Κατανοούμε πολύ καλά ότι η βασική δουλειά των πολιτικών και των στελεχών κάθε κυβέρνησης είναι πρωτίστως να υπερασπίζονται το έργο και το αφήγημα του κόμματος και της κυβέρνησης. Ακόμη και αν χρειαστεί να πουν ψέματα για να το κάνουν αυτό.
Ωστόσο, όταν τα ψέματα ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, γίνονται κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα και υποτιμούν βάναυσα τη νοημοσύνη μας, αρχίζουμε να έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Όλη αυτή η προσπάθεια εξωραϊσμού της καλπάζουσας ακρίβειας, που κυριολεκτικά ξεφτιλίζει τα εισοδήματα των μέσων και κατώτερων τάξεων της χώρας μας, στηρίζεται πάνω σε τόσο οφθαλμοφανή και προφανή ψέματα, που γίνεται πραγματικά εξοργιστικό!
Μύθοι και... σανός
Ο Παύλος Μαρινάκης χαρακτήρισε, λέει, «μύθο» το ότι η Ελλάδα είναι η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη. Τι είπε; Τα ακόλουθα: «Σωρευτικά ο μέσος όρος της Ε.Ε. σε επίπεδο πληθωρισμού είναι 13,1%, της Ευρωζώνης 20,4% και της χώρας μας 15,1%. Είναι πολύ το 15,1%, γι’ αυτό η βασική μας πολιτική επιδίωξη είναι η αύξηση των μισθών, η οποία σταδιακά αποτυπώνεται όσο αποκλιμακώνονται οι τιμές. Σε κάθε περίπτωση, εμείς θα συνεχίσουμε τη μείωση των φόρων με βάση το δικό μας πρόγραμμα και όχι στη λογική “χαρίζω χρέη- χαρίζω οικόπεδα” της αντιπολίτευσης».
Η αληθινή εικόνα
Είναι προφανής ο αχυράνθρωπος περί αντιπολίτευσης στο τέλος (με σαφές το υπονοούμενο “ναι, ξέρουμε τι είμαστε, αλλά οι άλλοι είναι... ακόμη πιο τραγικοί”), οπότε δε θα ασχοληθούμε με αυτό. Θα ασχοληθούμε με τα υποδέλοιπα. Ναι, ο σωρευτικός πληθωρισμός στην Ελλάδα δεν είναι ο μεγαλύτερος της Ε.Ε., είναι στους έξι μεγαλύτερους. Δύο μονάδες πάνω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. Αλλά αυτό που ΔΕ μας λέει ο φίλτατος κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τις μικρότερες αυξήσεις μισθών στην Ε.Ε. Όταν η μέση ονομαστική αύξηση μισθών στις χώρες της Ε.Ε. είναι 23% από το 2020 μέχρι σήμερα και στην Ελλάδα από το 2019 (ένα χρόνο πριν!) μέχρι σήμερα είναι 15%, με πληθωρισμό 18% το ίδιο διάστημα, αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα οι πραγματικοί μισθοί ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ και δεν αυξήθηκαν σε αυτήν την πενταετία με τη Ν.Δ.! Αντίθετα, σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη αυξήθηκαν, έστω οριακά ή και παραπάνω - υπήρξαν ευρωπαϊκές χώρες όπου ο πραγματικός μισθός αυξήθηκε κατά 5-6%, σε μία-δύο περιπτώσεις και παραπάνω.
Ο πραγματικός μισθός
Ο πραγματικός μισθός είναι η αύξηση του μισθού που μένει όταν αφαιρέσουμε τον πληθωρισμό από τις ονομαστικές αυξήσεις. Στην Ελλάδα της κυβέρνησης Ν.Δ. αυτή η αύξηση είναι σχεδόν... -3%! Δηλαδή, είναι μείωση (παρά κάτι) τριών μονάδων και όχι αύξηση!
Μιλάμε για τους μισθούς, όχι για τα εισοδήματα γενικώς, αν και αυτά επίσης μειώθηκαν (άλλωστε, για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ε.Ε., κάτι που “πέτυχε” η κυβέρνηση Μητσοτάκη).
Εύκολη η επαλήθευση
Αυτά, χρησιμοποιώντας την “ΕΡΓΑΝΗ” και την ΕΛ.ΣΤΑΤ., είναι στοιχεία που μπορεί να βρει οποιοσδήποτε. Δείτε ποιος ήταν ο μέσος ονομαστικός μισθός το 2019 και ποιος είναι ο μέσος ονομαστικός μισθός σήμερα, δείτε ποιος είναι ο σωρευτικός πληθωρισμός της πενταετίας και κάντε τη σούμα. Απλά πράματα. Κι όμως, παρότι μιλάμε για τόσο απλά πράματα, τα στελέχη της κυβέρνησης συνεχίζουν να μας “ταΐζουν” ψεύδη. Ίσως γιατί οι της αντιπολίτευσης είναι συλλογικά τόσο απολύτως και τραγικά ανίκανοι να τα αναδείξουν αυτά τα στοιχεία, οπότε οι της κυβέρνησης “παίζουν μόνοι τους”. Και όταν τυχαίνει κάποιος της αντιπολίτευσης να αναδείξει αυτά τα στοιχεία, τα πραγματικά στοιχεία και όχι γενικόλογες λαϊκιστικές ανοησίες, τον “θάβουν” επιμελώς τα φίλια media.
Success story για... πολύ ολίγους
Διότι δεν πρέπει να ακούγονται τέτοια “τζιζ” πραγματάκια στην Ελλάδα του success story, όπου τα έσοδα των μεγάλων επιχειρήσεων, των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο (δεν είναι... ούτε 50!) για πρώτη φορά στην ιστορία ξεπέρασαν το 2023 το 5% του ΑΕΠ, φτάνοντας μάλιστα το 5,5% του ΑΕΠ. Για την ιστορία, πριν έρθει η Ν.Δ. του Μητσοτάκη στην εξουσία, το “ρεκόρ” είχε επιτευχθεί στην “Ελλάδα της αφθονίας” του Σημίτη και ήταν 3,5% του ΑΕΠ. Ναι, δύο ολόκληρες μονάδες λιγότερες.
Μιλάμε για μια τρομακτική επιχείρηση μεταφοράς πλούτου, από τα κάτω (τις μέσες και κατώτερες τάξεις) προς τα πάνω (το 0,1% των πλουσιότερων).
