Όχι πείτε μας τώρα, είναι αυτή εικόνα σε κοινή θέα και μάλιστα σε ένα από τα πιο νευραλγικά και πολυσύχναστα σημεία της πόλης του Ηρακλείου;
Είναι δυνατόν να κρέμεται το μισό φανάρι από ένα καλώδιο και κανείς να μην το έχει δει και να μη σκεφτεί να το απομακρύνει;
Κανείς δηλαδή από τους αρμόδιους δεν έχει περάσει από το σημείο, ώστε να εντοπίσει το θέαμα αυτό που δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να υφίσταται;
Δηλαδή, τι περιμένουμε, να κοπεί το καλώδιο, να πέσει το φανάρι πάνω σε κανένα διερχόμενο όχημα ή μηχανάκι και να γίνει ατύχημα;
Αυτό περιμένουμε για να πράξουμε το αυτονόητο; Πάντα, δηλαδή, πρέπει να φτάνουμε στο έσχατο σημείο για να πράξουμε τα δέοντα;
Και αν ναι, γιατί για πράγματα τόσο απλά και καθημερινά;