Μια βόλτα στο κέντρο θα σε κάνει να αντιληφθείς πως κάποια πράγματα δεν αλλάζουν όσα χρόνια και αν περάσουν όσον αφορά στους διαχρονικούς αρχηγούς της ανακατωσούρας, που όλη τη μέρα πάνε πάνω κάτω, συνοδεύοντας “παράγοντες” και “πολιτικούς”, με στόχο το “μαγείρεμα”.
Στην πιάτσα δε χρειάζεται να τους ονοματίσεις, μιας και κινούνται στο τρίγωνο των και καλά αποφάσεων από την πλατεία Ελευθερίας μέχρι τα Δικαστήρια και την ενετική Λότζια. Βέβαια, “Εκκλησία του Δήμου” έχουν γίνει τα καφέ, που μετατρέπονται σε... μαγειριά με πρωταγωνιστές τους γραφικούς κολαούζους. Αλήθεια τώρα, δεν έχουν κουραστεί να κρέμονται (μην κάνετε συνειρμούς) από τις... ουρές των παραγόντων μπας και τσιμπήσουν κανένα προνόμιο; Επειδή, λοιπόν, το κέντρο δεν είναι Μανχάταν και όλοι βλέπουν αλλά κυρίως ακούν, απορούμε με τη λογική κάποιων, που ακόμα δεν τους έχουν καταλάβει, εκτός και αν τους χρησιμοποιούν για εντεταλμένη υπηρεσία. Η αλήθεια βέβαια είναι πως, πηγαίνοντας πάνω κάτω, “τσιμπάνε” και κανένα τσάμπα καφεδάκι με ανταμοιβή όποια πληροφορία ξέρουν ή κυρίως οι ίδιοι επινόησαν για να είναι αρεστοί. Από τη μια έχουμε τους “ποδηλάτες” και από την άλλη τους “τουρίστες” της δημοσιογραφίας, που λίγο πριν το “κύκνειο άσμα” τους βγάζουν και καμιά άρια.
Τελικά έχουν πλάκα και οι μεν και οι δε, και κυρίως αυτοί οι “δεινόσαυροι” που μας θυμίζουν τη λογική του Μεγάλου Κάστρου, που τους ανέχεται. Ρε, έρχονται και εκλογές και θα πάρουν “φωτιά” πάλι οι αναλύσεις από τους δημοσιογράφους χωρίς δίπλωμα αλλά με “γαλλική” παιδεία. Όσο για τους παράγοντες, μάλλον ακόμα κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ή κάνουν πως κοιμούνται.
