Tonya Harding

«Εγώ, η Τόνια»: Η αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας πατινάζ στην ΚΡΗΤΗ TV (vid)

ακρόαση άρθρου
Πολιτισμός
«Εγώ, η Τόνια»: Η αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας πατινάζ στην ΚΡΗΤΗ TV (vid)
Η Μάργκο Ρόμπι μεταμορφώνεται στην Τόνια Χάρντινγκ - Έρχεται σε πρώτη προβολή την Πέμπτη 30 Ιανουαρίου στην ΚΡΗΤΗ TV, στις 23:45 - Μην την χάσετε!

Η Τόνια Χάρντινγκ κυριάρχησε στον πάγο με απαράμιλλη χάρη. Κυριάρχησε και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για τελείως διαφορετικό λόγο. Η αληθινή ιστορία της Αμερικανίδας πρωταθλήτριας η οποία κατηγορήθηκε για τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ιστορία του καλλιτεχνικού πατινάζ.

Βασισμένη στα εξωφρενικά, αλλά πραγματικά γεγονότα, η ταινία είναι μια κοφτερή, μαύρη κωμωδία για τη ζωή της Τόνια Χάρντινγκ κι ενός από τα πιο συγκλονιστικά σκάνδαλα στα αθλητικά χρονικά. Παρόλο που η Χάρντινγκ ήταν η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε τριπλό άξελ κατά τη διάρκεια πρωταθλήματος, η κληρονομιά της καθορίστηκε για πάντα από τη συσχέτιση της με την  επίθεση στη Νάνσι Κέριγκαν.  Ένα παράλογο, εξωφρενικό κι αληθινό πορτρέτο της Τόνια Χάρντινγκ και της δόξας, ή της απουσίας της, στη ζωή της.

Το 1991, η Τόνια Χάρντινγκ κέρδισε το Αμερικανικό πρωτάθλημα καλλιτεχνικού πατινάζ, όντας η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε τριπλό άξελ στην ιστορία του αθλήματος. Τρία χρόνια αργότερα έγινε το επίκεντρο των ειδήσεων , καθώς κατηγορήθηκε για την επίθεση της συναθλήτριας της Νάνσι Κέριγκαν κι αποκλείστηκε για πάντα από την Ένωση Καλλιτεχνικού Πατινάζ των ΗΠΑ. Την επίθεση είχε οργανώσει ο πρώην σύζυγος της Χάρντινγκ, Τζεφ Γκιλούλι και οι συνεργάτες του μαζί με τον σωματοφύλακα της Σον Έκαρντ.

Ποια ήταν όμως η Τόνια Χάρντινγκ; Πόσα ακριβώς γνώριζε για την επίθεση και πότε τα έμαθε; Μια τρομερά χαρισματική αθλήτρια, που ωστόσο δεν ήταν το είδωλο κανενός. Ήταν όμως το τέρας που όλοι την κατηγορούσαν ότι είναι;

«Η ιστορία της Τόνια ήταν το μεγαλύτερο σκάνδαλο πριν κάνει την εμφάνιση του στα μέσα η υπόθεση Ο.Τζέι. Σίμπσον», λέει η Ρόμπι. «Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τοποθετούσαν την Τόνια απέναντι στη Νάνσι ως ορκισμένους εχθρούς, ενώ ήταν δύο σπουδαίες αθλήτριες. Κάτι τόσο σκληρό σε ένα χώρο τόσο όμορφο όπως αυτός του καλλιτεχνικού πατινάζ, ήταν τόσο οξύμωρο. Η Τόνια από μόνη της ήταν μια ανωμαλία- μία μεγαλόσωμη αθλήτρια σε ένα άθλημα που απαιτούσε να είσαι λεπτεπίλεπτη και μικρόσωμη. Ο κόσμος είχε έντονα συναισθήματα για εκείνη- τη λάτρευαν ή τη μισούσαν- εθίστηκαν στην ιστορία της όπως εθίζεται ο κόσμος σήμερα στα ριάλιτι».

Η ιστορία

Ο σεναριογράφος και παραγωγός Στίβεν Ρότζερς είχε την ιδέα για την ταινία όταν παρακολούθησε για πρώτη φορά το "The Price of Gold", ένα επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ του ESPN για ενδιαφέροντα περιστατικά στην ιστορία του αθλητισμού. «Υπήρχαν κάποια πράγματα στην ιστορία της Τόνια που φαινόντουσαν πολύ ενδιαφέροντα, αλλά το ντοκιμαντέρ δε μελετούσε σε βάθος», λέει ο Ρότζερς. «Ειδικότερα την ιδέα ότι τα μίντια και οι άνθρωποι αλλάζουν την αφήγηση για να ελέγξουν τις ιστορίες που ακούμε». Άρχισε να γράφει το σενάριο βασιζόμενος σε συνεντεύξεις που έκανε με τη Χάρντινγκ και το Γκιλούλι. «Ήθελα να παρουσιάσω όλες τις πλευρές της ιστορίας και να αφήσω τον κόσμο να αποφασίσει τι πιστεύει και τι όχι».

Σε πολύ αρχικό στάδιο ακόμη, απέκτησε τα δικαιώματα για να γράψει τη βιογραφία της Χάρντινγκ και ταξίδεψε στο Πόρτλαντ όπου συνάντησε εκείνη και τον πρώην σύζυγο της. Οι ιστορίες τους ήταν απίστευτα διαφορετικές. Έχοντας ήδη το υλικό για μια μεγάλου μήκους ταινίας, άρχισε την έρευνα για αρχειακό υλικό, βρήκε συνεντεύξεις του Σον Έκαρτ (σωματοφύλακα της Τόνια) και σπάνιο υλικό της Λαβόνα Χάρντινγκ, μητέρα της Τόνια.

Ο Ρότζερς εντυπωσιάστηκε επίσης από το γεγονός ότι ο Γκιλούλι δεν είπε ποτέ τη δική του εκδοχή, από αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως «Το Περιστατικό» (The Incident)- την επίθεση στη Νάνσι Κέριγκαν την οποία ο ίδιος είχε οργανώσει. Παρά τα σχόλια που έκανε την περίοδο εκείνη, τα κίνητρα παρέμεναν ασαφή. «Δεν ξέρω γιατί μου είπε όσα μου είπε, αλλά χαίρομαι που το έκανε» λέει ο Ρότζερς. «Ήξερα ότι είχα μια ταινία στα χέρια μου».

Το σενάριο του Ρότζερς εστιάζει στο πως μεγάλωσε η Τόνια Χάρντινγκ- από πού προέρχεται, τους ανθρώπους και τις δυνάμεις που την έπλασαν, μεταξύ αυτών και της μητέρας της. «Νομίζεις ότι θα δεις μια ταινία για το διάσημο περιστατικό», λέει η Άλισον Τζάνεϊ που υποδύεται τη Λαβόνα Χάρντινγκ. «Ωστόσο πρόκειται για την ιστορία ενός μικρού κοριτσιού, του πως μεγάλωσε και πως γεγονότα που τη σημάδεψαν την έφεραν στη θέση που βρίσκεται σήμερα».

Η Τζάνεϊ είχε προσωπική σύνδεση με την ταινία από την αρχή- ο ρόλος της Λαβόνα γράφτηκε για εκείνη. Ο Ρότζερς και η Τζάνεϊ σπούδασαν μαζί υποκριτική και παραμένουν στενοί φίλοι μέχρι σήμερα. Ο Ρότζερς είχε γράψει πολλούς ρόλους έχοντας στο μυαλό του τη Τζάνεϊ, αλλά μεχρι το «Εγώ, η Τόνια» δεν είχε ερμηνεύσει κάποιον από αυτούς. Επίσης, η Τζάνεϊ έκανε καλλιτεχνικό πατινάζ μέχρι που ένας τραυματισμός την ανάγκασε να το εγκαταλείψει και ν’ ασχοληθεί με την υποκριτική. ‘Άφησα τον κόσμο του πατινάζ, αλλά δε το άφησα ποτέ στην καρδιά μου» λέει η Τζάνεϊ. «Γνώριζα πολύ καλά ποιες ήταν η Τόνια και η Νάνσι».

Αφού διάβασε το σενάριο του Ρότζερς, η Τζάνεϊ είδε στην ιστορία της Χάρντινγκ κάτι πολύ περισσότερο από ένα αθλητικό σκάνδαλο- ήταν η ιστορία μιας μητέρας και της κόρης της με μια περίπλοκη ψυχολογική δυναμική. «Η Λαβόνα γνώριζε ότι η κόρη της απέδιδε καλύτερα όταν θύμωνε ή της υποδείκνυαν τι να κάνει» λέει η Τζάνεϊ. «Τη χειριζόταν για να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα- από τη δική της οπτική ήταν μια καλή μητέρα. Έβλεπε όμως στην Τόνια και την ευκαιρία για την ίδια να διαφύγει από την κατάσταση της».

Το σενάριο του Ρότζερς κέρδισε την προσοχή της εταιρίας παραγωγής της Μάργκο Ρόμπι,

LuckyChap που αναζητά πάντα σενάρια με ισχυρούς γυναικείους χαρακτήρες.

Αρχικά η Ρόμπι δε γνώριζε την ιστορία των Χάρντινγκ/ Κέριγκαν και τη θεώρησε μυθοπλασία. Μεγάλωσε στην Αυστραλία χωρίς ιδιαίτερη πρόσβαση σε τηλεόραση, ενώ όταν ξέσπασε το σκάνδαλο ήταν 4 ετών. « Όταν πρωτοδιάβασα το σενάριο σκέφτηκα ότι ο σεναριογράφος είναι πολύ δημιουργικός, πως έφτασε να σκεφτεί αυτό τον τρελό χαρακτήρα και το απίστευτο περιστατικό στο χώρο του καλλιτεχνικού πατινάζ», λέει η Ρόμπι. «Ακόμη κι όταν έμαθα όμως ότι η ιστορία είναι αληθινή, ένοιωσα ότι μπορούσα να μείνω αμερόληπτη γιατί δεν είχα καμία προκατάληψη απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους».

Ο σκηνοθέτης Κρεγκ Γκιλέσπι έλαβε το σενάριο με τη σημείωση ότι η Ρόμπι θα πρωταγωνιστούσε και θα έκανε την παραγωγή. «Η ιστορία ήταν τόσο αριστοτεχνικά γραμμένη, με τέλεια ισορροπία συναισθημάτων και χιούμορ και μια παντελώς ανορθόδοξη δομή- ήταν ταυτόχρονα τρομακτικό και συναρπαστικό».

«Το σενάριο έχει ένα πολύ συγκεκριμένο τόνο. Πολλοί σκηνοθέτες κατανόησαν το χιούμορ, αλλά δεν ξέραμε μέχρι που θα έφταναν. Ο Κρεγκ κατανοεί τις δυσλειτουργικές σχέσεις και ξέρει να χειρίζεται τη βία χωρίς να το παρατραβάει, γιατί δε θέλεις να μετατρέψεις την ενδοοικογενειακή βία σε ανέκδοτο.  Ο χειρισμός των χαρακτήρων του είναι τόσο αυθεντικός- ποτέ δε νοιώθεις ότι τους κρίνει ή τους κοροϊδεύει. Ήταν το κλειδί για την ταινία μας», λέει η Ρόμπι.  

Η Μάργκο Ρόμπι μεταμορφώνεται στην Τόνια Χάρντινγκ

Η Μάργκο Ρόμπι άρχισε να μελετά την εμφάνιση της Χάρντινγκ μέσα από ατελείωτα βίντεο στο YouTube και το ESPN, τόσο από την περίοδο του «περιστατικού» όσο από την παιδική της ηλικία. Το "The Price of Gold" του ESPN  και υλικό από προπονήσεις της Χάρντινγκ πριν τους Ολυμπιακούς του Λίλεχαμερ, βοήθησαν τη Ρόμπι να αναδημιουργήσει την ιστορία στο μυαλό της. «Υπήρχαν στιγμές που μπορούσαμε να αντιγράψουμε τους διαλόγους ακριβώς όπως ήταν», λέει η Ρόμπι. «Βρήκαμε επίσης χιλιάδες φωτογραφίες της Τόνια στο ίντερνετ που ενέπνευσαν τον Κρεγκ και τη γενικότερη αισθητική της ταινίας. Παρακολουθούσα το Youtube συνεχώς κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων».

Ένα ντοκιμαντέρ όμως που γυρίστηκε τη δεκαετία του ’80, αποτέλεσε δώρο θεού για την έρευνα για τη Ρόμπι. Σε ηλικία 15 ετών, η Χάρντινγκ διαγωνιζόταν σε τοπικά πρωταθλήματα ακόμη κι ένας φοιτητής του Γέιλ την προσέγγισε ζητώντας τη να κινηματογραφήσει την καθημερινότητα της για μια εργασία του. Αυτό το υλικό πρόσφερε στη Ρόμπι μια εικόνα της Χάρντινγκ από την εφηβική της ηλικία και την αρχή της επαγγελματικής της καριέρας. Επίσης της έδωσε μια καλή εικόνα της άστατης σχέσης της Τόνια με τη μητέρα της Λαβόνα, που ήταν σημαντικό στοιχείο στο σενάριο του Ρότζερς. «Πρέπει να παρατηρήσεις τι συμβαίνει σε κάποιον ως παιδί για να κατανοήσεις τις πράξεις του ως ενήλικα», λέει η Ρόμπι.

Η Ρόμπι και ο Γκιλέσπι πήγαν στο Πόρτλαντ για να γνωρίσουν τη Χάρντινγκ, 44 χρονών πια και περισσότερο από μια δεκαετία εκτός δημοσιότητας. «Ήθελα πάρα πολύ να τη γνωρίσω, αλλά ήξερα ότι δε θα ήταν αυτό που περίμενα», λέει η Ρόμπι. «Είναι μια σκληρή γυναίκα που έχει ανεχτεί πολλά. Ήταν αληθινή αθλήτρια. Το γεγονός ότι έφτασε μέχρι εκεί με τον τρόπο που μεγάλωσε ήταν απίστευτο. Είναι ανθεκτική, συνεχίζει όποιες κι αν είναι οι συνθήκες».

Η ταινία γυρίστηκε στην Άτλαντα σε 30 ημέρες, δίνοντας πολύ λίγο χρόνο στη Ρόμπι να αλλάξει τη φυσική κατάσταση που απαιτούσε η μετάβαση από την εφηβεία στην ενήλικη ζωή της Χάρντινγκ.  Η ηθοποιός εργάστηκε στενά με την Τζένιφερ Τζόνσον για τα κουστούμια, τη Μαίρη Έβερετ για τα χτενίσματα και τη μακιγιέρ Ντέμπορα Λα Μία Ντέναβερ. Ο Βίνσεντ Βαν Ντάικ χρησιμοποίησε προθέματα για να αλλάξει την εμφάνιση της Χάρντινγκ στα 40 της. Για τις σκηνές στον πάγο, κάποιες από τις οποίες γυρίστηκαν με κασκαντέρ, η Ρόμπι δούλεψε με κινησιολόγο για να αποκτήσει άνεση και να βελτιώσει τη φυσική της κατάσταση.

Η Άλισον Τζάνεϊ μεταμορφώνεται στη Λαβόνα

Η Άλισον Τζάνεϊ είχε πολύ λίγο χρόνο στη διάθεση της για να ενσαρκώσει τη Λαβόνα Χάρντινγκ. Η Τζάνεϊ δεν είχε τη δυνατότητα να γνωρίσει τη Λαβόνα αν και η ίδια με το Ρότζερς είχαν επιχειρήσει να επικοινωνήσουν μαζί της. Εκτός από μία συνέντευξη στο "The Montel Williams Show" από τη δεκαετία του ’90 (κατά τη διάρκεια της οποίας η Λαβόνα λιποθύμησε), υπήρχε πολύ λίγο και διάσπαρτο υλικό για εκείνη στο διαδίκτυο. «Ο Στίβεν κι εγώ χρησιμοποιήσαμε την καλλιτεχνική άδεια μ’ αυτό το χαρακτήρα», λέει η Τζάνεϊ. «Ό,τι γνωρίζαμε για τη Λαβόνα ήταν από την Τόνια. Ήξερα ότι ήταν γυναίκα με ευφράδεια λόγου, πολύ έξυπνη, πολύ προβληματική- ήταν ότι χρειαζόμουν ουσιαστικά για να συνεχίσω».

Όπως και η Ρόμπι, η Τζάνεϊ βασίστηκε πολύ στο ντοκιμαντέρ του φοιτητή από το Γέιλ για να αποσπάσει πληροφορίες για τη Λαβόνα. «Αυτό το ντοκιμαντέρ με βοήθησε πάρα πολύ, μόνο να βλέπω την Τόνια να μιλάει με την μητέρα της στο τηλέφωνο», λέει η Τζάνεϊ. «Δεν άκουγα τι έλεγε η Λαβόνα, αλλά οι αντιδράσεις της Τόνια μου αρκούσαν».

«Έχει αυτό το μοναδικό χτένισμα, λίγες από εμάς θα το επέλεγαν για τον εαυτό τους», λέει η Τζάνεϊ. «Πήραμε ότι βρήκαμε για την εμφάνιση της από το ντοκιμαντέρ, τη γούνα και τον παπαγάλο και τα συμπεριλάβαμε στη συνέντευξη της για τα γεγονότα».

Ο παπαγάλος λεγόταν Little Man, και η Τζάνεϊ φοβόταν ότι θα της έκλεβε τη δόξα σε μια πολύ σημαντική σκηνή. «Δε γίνεται να παίζεις με ζώα χωρίς να σε επισκιάζουν», λέει η Τζάνεϊ. «Τον αγάπησα αμέσως. Ο ιδιοκτήτης του τον έβαλε επάνω στο χέρι μου κι εκείνος σκαρφάλωσε στη γούνα μου κι άρχισε να πίνει από το ποτό μου. Μου δάγκωνε το αυτί όσο προσπαθούσα να πω τα λόγια μου, ήταν μαγικό».

Δημιουργώντας συμπάθεια

Η Ρόμπι και η Τζάνεϊ δούλεψαν σκληρά για να μη μετατρέψουν τους χαρακτήρες τους σε καρικατούρες, επιλέγοντας να εστιάσουν στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους και τα ελαττώματα τους- στην περίπτωση της Τόνια την έλλειψη ψυχραιμίας μπροστά στους κριτές και στην περίπτωση της Λαβόνα, τη λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση της Τόνια.

Ενώ είναι εύκολο να χαρακτηρίσει κανείς τη Λαβόνα ένα τέρας, η Τζάνεϊ το αντιμετώπισε ως ένα είδος σκληρής αγάπης- ένα τρόπο που η Λαβόνα θεωρούσε ότι θα τους βγάλει από την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρισκόντουσαν. «Δε γνώριζα αν ήταν εφικτό να μη παρουσιάσω τη Λαβόνα ως τέρας, αλλά ήξερα ότι έβλεπε κάτι στην κόρη της που θα ήταν διέξοδος και για τις δύο», λέει η Τζάνεϊ. «Η Λαβόνα ήξερε πώς να κινητοποιεί την κόρη της, εξευτελίζοντας την- εκεί μπορείς να δεις την ανθρωπιά στις πράξεις της. Ήθελε κάτι καλύτερο για εκείνη και θεωρούσε ότι δεν είχε τα μάτια της στο βραβείο. Η Λαβόνα δεν είχε τις ευκαιρίες που είχε η Τόνια, αλλά γνώριζε τη σημασία του να έχεις κάποιον να παλεύει για σένα- να σε σκληραγωγεί».

Δημιουργώντας το τριπλό άξελ

Για μια ιστορία που κινείται μεταξύ Πόρτλαντ, Όρεγκον και Λίλεχαμερ στη Νορβηγία, τα αποκλειστικά γυρίσματα στην Ατλάντα ήταν γεμάτα προκλήσεις. Η μεγαλύτερη από αυτές ήταν οι σκηνές στον πάγο. Η ταινία περιλαμβάνει τέσσερις αγώνες καλλιτεχνικού πατινάζ, κι ενώ η Χάρντινγκ έχει πετύχει το τριπλό άξελ (μία από τις λίγες γυναίκες που το έχουν καταφέρει) η Μάργκο Ρόμπι δε κατάφερε να το κάνει ποτέ παρά τη σκληρή προπόνηση. Η Ρόμπι χρειάστηκε να γυρίσει μια προσέγγιση των κινήσεων και τα υπόλοιπα αφέθηκαν στα μαγικά χέρια του κινηματογράφου.

Η Ρόμπι είχε παίξει χόκεϊ επί πάγου ως έφηβη, αλλά δεν είχε κάνει ποτέ πατινάζ. Τίποτα δε μπορούσε ωστόσο να την προετοιμάσει για τις συνθήκες που θα έβρισκε στον πάγο όταν θα προσπαθούσε να αναδημιουργήσει τη χάρη της Τόνια Χάρντινγκ.

«Φοράς τόσα πολλά ρούχα στο χόκεϊ που θεώρησα ότι το πατινάζ θα ήταν εύκολο», λέει η Ρόμπι. «Κινούμαι γρήγορα στον πάγο, θεώρησα ότι μπορούσα να το κάνω. Έπεφτα συνεχώς και χωρίς τα στρώματα ρούχων, ο πόνος είναι ανυπόφορος».

Προπονήθηκε με την Ιαπωνο-Καναδή Σάρα Καβαχάρα, η οποία είχε χορογραφήσει στο παρελθόν κάποιες κινήσεις της Νάνσι Κέριγκαν. «Το καλλιτεχνικό πατινάζ μοιάζει με το μπαλέτο, μόνο που είναι βίαιο κι απαιτεί πολύ δύναμη», λέει η Ρόμπι. «Η ιδέα είναι να μοιάζει αβίαστο κι όλο χάρη. Έχω όλο το σεβασμό του κόσμου για όποιον το κάνει- είναι απίστευτα δύσκολο και σκληρό. Επίσης το να το κάνεις σε ηλικία 26 ετών είναι πολύ διαφορετικό από το να το μαθαίνεις από μικρό παιδί που δε φοβάσαι».

Μια άλλη πρόκληση για τις σκηνές αυτές ήταν ο κινηματογραφικός εξοπλισμός. Ο Κρεγκ Γκιλέσπι ήθελε να είναι στον πάγο με τη Ρόμπι αλλά δεν ήταν εύκολο να μετακινηθεί εκεί ο εξοπλισμός. Η ταινία είναι γυρισμένη σε φιλμ, οπότε και οι ψηφιακές κάμερες ήταν εκτός συζήτησης. Τη λύση έδωσε ο οπερατέρ Ντέινα Μόρις που ήξερε πατινάζ και ακολουθούσε τη Ρόμπι στον πάγο.

Οι παραγωγοί έψαξαν μανιωδώς για πατινέρ που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τη Ρόμπι στις πιο απαιτητικές σκηνές, αλλά μόνο δύο αθλήτριες στην Αμερική μπορούσαν να κάνουν το τριπλό άξελ κι αυτές ήταν πολύ κοντές. Για λίγο σκέφτηκαν την επιλογή αντρών πατινέρ, αλλά κατέληξαν σε επαγγελματίες αθλήτριες που μπορούσαν να προσεγγίσουν την κίνηση –το υπόλοιπο είναι αποτέλεσμα οπτικών εφέ. Η Ρόμπι ξεκινούσε την κίνηση, οι ντουμπλέρ τη συνέχιζαν και τα οπτικά εφέ την τελειοποίησαν. «Μέχρι να δουλέψω με τις αθλήτριες αυτές δεν είχα καταλάβει τη σπουδαιότητα των ικανοτήτων της Χάρντινγκ», λέει η Ρόμπι. «Τα αθλήματα έχουν εξελιχθεί πολύ αλλά το τριπλό άξελ εξακολουθεί να είναι κάτι τρελό που μόνο λίγοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν».

Σκηνοθεσία: Κρεγκ Γκιλέσπι

Σενάριο: Στίβεν Ρότζερς

Με τους: Μάργκο Ρόμπι, Σεμπάστιαν Σταν, Άλισον Τζάνεϊ

Χρυσή Σφαίρα: Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ)

Υποψήφια για 3 Χρυσές Σφαίρες

Καλύτερης Ταινίας (Κωμωδία/Μιούζικαλ), Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας
(Μάργκο Ρόμπι) και Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου (Άλισον Τζάνεϊ)

Υποψήφια για 5 Βραβεία BAFTA

Καλύτερου Α’ γυναικείου ρόλου, Καλύτερου Β’ γυναικείου ρόλου, Καλύτερου Σεναρίου, Καλύτερου Μακιγιάζ και Καλύτερων Κοστουμιών.

Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Ιανουαρίου 2018

Διαρκεια: 121’

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News