Η συζήτηση σε κεντρικό καφέ της πόλης ανάμεσα σε “γαλάζια” στελέχη του Ηρακλείου είχε πίκρα, όχι λόγω του σκέτου καφέ, αλλά λόγω στεγνών διαπιστώσεων πως και σε μαζικούς χώρους αρχίζει μια ραγδαία υποχώρηση. Έλεγε προς τους παριστάμενους “γαλάζιους” στην παρέα πρόσωπο εμπλεκόμενο με τα συνδικαλιστικά στον χώρο της Υγείας και από τους “παίχτες” της “γαλάζιας” παράταξης:
«Εντάξει από τη μία είναι το πολιτικό κόστος από την κατάσταση στον χώρο της δημόσιας Υγείας, αλλά αυτό δεν είναι τωρινό και προηγούμενα το είχαμε, τα λέγαμε κεντρικά αλλά δε μας έπαιρναν στα σοβαρά. Όμως επί θητείας του ΔΥΠΕάρχη, που έχουμε και τώρα, του Παπαβασιλείου, αλλά με διοικητή Τερζάκη στο Βενιζέλειο, ο συσχετισμός στο σωματείο ήταν 7-2 υπέρ της ΔΑΚΕ!
Τώρα, με ίδιο ΔΥΠΕάρχη πάλι, αλλά άλλον διοικητή του “υπερδιοικητή” Χαλκιαδάκη και στο Βενιζέλειο, τούμπα το σωματείο και με 5-4 πρόεδρος από το ΠΑΜΕ! Άρα, δεν είναι μόνο οι πολιτικές Υγείας, αλλά και τα πρόσωπα που παίζουν ρόλο. Και το ποιος το κατάφερε αυτό εδώ είναι καθαρό: Ο άνθρωπος που τους βάζει όλους απέναντί του, στην κυριολεξία έχει τον “ανθρωποδιώχτη”, και τελικά μόνο για το “δόντι” που διαθέτει η παράταξη πληρώνει τα σπασμένα του σε όλα...».
Οι λοιποί “γαλάζιοι”, ακούγοντάς τον, απλά συμπλήρωσαν: «Τις πταίει λοιπόν, θέλει και ερώτημα ποιος το κατάφερε αυτό, τι δεν καταλαβαίνουν στην Αθήνα;».
