Διαβάζαμε για τους τρόπους με τους οποίους διάφορες χώρες έχουν λάβει μέτρα για αντιμετωπίσουν τη στεγαστική κρίση. Στην Ισπανία απαγορεύουν τα Airbnb (που έχουν συμβάλλει κατά 80% στη δημιουργία του προβλήματος - όπως και στην Ελλάδα) και στήνουν κοινωνικές κατοικίες. Σε μεγαλουπόλεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Γαλλίας εφαρμόζουν ενοικιοστάσια. Σε άλλες χώρες/πόλεις σηκώνουν κοινωνικές/εργατικές κατοικίες.
Στη Βιέννη, που αντιμετωπίζει τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα, έχουν έναν συνδυασμό μέτρων. Το βασικό μέτρο είναι τα επιδοτούμενα ενοίκια. Εκεί βεβαίως δεν είναι Ελλάδα, όπου συνήθως δηλώνεται το μισό ενοίκιο, όλα τα ενοίκια στο σύνολό τους δηλώνονται στην εφορία. Και ο ενοικιαστής παίρνει ένα σημαντικό ποσοστό του ενοικίου ως επιδότηση. Διότι η “ελεύθερη αγορά” στο θέμα της στέγης δημιουργεί τρομακτικές στρεβλώσεις, οπότε πρέπει να παρέμβει το κράτος. Το 63% των κατοίκων που νοικιάζουν στη Βιέννη (το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι πολύ μικρό, κάτω από 25%) επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό γενναιόδωρα.
Ταυτόχρονα, η Βιέννη “τρέχει” ένα τεράστιο πρόγραμμα κοινωνικής στέγης, σύμφωνα με το οποίο θα κατασκευαστούν στην τρέχουσα δεκαετία πάνω από 50.000 κατοικίες, που θα νοικιάζονται με προσιτό ενοίκιο σε ΟΛΟΥΣ, όχι μόνο στους πιο ευάλωτους.
Οι σοβαρές χώρες και οι... άλλοι
Κάπως έτσι, με επιδοτήσεις για όλους, κοινωνική στέγη, ενοικιοστάσιο και περιορισμούς, αντιμετωπίζουν οι στοιχειωδώς σοβαρές χώρες την τερατώδη στεγαστική κρίση που αφορά σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Βεβαίως υπάρχουν οι σοβαρές χώρες, υπάρχει και ο αντίποδας: η Ελλάδα. Που μετά την απαξίωση και το κλείσιμο του ΟΕΚ, τον τερματισμό του προγράμματος εργατικής κατοικίας, τι έχουμε;
Τις “δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς” να ξεφτιλίζουν τις τιμές των ενοικίων που έχουν διπλασιαστεί την τελευταία εξαετία, τους Κυρ-Παντελήδες να “κόβουν” διαμερίσματα στα δύο και να τα κάνουν Airbnb, τα funds να κρατάνε τα σπίτια, τα μεγαλολαμόγια να αγοράζουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα και την κυβέρνηση να δίνει ένα χαρτζιλίκι στους ενοικιαστές, όταν βλέπει ότι οι δημοσκοπήσεις δε λένε να “απογειωθούν”.
