Οι μισθωτοί (ή συνταξιούχοι) ελεύθεροι επαγγελματίες δεν υπάγονται στα αντικειμενικά τεκμήρια φορολόγησης που ισχύουν από πέρυσι (εισόδημα του 2023).
Οι φορολογικές αρχές δεν δέχονται ότι, κάποιος επαγγελματίας που διατηρεί καφενείο σε χωριό άνω των 300 κατοίκων, βγάζει καθαρά (μείον οι ασφαλιστικές εισφορές), λιγότερα από 14.5 ευρώ (εάν το λειτουργεί για 20 χρόνια). Αντιθέτως, εάν στο ίδιο χωριό-στον ίδιο δρόμο υπάρχει άλλος επαγγελματίας που, ταυτόχρονα, εργάζεται και σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή ιδιωτική εταιρεία, η εφορία δέχεται να παρουσιάζει κέρδη ακόμη και 1 ευρώ το έτος.
Η λογική ενός άλογου συστήματος υπακούει στην ισοπεδωτική αρχή: «Ο υπάλληλος έχει πόρους και για να ζήσει. Ο κατ αποκλειστικότητα ελεύθερος επαγγελματίας πώς τη βγάζει;» Επιτρέποντας έτσι αθέμιτη ανταγωνισμό στον ίδιο δρόμο του χωριού…
Οι «προνομιούχοι» αιρετοί
Οι αιρετοί εκπρόσωποι στις τοπικές κοινωνίες (κοινοτικοί, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι), λαμβάνουν αμέσως απόσπαση στο μέρος που ασκούν τα εκλογικά-δημοτικά καθήκοντά τους, ακόμη και εάν πρόκειται για «δύσκολες» ειδικότητες (αστυνομικοί, νοσηλευτές κ.α.) Σαν αιρετοί έχουν και επιπλέον ημέρες άδειας για την άσκηση των καθηκόντων τους, ενώ λαμβάνουν και κάποια αποζημίωση, η οποία προκύπτει εκ της θέσης τους. Αντιθέτως, ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα σε άλλη περιοχή, φυσικά και δεν λαμβάνει απόσπαση και δεν παίρνει άδεια. Ειδικά εάν είναι αυτοαπασχολούμενος…
Οι γιατροί του ΕΣΥ
Οι γιατροί του ΕΣΥ μπορούν να λειτουργούν και ιδιωτικό ιατρείο (έξω). Κάτι που παραπέμπει στην «Υγεία» μέχρι το 1983 και τη δημιουργία, ακολούθως, του ΕΣΥ. Αυτό είναι το «τίμημα» της άρνησης της κυβέρνησης να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων στο ΕΣΥ και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας (περισσότεροι ειδικότητες κ.α.). Με αποτέλεσμα, ο γιατρός του ΕΣΥ να «αντλεί» πελατεία από το δημόσιο νοσοκομείο σε βάρος του ιδιώτη και να πληρώνει το μάρμαρο ο ασφαλισμένος που αδίκως, εν τέλει, καταβάλει εισφορές στο δημόσιο σύστημα (υπέρ ΕΟΠΥΥ…)
Και οι βουλευτές μας
Οι βουλευτές-ελεύθεροι επαγγελματίες συνεχίζουν να απασχολούνται στη διάρκεια της θητείας τους, εν αντιθέσει με τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Το μεμπτό εδώ δεν αφορά, κυρίως, τις εν λόγω διακρίσεις, εξάλλου οι βουλευτές έχουν πόρους και υψηλό μισθό για να ασκήσουν τα καθήκοντά τους (σ.σ. άλλα είναι τα προβλήματα για την εικόνα του κοινοβουλίου). Αλλά αφορούν στο γεγονός ότι ασκούν ευαίσθητα λειτουργήματα στην εκλογική τους περιφέρεια. Για παράδειγμα, αγορεύουν στο Πρωτοδικείο της εκλογικής τους περιφέρειας ή να συνταγογραφούν στον ίδιο Νομό (εκλογής τους).
