Οι εργαζόμενοι ζητούν επιτακτικά επαναφορά των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων

Την τελευταία πενταετία, οι μισθοί στην Ελλάδα έχουν “κατρακυλήσει” στην τελευταία θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, σύμφωνα με τα στατιστικά της Eurostat. Ο βασικός και κύριος λόγος αυτής της δραματικής κατάστασης, που έχει φέρει πολλές εκατοντάδες χιλιάδων μισθωτών στα όρια της απόγνωσης, είναι οι συνεχείς νομοθετήσεις υπέρ των εργοδοτών, με πιο πρόσφατη τη θεσμοθέτηση επίσημα του εξαημέρου - το οποίο η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως που καθιέρωσε! 
Η κατάσταση γίνεται απολύτως δραματική, καθώς η κυβέρνηση δε δείχνει καμία διάθεση να επαναφέρει το μόνο “όπλο” των εργαζομένων στην άνιση μάχη τους με τους εργοδότες, δηλαδή τις συλλογικές συμβάσεις (σε επίπεδο κλάδου). Από το πρώτο μνημόνιο, στην ελληνική αγορά εργασίας έχουν κυριαρχήσει πλήρως οι επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις, που βρίσκονται σε τραγικά χαμηλά επίπεδα και κρατάνε τον μέσο μικτό μισθό στο χαμηλότερο επίπεδο της Ευρώπης. Μόλις το 29% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας καλύπτονται από κλαδικές συμβάσεις (το χαμηλότερο ποσοστό στην ΕΕ) και στην συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκουν στον τουρισμό και επισιτισμό. 
Οι εργαζόμενοι φυσικά επιθυμούν διακαώς την επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων, κάτι που φαίνεται από έρευνα που έδωσε στη δημοσιότητα η ΓΣΕΕ και το Ινστιτούτο Εργασίας. Η έρευνα υλοποιήθηκε σε συνεργασία με την εταιρεία Alco, και απευθύνεται σε εργαζόμενους ιδιωτικού τομέα, για την καταγραφή-μέτρηση της άποψής τους σχετικά με το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. 
Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι αποκαλυπτικά: 
Οι ερωτηθέντες εργαζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα (85%) θεωρούν ότι οι συλλογικές συμβάσεις είναι απαραίτητη προϋπόθεση για καλύτερες συνθήκες εργασίας. 
Ωστόσο, μεταξύ των εργαζομένων που καλύπτονται ήδη από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 65% δηλώνει ότι δεν έχει υπάρξει βελτίωση στην εργασία του από τις αρχές το 2023, μέχρι και σήμερα, αποτυπώνοντας με σαφήνεια τα αποτελέσματα της χρόνιας υπονόμευσης του θεσμού. 
Από τους εργαζόμενους που δηλώνουν ότι έχει βελτιωθεί κάποιος εργασιακός όρος με βάση τη σύναψη συλλογικής σύμβασης, το 83% αναφέρουν την αύξηση του μισθού, το 24% την ευνοϊκότερη ρύθμιση του ωραρίου εργασίας και το 14% τη σύναψη πρόσθετου ασφαλιστικού συμβολαίου. 
Για το 74% οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία των εργαζομένων και την επίτευξη ισότιμων συνθηκών εργασίας, ενώ ένα ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό (76%) θεωρεί ότι εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας έχει αρνητική επίπτωση στην εργασιακή εξέλιξη και τα δικαιώματά του. 
Τέλος, οι εργαζόμενοι τάσσονται σε ποσοστό 82% υπέρ της καθολικότητας ισχύος των εργασιακών συμβάσεων για όλους τους εργαζόμενους και της επεκτασιμότητας για όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου.