α.Ε. ή στο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. για αξιοποίηση, σύμφωνα με τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας.
Η εμπορικότητα των κτηρίων εξάλλου θα είναι ιδεώδης, μετά την πεζοδρόμηση της οδού Δικαιοσύνης. Οι επιπτώσεις για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες της πόλης θα είναι καταστροφικές. Μετά την ολική απομάκρυνση της Δικαιοσύνης από το κέντρο, τα θέματα στατικότητας πιθανολογείται ότι θα αποδειχτούν παροδικά και ιάσιμα.
Η έκθεση Πισσαρίδη προβλέπει ένα Εφετείο ανά Περιφέρεια της χώρας. Μήπως η ανεπάρκεια και η αδράνεια τόσων χρόνων στο Ηράκλειο για το κτηριακό της Δικαιοσύνης δημιουργεί κινδύνους για το κεκτημένο του Εφετείου Ανατολικής Κρήτης; Θα το δούμε σύντομα.
Είναι άραγε αυτό το μέλλον που θέλουμε για τη Δικαιοσύνη και για την πόλη μας;
Με βάση τα εξαγόμενα του ορθού λόγου στις επικρατούσες συνθήκες, επιβάλλεται να ανοίξει ένας δημόσιος, αλλά όχι ατέρμονος, διάλογος για το θέμα της στέγασης της τοπικής Δικαιοσύνης. Οι παρούσες συνθήκες διεξαγωγής της δεν είναι πλέον ανεκτές.
Οι συναρμόδιοι φορείς, και ιδίως ο ΔΣΗ, θα πρέπει να αναδιατάξουν την άγονη και αδόκιμη προσπάθεια δεκαετιών για δικαστικό μέγαρο στο λιμάνι. Πρέπει να διεκδικήσουν αρμοδίως άμεσα:
α) τη ριζική ανακαίνιση του υφισταμένου Δικαστικού Μεγάρου,
β) την παραχώρηση, υποστύλωση και ανακαίνιση του κτηρίου του πρώην Ειρηνοδικείου και της Αστυνομικής Διεύθυνσης στην οδό Δικαιοσύνης και
γ) την απόκτηση ευμεγέθους συμπληρωματικού χώρου εγγύτατα με τα ιστορικά κτήρια της οδού Δικαιοσύνης, που θα στεγάσει μαζικά ό,τι ίσως δεν καλύπτουν αυτά.
Κατά την προσωπική μου άποψη, το Ηράκλειο μπορεί να εύκολα διεκδικήσει τα αναγκαία κονδύλια από το Ταμείο Συνοχής και τα λοιπά δημόσια προγράμματα και έσοδα. Να αποκαταστήσει κτηριακά το κύρος της Δικαιοσύνης και να παραμείνει αυτή στο κέντρο της πόλης. Αν υπάρχει αντίλογος, ας ακουστεί.
* Ο Νίκος Κ. Σκουλάς είναι δικηγόρος και περιφερειακός σύμβουλος Κρήτης.
