Συνταξιούχος από το υστέρημά της δωρίζει ασθενοφόρο στο νοσοκομείο της περιοχής όπου διαμένει, μαθητές - εκτός από τη σχολική τους τσάντα - μεταφέρουν και μία σόμπα στο σχολείο για να ζεσταθούν, επειδή στο Μουσικό Σχολείο του Ηρακλείου δε λειτουργεί η θέρμανση. Και κάπως έτσι η ιδιωτική συμμετοχή διασώζει το εκσυγχρονιστικό success story του Δημοσίου. Αλλά στην τελευταία περίπτωση, δεν μπορείς να γράψεις ύμνους για τα παιδιά που φροντίζουν μόνα τους για τη θέρμανσή τους, όπως συνέβη στην περίπτωση της αγρότισσας. Γιατί η εκπαίδευση και η υγεία των πολιτών δεν μπορεί να εξαρτάται από τη φιλανθρωπία και τον προτεσταντισμό των ίδιων των πολιτών.
Επιπλέον, όπως καταγγέλλουν οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου, όταν θέλουν να παίξουν κάποιο μουσικό όργανο τρέμουν τα δάκτυλά τους. Το δε σχολείο δεν έχει αίθουσα σίτισης, αλλά και πολλαπλών χρήσεων. Ακόμα, καταγγέλλεται ότι εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα στην αυλή και αν ένα σχολείο επισκεφτεί το Μουσικό, δεν υπάρχει χώρος για την παρουσίαση του μουσικού προγράμματος. Όπως και να το δεις, είναι κατάντια...
