Μεγάλη υπόθεση για έναν άνθρωπο να μπορεί «να κοιμάται ήσυχος τα βράδια»... Κι εδώ πραγματικά, το ερώτημα των χαροκαμένων γονέων που έχασαν τα παιδιά τους στο μακελειό των Τεμπών έχει τεράστια σημασία... «Είναι άνθρωποι αυτοί; Κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια;».
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα πονεμένα και οργισμένα λόγια της μητέρας της αδικοχαμένης 20χρονης Κλαούντια, που είναι μία εκ των 57 θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών. Της Άλμας Λάτα, που σχολίασε τη συζήτηση που εκτυλίχθηκε στη Βουλή κατά τη διάρκεια της πρότασης δυσπιστίας, καθώς και το χειροκρότημα στον Κώστα Καραμανλή, τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν στο δυστύχημα.
Οι χειροκροτητές του υπουργού
«Δεν ξέρω με ποιον τρόπο θα τα καταφέρουμε να δικαιωθούμε. Απελπίστηκα με αυτό που έγινε στη Βουλή. Την ομιλία του Κώστα Καραμανλή την εξέλαβα όπως όλοι. Όχι μόνο αυτός, γιατί αυτός καλά κάνει, μα και οι άλλοι, που ήταν καθιστοί και χειροκροτούσαν και γελούσαν κάποιοι άλλοι, είναι συνένοχοι όλοι. Δεν είναι ένας, είναι όλοι. Εξοργίστηκα πάρα πολύ με αυτή την εικόνα, και μετά θα φταίμε εμείς που θα βγούμε από τα όριά μας. Προσβάλλει τη μνήμη των παιδιών μας. Τι κοροϊδία είναι αυτά που κάνουν απέναντι στον πολίτη που τους πληρώνει; Δεν έχουν παιδιά, εγγόνια; Περιμέναμε ότι θα τη δώσει από μόνος του τη βουλευτική ασυλία. Όλοι έτσι είχαμε την αίσθηση. Όχι μόνο δεν την έδωσε, αλλά δε φταίει και σε τίποτα. Δεν ευθύνεται για κάτι», είπε χαρακτηριστικά.
Τι θα πει “ασυλία”;
Πάντως, οι βουλευτές μας ό,τι κι αν κάνουν έχουν την ασυλία. Αλήθεια. Πόσες φορές δεν κάθισαν στο σκαμνί δημοσιογράφους επειδή - κατά τη δική τους γνώμη - τους συκοφάντησαν γράφοντας κάτι γι’ αυτούς; Ωστόσο, οι ίδιοι, για ό,τι και αν συμβεί, κρύβονται πίσω από την περίφημη βουλευτική τους ασυλία. Μα, αλήθεια τώρα; Ακόμα και σε αυτή την τραγωδία; Αυτό το τρομερό έγκλημα; Τόσοι άνθρωποι χάθηκαν. Τόσα νέα παιδιά. Πού είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι; Και τελικά ο κ. Καραμανλής, αφού δηλώνει ότι ανέλαβε την πολιτική του ευθύνη και αμέσως παραιτήθηκε από υπουργός... Και αφού από ’κει και πέρα «δε φέρει άλλη ευθύνη», τότε γιατί δεν παραιτείται της βουλευτικής του ασυλίας; Να δικαστεί κανονικά και να προσπαθήσει στη συνέχεια μέσα από τα δικαστήρια να μας αποδείξει πόσο πραγματικά “αθώος” είναι;
Και επανέρχομαι στην αρχή... Είναι πραγματικά πολύ σπουδαίο πράγμα να μπορεί κανείς να κοιμάται ήσυχος τα βράδια. Τώρα βέβαια θα μου πεις, ένας άνθρωπος κοιμάται ή δεν κοιμάται ήσυχος τα βράδια όταν έχει συνείδηση πραγματική. Όχι ελαστική ή αν θέλετε “αλά καρτ”. Αλλιώς, θα κοιμάται έτσι κι αλλιώς ήσυχος τα βράδια, χωρίς να αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ευθύνης του. Κι εδώ μιλάμε για ευθύνες εγκληματικές. 57 ψυχές περιμένουν δικαίωση. Γονείς και συγγενείς δεν κάνουν βήμα πίσω...
