Εντάξει με τα “παλικάρια της φακής” από τη μία και τους “μειοδότες” από την άλλη. Αλλά στην ουσία του πακέτου των εθνικών θεμάτων, το πολιτικό μας σύστημα μιλάει στην κοινωνία ή απλά “στρουθοκαμηλίζει”; Η χώρα μας έχει ξεκινήσει διάλογο με την Τουρκία, αποδεχόμενη ουσιαστικά και πριν ακόμα καν ξεκινήσει ο διάλογος μεταξύ των δύο χωρών, υποχωρήσεις από τις εθνικές “κόκκινες γραμμές”, σε μια εθνικά επικίνδυνη και αφελή “επίκληση γενναιότητας” και, αντί να αποθαρρύνει τις τουρκικές διεκδικήσεις, δίνει στην Τουρκία λάθος μηνύματα, χωρίς να απαιτεί ούτε καν την άρση του casus belli, ενώ τα λάθη αυτά τακτικής η Τουρκία θα τα χρησιμοποιήσει, μετά βεβαιότητος στο άμεσο μέλλον, εις βάρος της Ελλάδος. Δεν είναι δυνατόν, εμείς εδώ στην Ελλάδα... να προβάλλουμε με αφέλεια, δημόσια, τη φιλία μας με τη γειτονική χώρα, στέλνοντας έτσι λανθασμένα μηνύματα προς την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, ενώ από την άλλη η ανιστόρητη τουρκική θεωρία περί δήθεν “Γαλάζιας Πατρίδας” ζει, βασιλεύει, διδάσκεται πλέον ανοιχτά στα σχολεία της Τουρκίας και μας απειλεί!
Δεν είναι αποδεκτό η Τουρκία να απαιτεί... να έχουμε εκ προοιμίου συμφωνήσει ότι πρόκειται να χάσουμε τη δικαιοδοσία από αριθμό νησιών, νησίδων και βραχονησίδων μας και ότι είμαστε υποχρεωμένοι υπό την απειλή των όπλων να αναγνωρίσουμε στους απέναντι δικαιώματα στις θάλασσές μας, συμφωνώντας σε συνεκμετάλλευση! Η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση τώρα ή στο μέλλον πρέπει να διαπραγματευθεί σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Τουρκία και όχι να συζητήσει... εάν τα νησιά μας έχουν ΑΟΖ! Δεν είναι δυνατόν να γίνει από εμάς αποδεκτή η απαίτηση της Τουρκίας, να παρακάμψουμε εντελώς το Διεθνές Δίκαιο και να αποδεχτούμε συνεκμετάλλευση π.χ. αιολικών πάρκων στο Αιγαίο, πάνω σε δική μας ΑΟΖ! Τι μας ζητάνε, δηλαδή, οι Τούρκοι; Να μοιραστούμε τα “δικά μας” ή να μας παραχωρήσουν το δικαίωμα συνεκμετάλλευσης; Κάτι τέτοιο δε θα το δεχόταν... ούτε η Ουγκάντα!
