Μετά από δύο μήνες αδράνειας, άβουλης παρατήρησης και ακινησίας, η Γηραιά Ήπειρος και η Ένωσή της κάνει την πρώτη της κίνηση μέσα στο πλέγμα “διαπραγματεύσεων” για τους θεσμούς του Αμερικανού προέδρου και ομολογουμένως, τα τέσσερα “σενάρια” που παρουσιάζει είναι μετριοπαθέστατα, όπως συνηθίζουν να είναι άλλωστε.
Η συνθηκολόγηση ανάμεσα στις δύο κυβερνητικές οντότητες αναμένεται να είναι μία επανάληψη αυτού που έγινε στη Χάγη για τις αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, καθώς, όπως όλα δείχνουν, η Ε.Ε. δε θέλει ούτε να συζητήσει για μηδενικούς δασμούς, αλλά θεωρεί αναπόφευκτη την επιβολή γενικού δασμού 10% στα ευρωπαϊκά προϊόντα από την Αμερική, την οποία εμφανέστατα δε θέλει να “δυσαρεστήσει”.
Καθώς έχουμε μπει στην αντίστροφη μέτρηση για την 9η Ιουλίου και κατ’ επέκταση την καταληκτική ημερομηνία διαπραγματεύσεων, ο επίτροπος Εμπορίου Μάρος Σέφκοβιτς προσπαθεί “με νύχια και με δόντια” και αποζητά “ελαφρύνσεις” τους δασμούς που έχει θέσει ο Τραμπ, όχι την κατάργησή τους, από τον εμπορικό εκπρόσωπο των ΗΠΑ Τζέιμσον Γκριρ. Η Ένωση ζήτησε άμεση ελάφρυνση των δασμών στα αυτοκίνητα, τον χάλυβα και άλλα βασικά προϊόντα στο πλαίσιο οποιασδήποτε εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, υποχωρώντας πιθανότατα στον γενικό δασμό 10%. Τα αυτοκίνητα αποτελούν, σύμφωνα με τις πληροφορίες του πρακτορείου “Ρόιτερς”, “κόκκινη γραμμή” για την Ε.Ε., όπως ο χάλυβας και το αλουμίνιο. Διόλου παράξενο αίτημα, καθώς η αγαπητή Γερμανία αγκομαχεί μετά τη θριαμβευτική ήττα της στην ηλεκτροκίνηση από την Κίνα, και την 5ετή κρίση που περνούν οι βιομηχανίες της.
Σύμφωνα με την Κομισιόν, μέσα από τις διαπραγματεύσεις έχουν προκύψει τέσσερα σενάρια. Το πρώτο είναι η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας, ενώ το δεύτερο και επικρατέστερο είναι μια συμφωνία στην οποία και τα δύο μέρη ευθυγραμμίζονται “σε γενικές γραμμές”, αλλά επικεντρώνονται, όπως και στη συμφωνία του Ηνωμένου Βασιλείου, σε έναν περιορισμένο αριθμό τομέων, όπως τα αυτοκίνητα και ο χάλυβας (αυτά που “καίνε” τις δυνάμεις της Ένωσης, δηλαδή), αφήνοντας το ενδεχόμενο για παραπάνω δασμούς ανοιχτό. Μια τρίτη επιλογή είναι η παράταση των συνομιλιών πέραν της 9ης Ιουλίου, που ενέχει ωστόσο τον κίνδυνο μονομερών δασμών 50% σε όλες τις εισαγωγές από την Ε.Ε. Η τέταρτη επιλογή είναι η σύναψη μιας “άνισης συμφωνίας”, η οποία θα ευνοούσε πιθανότατα τις ΗΠΑ, αν και όλες ομολογουμένως κατά μία έννοια τις ευνοούν.
