Πτώχευσε η Αργεντινή. Για άλλη μια φορά μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια. Η ιστορία της είναι διδακτική. Και συγκλονιστική. Η Αργεντινή έχει τεράστιους οικονομικούς πόρους. Γι' αυτό και άλλωστε έχει αυτό το όνομα. Γιατί φτάσανε στη πτώχευση; Από τραγικά λάθη της πολιτικής ηγεσίας και του λαού. Αγκάλιασαν άχρηστους πολιτικούς. Που έκρυβαν την αλήθεια. Μέχρι και την τελευταία στιγμή. Αγνόησαν τους κανόνες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Του Αντώνη Ν. Βγόντζα
Αγνόησαν τις αποφάσεις δικαστηρίων που προστάτευαν τους ομολογιούχους του δικού τους δημόσιου χρέους. Ήταν αρκετή μια απόφαση ενός περιφερειακού δικαστή στις ΗΠΑ για να γονατίσει αυτή τη χώρα. Η ψευτοπαλικαράδες πολιτικοί αυτής της δυστυχούς χώρας παίζανε με ψευτομαγκιές. Και χωρίς διαπραγματευτικές θέσεις.
Τι θα επακολουθήσει; Το θυμόμαστε από τις προηγούμενες φορές. Λεηλασίες. Καταστροφές περιουσιών. Και ατέλειωτη βία.
Γιατί η σημερινή αναφορά. Νιώθω να είμαι κοντά σε αυτό το λαό μιας κάποτε πλούσιας χώρας. Δε θα την πληρώσει αυτή την καταστροφή η πολιτική τάξη. Ο φτωχός λαός θα πληρώσει. Που πίστευε δημαγωγούς και ανίκανους. Που θα πεινάσει, σίγουρα. Που δε θα έχει φάρμακα. Που δε θα έχει την κρατική προστασία.
Πριν λίγες μέρες είχα κάνει αναφορά στη μεγάλη νομική ήττα της Ρωσίας. Με απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου της Χάγης καταδικάστηκε η Ρωσία να καταβάλει αποζημίωση στους μετόχους μιας εταιρείας ύψους 50 και δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ρωσία δεν αμφισβήτησε τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου. Απλώς δήλωσε ότι θα ασκήσει έφεση. Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα αυτών δύο γεγονότων. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη διεθνή πραγματικότητα όπως τη διαμορφώνουν θεμελιώδεις κανόνες δικαίου.
Με μάγκες ανίκανους και ανιστόρητους δε λύνονται τα προβλήματά μας. Ούτε με ραγιάδες.
