Τελικά σε αυτή τη χώρα δεν υφίσταται η έννοια της τιμωρίας. Προφανώς ισχύει μέχρι να σταματήσει να ισχύει. Στη γενέτειρά του, στις Σέρρες, βρίσκεται για τις ημέρες των εορτών ο πρώτος σε ψήφους βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, των Σερρών, άλλοτε υπουργός, ο Κώστας του Αχιλλέως (βεβαίως-βεβαίως). Ο ίδιος βρέθηκε σε cafe της πόλης, όπου παρέθεσε ποτό και γλυκίσματα επί του πεζόδρομου που φέρει το όνομα του “Εθνάρχη” θείου του. Πλήθος κόσμου, όχι αστεία με τας Σέρρας, έτρεξε να του σφίξει το χέρι και να τον συγχαρεί.
Κάποιοι φαίνονται σε βίντεο που αναρτήθηκαν να του φυλάνε κιόλας τα χέρια, άλλοι έβγαλαν selfie μαζί του και άλλοι τον χαρακτήρισαν «λεβέντη» ή «Κωσταρίκα». Όλα αυτά ενώ κάθε τόσο εμφανίζεται κάποιο στοιχείο που επιβαρύνει τη θέση των υπευθύνων της τραγωδίας των Τεμπών και τα επίσημα αφηγήματα. Το τελευταίο είναι η μελέτη του ΕΜΠ, κατά την οποία επιβεβαιώθηκε ότι επί 2 χρόνια σχεδόν αυτό που έλεγε η ομάδα του Βασίλη Κοκοτσάκη ίσχυε στο ακέραιο, ότι δηλαδή ανάφλεξη “ελαίων σιλικόνης” δεν υπήρξε ποτέ. Μάλιστα, όχι ανάφλεξη και καύση, αλλά ποσότητες του ρευστού ατόφιες έχουν και φωτογραφηθεί. Το ΕΜΠ μας λέει πως υπήρξε ανάφλεξη «ύποπτου και παράνομου φορτίου, που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία», αγνώστου ταυτότητας. Άρα όσα εδώ και 18 μήνες λέει η ομάδα Κοκοτσάκη ισχύουν εξαρχής.
Στην άλλη άκρη, η μεθόδευση έχει την προστασία του πρώην υπουργού Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέως - καθ’ όλα υπόλογου για τις συνθήκες που οδήγησαν στην τραγωδία. Προκλητικός και πολιτικά χωρίς ενσυναίσθηση, εμφανίστηκε στη Βουλή ως «αθώος του αίματος». Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. μετατράπηκε σε λημέρι του και τον χειροκροτούσε όρθια - αρνούμενη την έρευνα που τον αφορά. Έκτοτε ο γόνος που σταδιοδρόμησε στον δημόσιο βίο ως υιός του πατρός - του οποίου την έδρα κληρονόμησε - παραμένει αμετανόητος. Στο κέντρο των Σερρών κάποιοι «αυθορμήτως προσελθόντες» έσπευσαν - κατά τις δημοσιογραφικές αναφορές, όπως είπαμε - «να του σφίξουν το χέρι να τον συγχαρούν, να φωτογραφηθούν μαζί του, αποκαλώντας τον: λεβέντη».
Ο “Καραμανλής του Αχιλλέα” μπήκε στην πολιτική με την προστασία του οικογενειακού ονόματος. Έγινε υπουργός, ως προστατευόμενος του Μητσοτάκη - κόντρα στα ιερά και τα όσια της οικογένειάς του. Δε θα λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη, χάρη στην προστασία της κοινοβουλευτικής αριθμητικής της πλειοψηφίας. Και τώρα καταφεύγει στην “προστασία” των ψηφοφόρων του, που χειραγωγεί. Λεβεντιά δεν το λες...
