Για εμάς εδώ η πανώλη των αιγοπροβάτων, όπου η σφαγή είναι η μία και μόνη λύση, για εμβολιασμούς κουβέντα, κτηνιατρικούς ελέγχους και ΕΦΕΤ της προκοπής ομοίως, αλλά τα μεγάλα παιχνίδια στη γεωργία είναι στις Βρυξέλλες με γεωπολιτική προέκταση και φυσικά οικονομικό τζόγο, που κρύβεται πίσω από την ΚΑΠ και τις άλλες “μεγάλες ιδέες”... Για παράδειγμα, η προσπάθεια σοβαρών και πολυετών δεξαμενών σκέψης στις Βρυξέλλες να πείσουν εαυτούς και αλλήλους ότι «η ευρωπαϊκή γεωργία και η γεωργία της Ουκρανίας... είναι συμπληρωματικές» - την ίδια στιγμή που παραδέχονται ότι «όταν ένας Ευρωπαίος αγρότης παράγει έναν τόνο σιτάρι με 180 ή 200 ευρώ/τόνο, ο Ουκρανός παραγωγός παράγει τον ίδιο τόνο μόνον με 100 ευρώ/τόνο». Αν αυτό λέγεται συμπληρωματική οικονομία και όχι άκρως ανταγωνιστική, όπως δείχνει η πραγματικότητα, οι οικονομικές σχολές πρέπει να κλείσουν.
Η πραγματικότητα λέει ότι οι Ευρωπαίοι αγρότες είναι αυτή τη στιγμή - με αφορμή την Ουκρανία - απέναντι στα μεγάλα αμερικανικά συμφέροντα των παγκόσμιων κολοσσών Monsanto, Cargill, Dupont, J.P. Morgan και άλλους “γίγαντες”, στους οποίους έχει “παραχωρηθεί” η γεωργία της Ουκρανίας.
Όμως οι αμερικανικές εταιρείες Cargill, DuPont και Monsanto έχουν αγοράσει σχεδόν 170.000.000 στρέμματα στην ανατολική και τη νότια Ουκρανία, περιοχές με το πιο εύφορο έδαφος παγκοσμίως, αρπάζοντας ουσιαστικά ό,τι πολυτιμότερο είχε η χώρα.
Προσθέτουμε ότι η γερμανική Bayer εξαγόρασε την αμερικανική Monsanto το 2016, μια εταιρεία γνωστή για την παραγωγή της χημικής ουσίας Agent Orange, και το glyphosate - το ισχυρότερο ζιζανιοκτόνο για τον έλεγχο των ζιζανίων (το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με τις βαριές διεθνείς επιστημονικές κατηγορίες πρόκλησης καρκίνων), και προσπαθούν παντοιοτρόπως να επανακάμψουν στην Ε.Ε. Οι Monsanto και Bayer, μαζί με την επίσης αμερικανική Cargill, που διατηρεί επίσης τεράστιες εκτάσεις στην Ουκρανία, είναι οι παγκόσμιοι ηγέτες καλλιεργειών και παραγωγής «γενετικά τροποποιημένων» προϊόντων, για τα οποία υπάρχουν ισχυρές αντιδράσεις και πιέσεις, ώστε να μην “περάσουν” στη διατροφική μας αλυσίδα.
Μέχρι στιγμής, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαγορεύει ρητώς και με βαριές κυρώσεις τη χρήση γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών στα λιπάσματά της (γι’ αυτό και ήταν πολύτιμα τα απαγορευμένα πλέον ρωσικά λιπάσματα, που δεν περιέχουν ΓΤΟ με αυστηρότατο σχετικό ρωσικό νόμο). Όμως η «συμπληρωματική ουκρανική γεωργική παραγωγή με αυτήν της Ευρώπης» ανοίγει την κερκόπορτα για την εισαγωγή στην Ευρώπη των καρκινογόνων ζιζανιοκτόνων, που θα “εμπλουτίσουν” το τραπέζι του Ευρωπαίου πολίτη κάτω από τη μύτη του «για το καλό της ελευθερίας και του ευρωπαϊκού αγώνα» εναντίον της Ρωσίας.
Το βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι οι γεωργικές εκμεταλλεύσεις στην Ουκρανία είναι πολλαπλάσιες σε μέγεθος των ευρωπαϊκών, ακόμα και των μεγάλων ευρωπαϊκών αγροτικών μονάδων. Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν πρόκειται για συμπληρωματικές γεωργίες, αλλά για πλήρως ανταγωνιστικές.
Κι όμως οι ταγοί της Ευρώπης στις δεξαμενές σκέψεων αναγράφουν χωρίς ενδοιασμό ότι «η ρωσική γεωργία είναι ανταγωνιστική με την ευρωπαϊκή γεωργία και την ουκρανική, που είναι συμπληρωματική με την ευρωπαϊκή γεωργία».
Πρόκειται για μια εξόφθαλμη αντίφαση που συντρίβει την κοινή λογική. Και πρέπει να συνυπολογιστεί ότι τα τελευταία τουλάχιστον τρία χρόνια οι Βρυξέλλες, χωρίς αιδώ και κυρίως χωρίς έλεγχο, προβαίνουν με το “έτσι θέλω” σε διαρκή μείωση του προϋπολογισμού της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής που στοχεύει στην εξοικονόμηση των πόρων που οδεύουν νυχθημερόν προς την Ουκρανία.
