Αν δεν είστε και αυτόπτες μάρτυρες, τουλάχιστον κάτι θα έχετε ακούσει ή θα βρεθήκατε σε παρέες όπου τη συζήτηση μονοπωλεί εσχάτως το νέο κύμα με αθρόες αγορές σπιτιών ή ακόμη περισσότερο ολόκληρων τετραγώνων ή και εκτάσεων γης σε ευρύτερα πολεοδομικά ή και εκτός σχεδίου σχήματα, είτε αστικά, είτε περιφερειακά, είτε σε χωριά και οικισμούς.
Το Ελ Ντοράντο του Real Estate
Αγοραπωλησίες όχι από πολίτες που ψάχνουν εναγωνίως μία στέγη υποτυπωδώς (μέσω ενός στεγαστικού δανείου, που κι αυτό είναι παρελθόν), αλλά από εταιρείες, ομίλους και funds με ενδιαφερόμενους “επενδυτές”, που έχουν συγκεκριμένη καταγωγή-προέλευση. Είναι Κινέζοι, Ισραηλινοί (αυτοί ειδικά τον τελευταίο χρόνο κάνουν θραύση σε Κρήτη, Εύβοια, Τζουμέρκα, Μακεδονία και Λέσβο), Άραβες (κυρίως από Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Λίβανο και Κατάρ), Τούρκοι, Ρώσοι και Ουκρανοί (όσοι κάνουν μπίζνες όχι πόλεμο και με τον πόλεμο), αλλά και Γερμανοί, Άγγλοι, Ολλανδοί και Σκανδιναβοί. Πρόσφατα κυκλοφόρησε πως στη Βόρεια Ελλάδα ακόμα και Βούλγαροι αγοράζουν ό,τι πουλιέται...
Ξεχάστε αυτά που ξέρατε
Δεν πρόκειται γι’ αυτό που ξέραμε παλιά, ότι σε νησιά ή σε ωραίες τοποθεσίες (π.χ. Πήλιο, Τήνος, Καμηλάρι Μεσαράς) κάποιοι ξένοι αγοράζουν ένα σπίτι επειδή προτιμούν να ζουν στην Ελλάδα κ.λπ. Τώρα έχουμε μια εισβολή συμφερόντων που “παίζουν” με το Real Estate και χρησιμοποιούν την golden visa, που όπου να ’ναι περιορίζεται έως εξαφανίζεται σε αυτό το όριο των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, σαν προκάλυμμα. Πρόκειται για επενδύσεις που έχουν στόχο να βγάλουν πολλαπλάσια λεφτά από την εκμετάλλευση γης και κατοικιών.
Αλλάζουν τον χάρτη
Και μέσω αυτού του μηχανισμού αλλάζει η σύνθεση σε γειτονιές, πόλεις, νησιά, χωριά, παραλιακές περιοχές κ.ο.κ. Φυσικά εδώ δε θα ανοίξει μύτη, δεν είναι οι εξαθλιωμένοι και κατατρεγμένοι, αλλά οι νέοι επενδυτές. Πλάι σε αυτές τις “μπίζνες” αναπτύσσονται, βέβαια, και λειτουργούν συμπληρωματικά πλήθος από δραστηριότητες “ξεπλύματος” χρήματος, όπως και η δράση ποικίλων κυκλωμάτων, μηδενός τύπου μαφιόζικου εξαιρουμένου.
Δεν υπάρχουν όρια...
Υπάρχει όριο σε αυτά; Όχι βέβαια, τα όρια είναι για τα ΚΥΤ με τους εξαθλιωμένους, αυτά που μετατρέπουν τη χώρα σε “αποθήκη ψυχών”, με μια Γερμανία και τους Βορειοευρωπαίους να κουνάνε την δαχτύλα αλά καρτ ή να χρησιμοποιούν τη Σέγκεν κατά την αποκλειστική τους ερμηνεία, αλλά είπαμε πεισματικά εμείς “μένουμε σε μια τέτοια Ευρώπη”...
