Με αφορμή τον σεισμό στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης, θυμηθήκαμε μια άλλη... σεισμική ιστορία από την Άπω Ανατολή.
Πριν από 14 χρόνια, η Ιαπωνία θρήνησε 20.000 νεκρούς μετά από τον καταστροφικό σεισμό στην ανατολική ακτή της χώρας και το σαρωτικό τσουνάμι που ακολούθησε, το οποίο υπονόμευσε και τον πυρηνικό σταθμό στη Φουκουόκα, προκαλώντας ένα από τα χειρότερα πυρηνικά ατυχήματα στην ιστορία.
Οι Ιάπωνες θέλησαν να αποκλείσουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί ξανά στην ίδια κλίμακα και για τον λόγο αυτό άρχισαν να λαμβάνουν μία σειρά από μέτρα, τα οποία απαίτησαν επενδύσεις κάμποσων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Στην πιο ευαίσθητη στα τσουνάμι περιοχή της χώρας, στήθηκε ένα έργο γαργαντουανών διαστάσεων: ένα παράκτιο τείχος μήκους 400 χιλιομέτρων, με ύψος 12-15 μέτρα και βάθος θεμελίωσης έως και 20 μέτρα.
Το τείχος αυτό είναι σχεδιασμένο για να αντιμετωπίζει τσουνάμι ενδιάμεσου μεγέθους, όπως είναι αυτό που χτύπησε τη Φουκουόκα, και το οποίο έφτασε στο ύψος τα 12 μέτρα. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα πραγματικά μεγάλα τσουνάμι, τα οποία ωστόσο συμβαίνουν μία φορά κάθε 100 έως 1.000 χρόνια, κατά μέσο όρο.
Η Ιαπωνία ανέκαθεν συνήθιζε να φτιάχνει παράκτια τείχη για να εξασφαλίσει την ασφάλεια των πεδινών περιοχών κοντά στην ακτή από το φαινόμενο των τσουνάμι, το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα σπάνιο στην Ιαπωνία, που έχει να παλέψει με ένα τσουνάμι κάθε δύο-τρεις δεκαετίες. Και όχι μόνο τσουνάμι, αφού υπάρχουν και οι καταστροφικοί τυφώνες, που επίσης χτυπάνε τις ακτές. Για παράδειγμα, η παραλιακή πόλη Ταρό στα τέλη του 19ου αιώνα και στα μέσα του 20ού χτυπήθηκε από δύο τρομακτικούς τυφώνες και στη συνέχεια οι Αρχές κατασκεύασαν ένα παράκτιο τείχος ύψους 10 μέτρων στα 2,5 χιλιόμετρα της ακτής, με αποτέλεσμα έκτοτε να είναι ασφαλής από τους τυφώνες.
Ωστόσο, τα παράκτια τείχη που κατασκευάζονταν πριν το 2010 είχαν όριο ύψους τσουνάμι τα 8 μέτρα. Τα 12 έως 15 μέτρα του τσουνάμι του 2011 δε σταμάτησαν στις ακτές, αλλά σάρωσαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Μάλιστα, καθώς οπισθοχωρούσαν τα κύματα, παρέσυραν και τα περισσότερα τείχη.
Τα νέα τείχη που κατασκευάστηκαν είναι υψηλότερα και θεμελιωμένα πολύ βαθύτερα και πιο ανθεκτικά γενικώς. Τώρα το πόσο θα προστατεύσουν τις ακτές, αυτό εξαρτάται από το ύψος των κυμάτων.
Ωστόσο, αν μη τι άλλο, οι Ιάπωνες παραδίδουν μαθήματα προνοητικότητας. Μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για την πιο σεισμογενή χώρα του κόσμου, που κυριολεκτικά ταρακουνιέται συνεχώς από μικρούς και μεγάλους σεισμούς.
Στη φωτογραφία βλέπετε ένα τμήμα από το παράκτιο τείχος. Το δάσος που βλέπετε πίσω είναι μέρος της “θωράκισης”, αφού θα μειώσει την ισχύ του τσουνάμι, εφόσον αυτό περάσει το τείχος και θα το “διασπείρει”.