Εντάξει, πες την εποχή που ήταν αντιδήμαρχος έργων (από αυτά που μόλις τέλειωναν στο κέντρο, τα υλικά τους ξηλώνονταν και φτου κι από την αρχή) ένα άγχος προβολής το είχε και
δω στου ινσταγκραμικά στόρι και τικ - Τοκ.
Αλλά εδώ το πράγμα ξεφεύγει πλέον με τον άμισθο αντιπεριφερειάρχη της λεγόμενης “κλιματικής αλλαγής και της βιώσιμης κινητικότητας”...
Τώρα σοβαρά, μετέχει και σε προωθητικό μήνυμα εταιρείας με είδη ζαχαροπλαστικής “μακριά ή κοντά... βρείτε αφορμές και χαρείτε ομορφιές!”, όπου παντρεύει τα όσα λέει, κατά δήλωση του πάντα «από το 2014 έκανα σημεία απόλαυσης στη πόλη με το αγαπημένο μου στα ενετικά τείχη...» και πάνω σε αυτά τα τείχη δοκιμάζει σάντουιτς της εταιρείας με προζυμένια φοκάτσια (είχαν και στο χωριό του, στα Σταυράκια, φοκάτσια να τρώνε από τα προπολεμικά χρόνια) με χειροποίητο σαλάμι μοσχαρίσιο...
Κάποιος να τον μαζέψει με τέτοιες αναρτήσεις, γιατί ακόμη και φίλος του να είναι ο επιχειρηματίας και κατανοητές οι φιλίες, να πατάς πάνω σε έργο δημοτικό με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα και να προωθείς ως Αντιπεριφερειάρχης επιλεκτικά την βιώσιμη κινητικότητα με τις λιχουδιές του φίλου σου, δεν λέει, κάντο αλλιώς στη τελική, όχι να εκμεταλλευόμαστε θέσεις και θέσεις της πόλης για αλλότρια ζητήματα ή ως προερχόμενος από την παράταξη του πάλαι ποτέ 41% δεν ξεκαβαλήσαμε ακόμη με το 28% και πρέπει να πάμε κάτω από το 20% για να το κατανοήσουμε;
