Αγαπητοί αναγνώστες, φαίνεται πως το υπουργείο Οικονομικών αποφάσισε να βάλει τάξη την αγορά καυσίμων με μέτρα τόσο αυστηρά που θα έκαναν ακόμα και τον Σέρλοκ Χολμς να βγάλει το καπέλο του.
Ο ανιχνευτής χρυσού... αλλάζει μορφή και έρχεται να μεταλλαχθεί στις εποχές που τον επικαλούνται, ως ανιχνευτής... καυσίμων.
Το GPS στα βυτιοφόρα και οι εξαντλητικοί έλεγχοι από την ΑΑΔΕ έχουν φέρει σε μια νέα ψυχική κατάσταση τους πρατηριούχους, που πλέον δεν ξέρουν εάν πουλάνε βενζίνη ή ζούνε μια νέα σεζόν του “Big Brother”... μεταξύ μας, βέβαια, “βρήκαν τον δάσκαλό τους”.
Ο πρόεδρος βενζινοπωλών Αττικής, κ. Παπαγεωργίου, είχε εκφραστεί θετικά προς τα μέτρα, παρ’ όλα αυτά οι συγκυρίες δείχνουν ιδιαίτερα επιβαρυμένες, καθώς όπως ανέφερε, «τα κόστη έχουν επιβαρύνει τα πρατήρια υγρών καυσίμων» αφού έχει ανέβει ιδιαίτερα το κόστος λειτουργίας. Διότι, σου λέει, άλλο η πάταξη της παρανομίας και άλλο να δουλεύουμε και να μη μένει φράγκο στην τσέπη.
Και η αλήθεια είναι ότι, εάν όλα αυτά τα μέτρα εφαρμοστούν σωστά, τότε θα έχουμε αγορά καυσίμων καθαρή σαν απόσταγμα... 100 αμόλυβδη. Αλλά, αν πέσουν σε λάθος χέρια, τότε μπορεί να δούμε να πληρώνουν φορολογία μεγαλύτερη του ΑΕΠ της γειτονικής Βουλγαρίας.
Γιατί, φίλες και φίλοι, καλά τα πρόστιμα των 200 χιλιάδων ευρώ, αλλά τι θα κάνουμε εάν τα πρόστιμα κάνουν τα βενζινάδικα να μην έχουν να πάρουν ούτε ένα... κουλούρι Θεσσαλονίκης; Ο κ. Παπαγεωργίου προειδοποίησε ότι με όλα αυτά που γίνονται, τα πρατήρια “μπαίνουν μέσα”. Επομένως, προφανώς θα πρέπει να βρεθεί μια μέση λύση, διότι, αν μη τι άλλο, καλή η φορολογία αλλά θα πρέπει να σε αφήνει να ανασάνεις κιόλας.
Το κεντρικό ερώτημα στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι βέβαια: Ποιος είναι ο σκοπός; Να πατάξουμε τη φορολογία ή να “βάλουμε μέσα” χιλιάδες πρατήρια σε όλη τη χώρα; Γιατί, βρε παιδί μου, το πλαφόν στο χρέος έχει γίνει κάτι σαν τον ξάδερφο που ήρθε να μείνει για το σαββατοκύριακο και εντέλει κατσικώθηκε για τρία χρόνια στον καναπέ του σαλονιού... είναι μπανάλ, πώς να το κάνουμε.
