Παρότι θεωρείται περίπου δεδομένο (όπως... συνήχθη από τα συμφραζόμενα των λεχθέντων του πρωθυπουργού στη συνέντευξη κατά την οποία σηματοδότησε την αλλαγή πορείας στη στρατηγική της κυβέρνησης για τα Τέμπη) ότι η κυβέρνηση έχει έτοιμη μία ή και περισσότερες “Ιφιγένειες” για να θυσιάσει προκειμένου να παραμείνουν καθαροί και εκτός κάδρου οι “κορυφαίοι”, η παραίτηση Τριαντόπουλου δεν είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στη “θυσία” του υφυπουργού.
Διαβάστε επίσης ⇒ Ραγδαίες εξελίξεις: Παραιτείται άμεσα ο Χρήστος Τριαντόπουλος από την κυβέρνηση
Μια σειρά κινήσεων των τελευταίων ημερών φαίνεται ότι είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου επικοινωνιακής διαχείρισης, προκειμένου να γίνει το αργοπορημένο damage control στην υπόθεση που έχει πληγώσει την κυβέρνηση πολύ περισσότερο απ' ό,τι περίμεναν όλοι.
Συνεργάζονται... άψογα
Βεβαίως και η αντιπολίτευση δείχνει να... συνεργάζεται άψογα στην υπόθεση. Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε ολοκληρωτικά ξεχάσει την υπόθεση των Τεμπών (σε αντίθεση λ.χ. με τον ΣΥΡΙΖΑ, που δε σταμάτησε ποτέ να τη βάζει στο “κάδρο”) εδώ και πάνω από ένα χρόνο, αποφάσισε στο πλαίσιο του αναβαθμισμένου ρόλου του να πάρει πρωτοβουλία για την Προανακριτική. Η οποία ωστόσο είναι βεβιασμένη, πριν την ολοκλήρωση των σχετικών πορισμάτων και σε κάθε περίπτωση αφορά σε δευτερεύουσες απόψεις της υπόθεσης.
Που δεν πρόκειται να οδηγήσουν κάπου, διότι για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να γίνει “δίκη προθέσεων”. Και κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται. Οπότε... τι; Ξέπλυμα διά της πλαγίας; Παραγραφή για τα πλημμελήματα; Ή έτσι κι αλλιώς θα βγει μπροστά μια “Ιφιγένεια” σε εθελοθυσία;
Στην κοσμάρα τους τελικά
Βεβαίως στην υπόθεση των Τεμπών και των συνεπειών του εγκλήματος, το πολιτικό μας σύστημα (τέλος πάντων, ο κυρίαρχος βραχίονάς του) βρέθηκε... ελαφρώς έκθετο, αφού όλοι θεώρησαν ότι η υπόθεση “τελείωσε” με τις εκλογές του 2023, που έδειξαν ότι ο κυρίαρχος λαός δεν ενδιαφέρθηκε να καταδικάσει την κυβέρνηση για το έγκλημα.
Ωστόσο, ακριβώς αυτή η αντίληψη οδήγησε σε μια άκρως αλαζονική συμπεριφορά, με αλλεπάλληλα φάουλ από την κυβέρνηση, άστοχες (έως χυδαίες) δηλώσεις στελεχών της και μια άκρως προκλητική οπερέτα στην Εξεταστική της Βουλής, όπου η κυβερνητική πλειοψηφία, με τρόπο απολύτως απαράδεκτο, προσπάθησε να “μπαζώσει” και την αλήθεια. Αυτή η προκλητική συμπεριφορά είναι που επέτρεψε, μαζί με τις άοκνες προσπάθειες των συγγενών των θυμάτων, το θέμα να συντηρείται και να επανέρχεται συνεχώς στην επικαιρότητα και σήμερα, δύο χρόνια μετά και καθώς η φθορά της κυβέρνησης είναι σαφής, να προβληματίζει σε τεράστιο βαθμό τους επιτελείς του Μαξίμου.
Θα τη βρουν την άκρη;
Βεβαίως μιλάμε για ένα κόμμα που έχει αναγάγει την επικοινωνιακή διαχείριση κρίσεων σε πραγματική επιστήμη και είναι βέβαιο ότι θα βρει την άκρη και σε αυτήν την περίσταση. Ή... μήπως όχι; Αν μη τι άλλο, δεν είναι απλά τα πράγματα και ο λαός συνεχίζει να επιμένει.
