Το unfair του Σούνακ στον Μητσοτάκη, ας μην κρυβόμαστε, ήταν μια ψυχρολουσία για τον Έλληνα πρωθυπουργό. Και ταυτόχρονα και το διπλωματικό αντίστοιχο ενός... χαστουκιού. Δείχνει υποτίμησή του από τον Βρετανό ομόλογό του και ταυτόχρονα υποτίμηση και της χώρας που εκπροσωπεί - γιατί ο Μητσοτάκης δε θα έβλεπε τον Σούνακ ως “Κυριάκος”, αλλά ως “πρωθυπουργός της Ελλάδας”.
Σε κάθε περίπτωση, παρότι ήταν ένα “χτύπημα” στο γόητρο του Μητσοτάκη, δε θα ’χει αρνητικές επιπτώσεις για το εσωτερικό προφίλ του πρωθυπουργού, για μια σειρά από λόγους. Αλλά ούτε και για το διεθνές προφίλ του, αφού το άδικο είναι του Σούνακ, που έδρασε σε παράβαση κάθε πρωτοκόλλου και εκτός διπλωματικής λογικής.
Και παράλληλα, η αποδοκιμασία της πρωτοφανούς στα διπλωματικά χρονικά (μεταξύ φίλιων χωρών, πάντα) κίνησης του Βρετανού πρωθυπουργού προκάλεσε και αρκετή “θετική” δημοσιότητα για την υπόθεση της επιστροφής των Μαρμάρων, η οποία εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι κυρίαρχο ζήτημα στα “θέλω” της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ταυτόχρονα όμως ενδιαφέρει όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα το πιο “δεξιό” ακροατήριο, που τυγχάνει και ο πυρήνας των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας.
Οπότε, ναι, ο απολογισμός είναι θετικός για τον πρωθυπουργό, που κέρδισε πόντους... από το πουθενά! Γεννάνε και τα... κοκόρια του Μητσοτάκη, πρέπει να ’ναι ο πιο τυχερός πολιτικός στην ιστορία του τόπου.
Η γκάφα του Σούνακ
O Βρετανός πρωθυπουργός υπέπεσε σε μία σοβαρή διπλωματική γκάφα, που στέλνει λάθος μηνύματα σε όλο τον κόσμο. Οι βρετανικές ηγεσίες των Τόρις, παρότι πάντα ήταν αντίθετοι στην επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα (αποτελούν άλλωστε, όπως και όλα τα υπόλοιπα “λάφυρα” που εκθέτει το Βρετανικό Μουσείο, τα εχέγγυα του αποικιοκρατικού παρελθόντος της κάποτε κοσμοκράτειρας Βρετανίας και οι Τόρις, ως τυπικοί συντηρητικοί, λατρεύουν να δοξολογούν την “κληρονομιά της αυτοκρατορίας”), πάντα αντιμετώπιζαν τους Έλληνες ηγέτες, που έθεταν πάγια το ζήτημα κατά τις συναντήσεις τους, με διπλωματική συγκατάβαση. Δηλαδή άκουγαν τον Έλληνα πρωθυπουργό “να λέει το ποίημα”, δεσμευόταν ότι θα εξετάσουν το θέμα με θετική διάθεση και... πήγαιναν παρακάτω, στα ουσιώδη. Ο Σούνακ, με τη δημοφιλία του να βρίσκεται στο ναδίρ και τους Τόρις στο χαμηλότερο δημοσκοπικό σημείο της μακραίωνης ιστορίας τους (μόλις 24% στο poll of polls του Νοεμβρίου - συγκριτικά, οι Labor βρίσκονται στο 44%), αποφάσισε να... ταράξει τα νερά και να κάνει μια “κίνηση” που να δείχνει υπεροχή και αποφασιστικότητα. Αδιάφορο αν η “έμπνευση” ήταν δική του ή κάποιου εκ των συμβούλων του, ήταν μια εξαιρετικά ατυχής επιλογή, που αντί για αποφασιστικότητα και υπεροχή, επέδειξε (ηχηρά!) μικρότητα και απρέπεια!
Το χειροτέρεψε...
Και βεβαίως αναγκαστικά πλέον πρέπει να υπερασπιστεί αυτήν την γκάφα και υποπίπτει και σε νέες γκάφες. Σε ομιλία του στη Βουλή, ο Βρετανός πρωθυπουργός, όπως μεταδίδει ο Independent, κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη ότι προσπαθεί να κάνει “φιγούρα” για τα Μάρμαρα.
«Ήταν σαφές ότι ο σκοπός της συνάντησης δεν ήταν να συζητηθούν ουσιαστικά ζητήματα για το μέλλον, αλλά μάλλον να γίνει επίδειξη δύναμης και να αναμοχλεύσει ζητήματα του παρελθόντος», δήλωσε ο Ρίσι Σούνακ. Και πρόσθεσε: «Υπήρξαν συγκεκριμένες δεσμεύσεις και συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις για το θέμα αυτό και στη συνέχεια αθετήθηκαν [...]. Μπορεί να του φαίνεται ξένο (σ.σ. του Κ. Μητσοτάκη), αλλά η άποψή μου είναι ότι, όταν οι άνθρωποι αναλαμβάνουν δεσμεύσεις, πρέπει να τις τηρούν».
Αυτό οι αγγλοσάξωνες το περιγράφουν με τη φρασούλα «digging his own grave» (σκάβει μόνος του τον λάκκο του) και είναι ακριβώς αυτό που κάνει ο ηγέτης των Τόρις. Ο οποίος συνεχίζει την παράδοση των εξαιρετικά ανεπαρκών και “λίγων” Τόρις ηγετών της Βρετανίας την τελευταία δεκαετία.
