Το “μεταθετό” στην Εκκλησία, εκκλησιολογικά, σηκώνει πολλή κουβέντα. Διοικητικά και νομικά έχει προηγούμενα και στην Κρήτη και όχι μία φορά. Τα όσα όμως ανήκουστα διαδραματίζονται με φόντο την κενή έδρα της Μητρόπολης Χανίων ξεπερνούν και τις πιο καλπάζουσες φαντασίες.
Είναι δυνατόν κοτζάμ κυβέρνηση με τόσα προβλήματα, μικρά και μεγάλα στη χώρα, να φέρνει χθες το απόγευμα τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο και με ερμηνευτική ανάλυση, ώστε να απαγορεύει το “μεταθετό” από μια Μητρόπολη σε άλλη ειδικά στην Κρήτη για ιεράρχη;
Είναι δυνατόν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο Προκαθήμενός του όχι απλά να σιωπούν, αλλά και να συναινούν σε μια τέτοια πράξη, και εννοούμε την τροπολογία (;).
Ανεξάρτητα από το εκκλησιολογικό νόημα ενός μεταθετού ή όχι, η τροπολογία της κυβέρνησης (ακόμη και αν δε συζητηθεί προς το παρόν) είναι ωμή παρέμβαση νομοθετικά στον ημιαυτόνομο χαρακτήρα της Εκκλησίας της Κρήτης, της οποίας η ημιαυτονομία δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά υπαγωγή διοικητικά και εκκλησιαστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Γι’ αυτό και το καθεστώς της είναι εντελώς διαφορετικό ακόμη και από αυτό των Μητροπόλεων των λεγόμενων “Νέων Χωρών”, οι οποίες εκκλησιαστικά υπάγονται στο Φανάρι και διοικητικά στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Πόσο “αδειασμένοι” και μόνοι πρέπει να αισθάνονται οι Ιεράρχες της Κρήτης, διαπιστώνοντας ότι μια εκλογή για την κενή Μητρόπολη στα Χανιά έχει ξεφύγει όχι απλά από τα πνευματικά και διοικητικά όρια, αλλά έχει γίνει και εργαλείο πολιτικής ενασχόλησης για τα “θέλω” ορισμένων κύκλων.
Αλήθεια, ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας θα σιωπήσει εν μέσω πιέσεων στην κατάργηση του ημιαυτόνομου της Εκκλησίας της Κρήτης ή θα πει ανοιχτά και δημόσια τι πιέσεις του ασκούνται για έναν θεσμό με βαθύτερα οικουμενικά χαρακτηριστικά για την Ορθοδοξία;
Και τέλος, οι Ιεράρχες της Κρήτης με τέτοιες μεθοδεύσεις και παρασκήνιο “σήκωσαν το γάντι”, μίλησαν για ωμή παρέμβαση κατάργησης του αυτοδιοίκητου-ημιαυτόνομου καθεστώτος σε μια σκληρή ανακοίνωση έναντι της κυβέρνησης και το ερώτημα είναι μέχρι πού μπορούν να φτάσουν, αφού πλέον απευθύνονται στον λαό της Κρήτης ανοιχτά και δημόσια και του εκθέσουν την κατάσταση.
Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας έχει άλλα περιθώρια ή θα βρεθεί σε διάσταση με το πιο συνεκτικό άμεσο κομμάτι της ποιμαντορίας του, την Εκκλησία Κρήτης, “αδειάζοντάς” την;
