Περί υποκρισίας ο λόγος. Δεν μπορώ να πω ότι έχω παρακολουθήσει με ιδιαίτερη θέρμη την πολιτική καριέρα του Κυριάκου Βελόπουλου, αλλά σε γενικές γραμμές γνωρίζω τις θέσεις του και αυτές του κόμματός του. Τις οποίες θέσεις σε ανύποπτο χρόνο τις είχαμε χαρακτηρίσει «πολύ νεοφιλελεύθερες». Θυμάμαι στο ντιμπέιτ του 2023, όταν ο Βελόπουλος απαντούσε στις ερωτήσεις για τα οικονομικά θέματα - είτε άκουγες τον Βελόπουλο, είτε τον Μητσοτάκη, ένα και το αυτό. Καμία διαφορά. Επιχειρηματικότητα, παραγωγικότητα, φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις, μεταρρυθμίσεις και όλο το γνωστό “οπλοστάσιο” των νεοφιλελεύθερων ιδεολογημάτων.
Τώρα που ο Μητσοτάκης προχωρά σε βάθος τη νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση της ελληνικής αγοράς εργασίας και μας κάνει... τρίτο κόσμο, με μισθούς Ασίας, ωράρια σκλαβιάς και εργασιακά δικαιώματα μπανανίας, ο Βελόπουλος... φωνάζει. Γιατί; Αφού τα ίδια πράματα λέγατε.
Βεβαίως δεν είναι ο Βελόπουλος μόνος του σε αυτό. Όλα τα ακροδεξιά κόμματα έχουν υιοθετήσει μια λαϊκιστική ρητορική, αλλά με... cherry picking (ας το πούμε “επιλεκτική υιοθέτηση συγκεκριμένων θεμάτων”) των ζητημάτων όπου διαφοροποιούνται από τα παραδοσιακά συντηρητικά και φιλελεύθερα κόμματα. Ας πούμε στη Βρετανία, ο Φάρατζ επαναλαμβάνει όλη τη ρητορική των Τόρις περί οικονομίας, αλλά διαφοροποιείται για παράδειγμα στο θέμα του περιορισμού της πρόνοιας για τα παιδιά. Στη Γαλλία η Λε Πεν έχει μια 100% φιλοεπιχειρηματική ατζέντα στα οικονομικά θέματα, αλλά... θα κόψει επιδόματα από τους “ξένους” για να τα δώσει στους “ντόπιους”. Το αυτό και η AfD στη Γερμανία. Στην Ελλάδα ο Βελόπουλος καταπώς φαίνεται έβαλε την “κόκκινη γραμμή” του στο 13ωρο.
Με τη λαϊκιστική ρητορική των ακροδεξιών κομμάτων που για μας είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όσο πειστικό ήταν και το λανσάρισμα των Ναζί του Χίτλερ ως “σοσιαλιστικό” και “εργατικό” κόμμα, θα πρέπει να ασχοληθούμε κάποια στιγμή πολύ αναλυτικότερα, γιατί είναι ένα θέμα το οποίο θα το βρίσκουμε μπροστά μας συνέχεια. Αλλά για όσους “βιάζονται” και δεν μπορούν να περιμένουν να τους τα αναλύσουμε, ας τσεκάρουν τις χώρες όπου η άκρα δεξιά έχει γίνει κυβέρνηση ή έχει συμμετάσχει σε κυβέρνηση. Και είναι πάρα πολλές αυτές οι χώρες. Και προσπαθήστε να βρείτε ΜΙΑ (αριθμός: 1) πραγματική φιλεργατική ή φιλολαϊκή μεταρρύθμιση ή έστω την παραμικρή παρέκκλιση από τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία.
