Οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει ήδη να ενσωματώνουν την “πιθανότητα” Τσίπρα, λογαριάζοντας χωρίς τον ξενοδόχο (το μυθικό κόμμα Τσίπρα, το οποίο επί της παρούσης δεν υπάρχει ούτε καν σε θεωρητικό πλαίσιο), “ψαρεύοντας” την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας για να αντιδράσει.
Και... δούλεψε: Άρχισε ξανά, μέσα από τη δίνη του χρόνου, να χρησιμοποιείται η ρητορική “εμείς ή αυτοί” για να συσπειρωθεί η Δεξιά στο “όνομα” της Ν.Δ.
Σας παραπέμπουμε στο μακρινό 1981, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά το “Δεξιά-Αντιδεξιά”, μόνο που αυτή τη φορά η “σκοπιά” είναι ελέω της “δεξιάς”.
“Εμείς” λοιπόν φωνάζει η Δεξιά και καλεί όποιον δε θέλει να ψηφίσει την ιδέα ενός κόμματος Τσίπρα να ταχθεί υπέρ της. Δεν υπάρχει ιδεολογία, ούτως ή άλλως, εδώ και καιρό έχει “πεθάνει” η έννοια των παραδοσιακών ιδεολογιών, δεν υπάρχουν φραγμοί: Όποιος θέλει, δεξιός-ακροδεξιός, κεντρώος, άντε ακόμα και κομμουνιστής να είναι, αρκεί να μη θέλει τον Τσίπρα για πρωθυπουργό.
Σοκαριστικές οι εξελίξεις σε αυτήν την “κωμωδία” που εξελίσσεται, χωρίς ακόμη κανένα κόμμα για να γίνει η “Αντιδεξιά” της Δεξιάς.
