Στην αναμενόμενη διαμόρφωση νέων όρων, στις σχέσεις των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, πού βρίσκεται η Ελλάδα; Για την ακρίβεια: τι σημαίνει η εκλογή Τραμπ, με τον “προβλέψιμο σύμμαχο των ΗΠΑ”; Ειδικά στον, ζωτικής σημασίας για τον Ελληνισμό, άξονα Θράκη- Αιγαίο- Κύπρος; Το πρώτο μήνυμα ήταν η απρόβλεπτη άφιξη του υπουργού Εξωτερικών της “πρώτης φοράς Τραμπ” στην Αθήνα.
Ο Μαρκ Πομπέο εμφανίστηκε λίγα 24ωρα πριν τις εκλογές και συναντήθηκε... ιδιωτικά με τον Έλληνα πρωθυπουργό - με τον οποίο έχει ιδιαίτερες σχέσεις, από παλιά. Δεν ξέρουμε ποιον ρόλο θα έχει ο συγκεκριμένος ιέραξ, αλλά είναι ο θεωρητικός της “μείωσης του στρατιωτικού αποτυπώματος στο Αιγαίο” - όπως είχε βαφτίσει την αμερικανο-τουρκική αξίωση για αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών. Καθώς στα ελληνοτουρκικά επίκεινται εξελίξεις - από τον Ιανουάριο που θα έχει νέο ένοικο ο Λευκός Οίκος, η παρουσία του Πομπέο είναι καλός οιωνός;
Ο Φιντάν, πάντως, χθες στα “ΝΕΑ” είπε αυτά που είπε μεταξύ άλλων (με κύριο “ζουμί” ότι δε συζητά μόνο τη μια διαφορά, όπως λέμε εμείς, της οριοθέτησης ΑΟΖ) και για τη συνεργασία στο Μεταναστευτικό, μάλλον διότι θέλει νέο πακέτο οικονομικής αρωγής από τις Βρυξέλλες και προσπαθεί να το διασφαλίσει, άρα θα μας χρησιμοποιήσει όσο δεν πάει, για να παρουσιάσει στην Κομισιόν ότι παράγει αποτελέσματα η συνεργασία με την Ελλάδα.
Προσωπικές σχέσεις
Επί της ουσίας, όμως, ο Τραμπ, αν έχει μια σχέση πρωτίστως προσωπική κι απλά φιλίας αλλά και επιρροής από αυτόν, είναι με τον Νετανιάχου. Ο οποίος τώρα σε αυτή τη φάση, σε αντίθεση με το παρελθόν, έχει τον Ερντογάν - και την Τουρκία του - στα μαύρα κατάστιχα, όχι όμως όλη τη συστημική Τουρκία. Άρα επί Τραμπ, δύσκολα σε αυτή τη φάση θα δει φως η Τουρκία και όσον αφορά περιφερειακές της βλέψεις και σε σχέση με την πιθανή δημιουργία κουρδικού κράτους. Εκτός αν ο Ταγίπ αρχίσει τις γονυκλισίες στον Μπίμπι.
Αυτά που λέγονται για σχέσεις Τραμπ-Ερντογάν δεν είναι ακριβή, καθώς επί Τραμπ βγήκε η Τουρκία εκτός F-35, αλλά υποβλήθηκε και σε κυρώσεις για τους S-400.
Και στην Ελλάδα;
Στην Ελλάδα, αντίθετα, προχώρησε η Αλεξανδρούπολη, αλλά και δουλειές που φαίνονται τώρα, όπως τα ναυπηγεία της Ελευσίνας.
Επίσης, η “κλίση” του Τραμπ προς τους Σέρβους - δείτε κάλεσμα Ντόντικ για υπερψήφιση Τραμπ - σημαίνει υπονόμευση του αλβανικού παράγοντα στην περιοχή και άρα μείωση της τουρκικής επιρροής. Κοινώς, Ελλάδα-Τουρκία με Τραμπ στα πράγματα, απλά μονά-ζυγά δικά του.
