Αυτό που γνωρίζουμε για τον ΟΟΣΑ είναι ότι είναι ένα “εργαλείο” για την επιβολή νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών σε ευρεία κλίμακα, μεταξύ μιας μεγάλης και ετερόκλητης ομάδας χωρών, που μπορεί να είναι ευρωπαϊκές οικονομίες, αναπτυγμένες (λ.χ. Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, σκανδιναβικές χώρες κ.λπ.), λιγότερο αναπτυγμένες (Ελλάδα, βαλτικές δημοκρατίες, Ουγγαρία κ.λπ.), λατινοαμερικανικές χώρες, όπως το Μεξικό και η Κολομβία, και άλλες χώρες που είναι ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως η Αυστραλία και η Ιαπωνία. Η “συνταγή” του ΟΟΣΑ συνήθως είναι περισσότερη “οικονομική ελευθερία” (δηλαδή νεοφιλελευθερισμός), αλλά ρίχνει πιο πολύ βάρος στη φορολογία σε σχέση λ.χ. με οργανισμούς όπως το ΔΝΤ. Δηλαδή, φορομπηχτικός νεοφιλελευθερισμός ένα πράμα.
Η τελευταία του έκθεση παρουσιάζει και σοβαρά δείγματα... εσωτερικευμένης σχιζοφρένειας, οικονομικής διπολικής διαταραχής ένα πράγμα.
Τι προτείνει
Για να το δούμε αυτό πιο παραστατικά, ας δούμε λίγο τις προτάσεις που διατυπώθηκαν στην έκθεση του Οργανισμού που είδε χθες το φως της δημοσιότητας. Εν ολίγοις, προτείνει κατάργηση των χαμηλών συντελεστών ΦΠΑ, περιορισμό των φοροαπαλλαγών και μείωση του αφορολόγητου εισοδήματος συστήνει στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ για την Ελλάδα. Ο Οργανισμός προτείνει στην έκθεσή του την κατάργηση φοροαπαλλαγών για συνταξιούχους, αλλά και αύξηση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης, σε προϊόντα όπως στον καπνό, λιπαρά και αλάτι.
Με άλλα λόγια, ο ΟΟΣΑ συστήνει φοροεπιδρομή μέχρις εσχάτων, σε μια χώρα που έχει από τις υψηλότερες φορολογικές επιβαρύνσεις παγκοσμίως (παρότι έχει εξαιρετικά χαμηλό φόρο στις επιχειρήσεις) και κάθε χρόνο πετυχαίνει υπερβάσεις φορολογικών εσόδων!
Είναι παλαβό αυτό; Ναι, προφανώς. Είναι θεοπάλαβο.
Μερικά... βγάζουν νόημα
Βεβαίως μέσα στη συνολική παλαβομάρα έχει και κάποια πράγματα που... βγάζουν νόημα. Όπως για παράδειγμα η σημείωση ότι πολλά αγαθά και υπηρεσίες που φορολογούνται με μειωμένο συντελεστή δε φαίνεται να συμβάλλουν σημαντικά σε αυτόν τον στόχο, καθώς τα περισσότερα από τα διαφυγόντα έσοδα καταλήγουν στα πλουσιότερα νοικοκυριά και τους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα, οι μειωμένοι συντελεστές στον τουρισμό και τη φιλοξενία έχουν αποφέρει μεγάλα οφέλη κυρίως στα πλουσιότερα νοικοκυριά και στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων. Αυτό... ναι, το λες και λογικό. Κάποια άλλα είναι παράλογα. Και κυρίως έρχονται σε κόντρα με τις διαπιστώσεις της προηγούμενης έκθεσης του ΟΟΣΑ, όπου σκιαγραφείται η τεράστια επιβάρυνση των κατοίκων της χώρας με φόρους (δίχως αυτή η επιβάρυνση να έχει αντίκρισμα στις υπηρεσίες που προσφέρονται στους πολίτες από το κράτος, θα πούμε εμείς).
Να δούμε τα νούμερα
Ας δούμε, λοιπόν, ποια είναι τα δεδομένα βάσει των οποίων δουλεύει ο ΟΟΣΑ. Στην τελευταία του έκθεση είχε σημειωθεί ότι τα φορολογικά έσοδα της Ελλάδας βρίσκεται μία ανάσα από το 40% (για την ακρίβεια 39,8%) του ΑΕΠ το 2023. Μάλιστα, μειώθηκαν σε σχέση με το 2022 (ήταν 41,2%) κυρίως λόγω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών (ναι, μετρά κι αυτό στα φορολογικά έσοδα ο ΟΟΣΑ), αλλά ταυτόχρονα είναι σημαντικά υψηλότερα από τον μέσο όρο των 37 χωρών του ΟΟΣΑ που διαμορφώθηκε στο 33,9% (από 34% το 2022).
Η Ελλάδα έχει τον 10ο υψηλότερο λόγο φορολογικών εσόδων, στα οποία περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές προς το ΑΕΠ.
Πρώτη στην κατάταξη είναι η Γαλλία με 43,8% και τελευταίο το Μεξικό με 17,7%. Όλες οι σοβαρές ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ έχουν λόγο άνω του 40%, ενώ πιο κάτω βρίσκονται οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και η Ελλάδα και φυσικά στον πάτο είναι λατινοαμερικάνικες χώρες και η Τουρκία.
Η Ελλάδα το 2000 είχε επιβάρυνση μόλις 33,4% και ακόμη χαμηλότερη το 2010 (32,5%). Από τότε είχαμε αύξηση 7,5 μονάδες, κυρίως στα χρόνια των μνημονίων.
Τεράστια έσοδα από ΕΦΚ και εισφορές
Στην τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, όπως είδαμε, προτείνεται η επιβολή νέων Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καπνικά προϊόντα και στα “ανθυγιεινά” φαγώσιμα, ωστόσο η Ελλάδα έχει υπερδιπλάσιο (!!!!) ποσοστό συμμετοχής εσόδων από ΕΦΚ σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ: Συγκεκριμένα, τα έσοδα από ΕΦΚ αντιστοιχούσαν στο 21,4% των συνολικών εσόδων στην Ελλάδα πέρυσι, έναντι μόλις 10,8% στον ΟΟΣΑ. Επίσης, η Ελλάδα έχει υψηλότερα ποσοστά και στα έσοδα από τον ΦΠΑ και τους φόρους περιουσίας, καθώς αντιστοιχούσαν στο 21,9% και το 6,6% των συνολικών έναντι 20,8% και 5,3%, αντίστοιχα, στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Αντίθετα, τα έσοδα από τη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων (ΦΕΦΠ και ΦΕΝΠ) ήταν αναλογικά πολύ χαμηλότερα από τον ΟΟΣΑ. Ειδικότερα, τα έσοδα από τον ΦΕΦΠ ανέρχονταν το 2023 στο 13,6% των συνολικών και από τον ΦΕΝΠ στο 6% έναντι 23,6% και 12%, αντίστοιχα, στον ΟΟΣΑ.
Δηλαδή... ο ΟΟΣΑ, ενώ αναγνωρίζει ότι οι ΕΦΚ είναι διπλάσιοι στην Ελλάδα απ' ό,τι στις χώρες του ΟΟΣΑ, μας προτείνει να... βάλουμε κι άλλους ΕΦΚ, δίχως ταυτόχρονα να προτείνει μείωση ή και κατάργηση των επονείδιστων ΕΦΚ που υφίστανται, όπως λ.χ. στα καύσιμα. Επίσης, ο ΟΟΣΑ, παρότι αναγνωρίζει ότι η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα είναι πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, μας προτείνει να... κόψουμε τις φοροαπαλλαγές στους συνταξιούχους και τις οικογενειακές δαπάνες!
Κι όλα αυτά σε μια χώρα που φέτος είχε 11% υπεραπόδοση φόρων!
Ναι, το ξέρω ότι οι νεοφιλελεύθεροι οικονομικοί (αν)εγκέφαλοι δε διακρίνεται ούτε για τη λογική, ούτε για τη σοβαρότητά τους, οι άνθρωποι απλώς πληρώνονται εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ο καθένας κάθε χρόνο, για να βγάζουν “συνταγές” που θα κάνουν πλουσιότερους τους πλούσιους και φτωχότερους τους φτωχούς.
Αλλά κάπου έλεος πια με αυτή τη “μηχανή”, τα υποζύγια έχουν κουραστεί να (σας) κουβαλάνε...
