Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε μια... δύσκολη θέση. Την έφερε στη θέση αυτή η ανοησία των ηγεσιών της, που ακολούθησαν τυφλά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην άνευ όρων στήριξη της Ουκρανίας, υπόθεση που έχει ήδη κοστίσει πολλά δισεκατομμύρια στους Ευρωπαίους φορολογούμενους, τόσο σε απευθείας βοήθεια προς την Ουκρανία όσο και σε πιο... έμμεσες δαπάνες. Βεβαίως, παρότι οι επιχειρηματίες των ΗΠΑ κερδοσκοπούσαν επί Μπάιντεν... ασύστολα πάνω στο ουκρανικό δράμα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ επωμιζόταν και το κύριο βάρος της στήριξης της Ουκρανίας. Έδινε πολύ περισσότερα απ’ όσα οι Ευρωπαίοι.
Ωστόσο, ο Τραμπ είναι... άλλη υπόθεση.
Ξηλωθείτε!
Μετά την επίτευξη καταρχάς συμφωνίας (ή τέλος πάντων, διατύπωση επί της αρχής των όρων αυτής, που μένει να καθοριστούν στη συνέχεια στις σχετικές διαπραγματεύσεις) μεταξύ Τραμπ και Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου, ο Αμερικανός πρόεδρος στέλνει τον λογαριασμό στους... Ευρωπαίους! Και ο λογαριασμός είναι πολύ, πολύ βαρύς: στα 3,1 τρισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζει το (αστρονομικό) ποσό που εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί για την ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία την επόμενη δεκαετία, σύμφωνα με το Bloomberg Economics. Και φυσικά ο Ντόναλντ Τραμπ επιδιώκει να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος αυτού του οικονομικού βάρους στις ευρωπαϊκές χώρες, γεγονός που θα μπορούσε να ωθήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση στον Καιάδα. Ή τέλος πάντων τους λαούς της Ε.Ε., αφού οι προύχοντες... έχουν να κερδίσουν πολλά από τις αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες και την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.
Την... πατήσαμε
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ήδη αρχίσει να στέλνει σαφή μηνύματα προς τους Ευρωπαίους ηγέτες για τις υποχρεώσεις που θα πρέπει να αναλάβουν, εάν θέλουν να διασφαλίσουν την ειρήνη στην Ουκρανία.
Μετά την επικοινωνία που είχε με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, και την έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Πιτ Χέγκσεθ, εξήγησε στους Ευρωπαίους συμμάχους ότι η κύρια ευθύνη για τη χρηματοδότηση της συμφωνίας θα πρέπει να πέσει στους ίδιους.
“Έπεσαν από τα σύννεφα” οι Ευρωπαίοι
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έμειναν έκπληκτοι από το τηλεφώνημα του Τραμπ με τον Πούτιν, μια σημαντική διπλωματική κίνηση για την οποία οι βασικοί σύμμαχοι δεν είχαν λάβει καμία ειδοποίηση.
Ευρωπαίος υποστηρικτής της Ουκρανίας έκανε λόγο για ξεπούλημα, λέγοντας ότι οι ΗΠΑ υποχωρούν στις βασικές απαιτήσεις του Πούτιν, πριν καν αρχίσουν οι συνομιλίες.
Αλλά βεβαίως το πολιτικό/διπλωματικό πεδίο ωχριά μπροστά στο οικονομικό.
Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!
Το Bloomberg Economics εξέτασε το κόστος της στήριξης της Ουκρανίας μέσω των μελλοντικών διαπραγματεύσεων, της ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης από τον πόλεμο χώρας και της άμυνάς της, καθώς και την ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος των ευρωπαϊκών χωρών, ως αποτρεπτικού μέσου για τη ρωσική επιθετικότητα.
Η ανασυγκρότηση του στρατού της Ουκρανίας θα μπορούσε να κοστίσει περίπου 175 δισ. δολάρια σε διάστημα 10 ετών, ανάλογα με την κατάσταση που θα είναι οι δυνάμεις της όταν επιτευχθεί μια συμφωνία ειρήνης και ποια έκταση θα χρειάζεται να υπερασπιστεί.
Μια ειρηνευτική δύναμη 40.000 ανδρών θα κόστιζε περίπου 30 δισ. δολάρια για το ίδιο χρονικό διάστημα, αν και ο Ζελένσκι λέει ότι θα χρειαστούν πολύ περισσότερα στρατεύματα.
Τα πολλά λεφτά πάνε αλλού
Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του λογαριασμού δεν είναι τα λεφτά που θα δοθούν απευθείας στην Ουκρανία ή για την ειρηνευτική δύναμη, είναι αυτά που θα πρέπει να ξοδέψουν οι Ευρωπαίοι για την άμυνά τους.
Ο Τραμπ έχει ζητήσει ήδη “ανοιχτά” την άνοδο των στρατιωτικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ των Ευρωπαίων, κάτι που βεβαίως δεν πρόκειται να συμβεί τουλάχιστον για τα επόμενα λίγα χρόνια (δεν αποκλείεται τίποτε στο μέλλον όμως). Ωστόσο θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι από την επόμενη ή μεθεπόμενη χρονιά θα γίνει αύξηση του συνολικού αμυντικού προϋπολογισμού των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ κοντά στο 3,5% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τις τελευταίες συζητήσεις που έγιναν στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Τουλάχιστον όσον αφορά στις ευρωπαϊκές χώρες.
Τον λογαριασμό θα πληρώσουν οι λαοί
Μιλήσαμε παραπάνω για 3,1 τρισ. δολάρια συνολικά σε βάθος δεκαετίας που θα πρέπει να δαπανήσουν οι Ευρωπαίοι σε δαπάνες σχετιζόμενες με την Ουκρανία. Εξ αυτών τα 2,7 τρισ. είναι οι απαιτήσεις για αυξημένες αμυντικές δαπάνες. Αν οι κυβερνήσεις άρχισαν να δανείζονται για να καλύψουν αυτές τις ανάγκες, τα δημόσια χρέη θα εκτοξεύονταν και θα υπονομεύονταν οι οικονομικές δυνατότητες των χωρών τις επόμενες δεκαετίες. Οπότε έχει αρχίσει ήδη μια τεράστια συζήτηση πίσω από κλειστές πόρτες, για αναμόρφωση των προϋπολογισμών, των ήδη πετσοκομμένων προϋπολογισμών, για Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια. Αυτές είναι οι κύριες κατηγορίες δαπανών και αυτές θα υποστούν το “μεγάλο ψαλίδι”, προκειμένου να εξοπλιστούν ξανά και να γίνουν ικανές να τα βγάλουν πέρα στους πολέμους του άμεσου μέλλοντός μας οι ευρωπαϊκές χώρες!
Με δεδομένο ότι οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη φέρει τους λαούς της Ευρώπης στα όριά τους, οι περαιτέρω περικοπές στους κοινωνικούς προϋπολογισμούς θα είναι ένα σκληρό χτύπημα στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Εξηγούσαμε χθες σε άρθρο μας τη νέα πραγματικότητα που επιβάλλουν οι αλλαγές των πολιτικών συσχετισμών, που επέρχονται συνεπεία των αλλαγών στους κοινωνικούς συσχετισμούς - έτσι λειτουργούν αυτά τα πράγματα. Καθώς πλέον οι λαοί δεν έχουν καμία πραγματική δύναμη, απλώς άγονται και φέρονται από τους ισχυρούς του χρήματος κατά το συμφέρον των τελευταίων και καθώς η ανάπτυξη και ο εκλεπτυσμός των μεθόδων χειραγώγησης των μαζών επιτρέπουν κάτι τέτοιο, οι ισχυροί του κόσμου παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους. Διότι... έχουσιν γνώσιν οι (ανθρωπο)φύλακες της πλουτοκρατίας!
Έχουσιν γνώσιν οι φύλακες
Η άνοδος της άκρας δεξιάς είναι ο τρόπος με τον οποίο οι πλουτοκράτες σκοπεύουν να περάσουν αυτές τις αλλαγές που θέλουν. Η άκρα δεξιά ταΐζει τον κόσμο συνθήματα για άμυνα, ασφάλεια, εθνική υπερηφάνεια. Και οι χρηματοδότες της άκρας δεξιάς θεωρούν ότι ο κοσμάκης θα είναι ικανοποιημένος με τα νέα γυαλιστερά (πολεμικά) παιχνιδάκια του και με έναν συνδυασμό καρότου (αυτά τα παιχνιδάκια) και μαστίγιου (την απειλή της Ρωσίας) θα κατορθώσουν να πείσουν τους λαούς να εγκαταλείψουν τα κεκτημένα τους, να δεχτούν περαιτέρω υποβάθμιση, ώστε να μείνουν λεφτά για τις στρατιωτικές δαπάνες, δίχως να χρειαστεί να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ παραπάνω σε φόρους οι πλουτοκράτες!
Στην πραγματικότητα, στοιχηματίζω ότι οι φοροαπαλλαγές των επιχειρήσεων θα συνεχιστούν και στο μέλλον, οπότε οι πλούσιοι θα πληρώνουν όλο και λιγότερο. Για να “γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί”, όπως το έθετε και ο Ντράγκι στην πρόσφατη έκθεσή του. Λιγότεροι φόροι, (πολύ) περισσότερα στρατιωτικά έξοδα: συνταγή εξαθλίωσης των λαών της Ευρώπης!
