Σε μια κλασική ελληνική ιστορία πατέντας, η 7η Υ.ΠΕ. Ηρακλείου και ο διοικητής έδωσαν μια “πατενταρισμένη” λύση στο πρόβλημα της αιφνίδιας απόλυσης παρατασιακών ειδικευόμενων γιατρών του ΠΑΓΝΗ, τη στιγμή που το νοσοκομείο - όπως και τα υπόλοιπα της χώρας – “αιμορραγεί” από την υποστελέχωση, υπερωρίες και παραιτήσεις ειδικών ιατρών. Η λύση που αναγκάστηκαν να βρουν ήταν η μεταφορά των ιατρών στο Βενιζέλειο, μια λύση θετική από τη μια, αρνητική από την άλλη.
Και σε αυτό το σημείο δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Το ότι το υπουργείο ισχυρίζεται ότι η δημόσια Υγεία έχει βελτιωθεί, παρά το γεγονός ότι... κατακρεουργούνται καθημερινά γιατροί από αυξημένες εφημερίες ή από το γεγονός ότι διώχνει προσωπικό πάνω σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία υποστελέχωσης και αυξημένων αναγκών. Βέβαια, αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα.
Μεταξύ άλλων, σε αυτή τη μετάκληση του ζητήματος προς το Βενιζέλειο αναφέρθηκε και ο Ιατρικός Σύλλογος Ηρακλείου, ο οποίος ναι μεν χαιρέτισε τις προσπάθειες της 7ης Υ.ΠΕ. προς την επαναφορά των παρατασιακών ειδικευόμενων γιατρών, αναφέρθηκε ωστόσο και στην ανασφάλεια που δημιουργείται με τέτοιου είδους αναπάντεχες πράξεις.
Όπως αναφέρει ο Ιατρικός Σύλλογος, η ουσιαστική επίλυση του θέματος αποτελεί... μονόδρομο. Επ’ αυτού, αναφέρουν πως θα παραμείνουν σε στενή συνεργασία με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες και καλούν από κοινού το υπουργείο Υγείας να προκηρύξει νέες θέσεις, οι οποίες θα αντεπεξέλθουν στην κάλυψη των αναγκών του ΕΣΥ, διότι, αν μη τι άλλο, δεν μπορεί να προσφέρεις Υγεία με πατέντες.
