Μεταφράζοντας την Κρήτη μέσα από τα μάτια της Gen Ζ, τότε το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι το νησί πέρασε κατά τις προηγούμενες ημέρες τη “δίψα της Τυλίσου”, αφού σχεδόν το μισό Ηράκλειο έμεινε χωρίς νερό λόγω ζημιάς στο δίκτυο και ξαφνικά όλοι αντιλήφθηκαν ότι δεν πίνεις μόνο το εμφιαλωμένο νερό, αλλά πλένεις, βράζεις, ξεματιάζεις, κάνεις παγάκια και κάνεις και μπάνιο. Ένας σωστός ελβετικός σουγιάς δηλαδή, απλά στην πιο... υγρή μορφή του.
Η κατάσταση σε γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ της πόλης θύμιζε σκηνή από... Αποκάλυψη, αφού πολίτες με καρότσια, καλάθια, χέρια, οριακά και πόδια έτρεχαν προς τον διάδρομο με τις εξάδες του νερού, προκειμένου να προλάβουν να αρπάξουν μία εξάδα και ίσως την τελευταία τους ελπίδα να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους μέσα στον μαραθώνιο εύρεσης του 5λιτρου - κάτι αντίστοιχο με την εύρεση αντισηπτικού στην καραντίνα δηλαδή.
Και κάπου εκεί οι εξάδες νερού απέκτησαν καθεστώς αντίστοιχο του νέου iPhone, με τους πολίτες να τρέχουν να πάρουν το τελευταίο δείγμα από το ράφι και την τιμή του νερού στο χρηματιστήριο - οριακά - να εκτοξεύεται και να λύνει τα χρηματοοικονομικά ζητήματα της χώρας.
Η στιγμή που με “πότισε”, ωστόσο, ήταν όταν ζουλήχτηκα κι εγώ στην ουρά για τον “άθλο της εξάδας”, με τις ουρές να με μεταφέρουν περισσότερο στο Black Friday και λιγότερο σε μια καθημερινή “βόλτα” στο σούπερ-μάρκετ της περιοχής μου.
Ας όψεται, όμως... αφού η ταλαιπωρία τελείωσε χθες το πρωί. Τουλάχιστον μας ένωσε η μέτρηση με το σταγονόμετρο.
