Όλα σε αυτή τη ζωή είναι οικονομία. Και η οικονομία είναι απλή αριθμητική. Ας δώσουμε ένα απλό παράδειγμα: Μέσα σε τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα ταμειακά διαθέσιμα αυξήθηκαν από τα δυόμισι δισ. (2,5 δισ., δεν είναι τυπογραφικό λάθος) που είχε αφήσει η κυβέρνηση Σαμαρά, στα 37,5 περίπου δισεκατομμύρια. Τα περισσότερα από αυτά τα 35 δισεκατομμύρια αντλήθηκαν μέσω φόρων και κυρίως μέσω της φορολόγησης της “μέσης τάξης” (της πραγματικής μέσης τάξης, αυτών που βρίσκονται στο 10% των ευπορότερων μετά το 1% των πραγματικά πλούσιων, όχι των ψωριάρηδων που με 800 ευρώ τον μήνα φαντασιώνονται ότι είναι μέση τάξη) και από έμμεσους φόρους (παρότι δεν μπήκαν παρά λίγοι νέοι, υπεραπόδωσαν αυτοί που είχαν ήδη μπει). Επίσης, μπήκε φρένο στις απευθείας αναθέσεις, το “πάρτι” κερδοσκοπίας των ημετέρων, τα άφθονα “δωράκια” στους φίλους και όλα αυτά που αποτελούσαν σταθερή συνήθεια των κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ για δεκαετίες.
Μετά από 4,5 χρόνια, όμως...
Μετά από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τα ταμειακά διαθέσιμα είναι 38 δισεκατομμύρια. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδωσε ακόμη περισσότερες φοροαπαλλαγές στους (πολύ) πλούσιους και τις εταιρείες, εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να δώσει με τις (δανεικές κι αγύριστες) “επιστρεπτέες” προκαταβολές στη μεσαία τάξη και φρόντισε να δώσει και κάτι ψιλά στον λαουτζίκο μέσω των pass - τις επιδοτήσεις του ρεύματος δεν τις βάζω στον λογαριασμό, γιατί αυτές ήταν τρόπος απλώς να επιδοτήσει την αισχρή κερδοσκοπία των παροχών ρεύματος. Οπότε προέκυψε μια οριακή αύξηση των διαθεσίμων. Και στην πραγματικότητα και αυτό το 0,5 δισ. της αύξησης είναι πλασματικό, αφού η χώρα έλαβε κάμποσα δισ. από επιστροφές από την ΕΚΤ, δίχως αυτά θα ήταν... 10 και βάλε δισ. μείον το ταμείο. Κυρίως διότι επί κυβέρνησης Μητσοτάκη ξεκίνησαν ξανά (με πρωτοφανή ένταση μάλιστα, που θύμισε την περίοδο Σημίτη) τα “δωράκια”, οι απευθείας αναθέσεις, οι εξαιρετικά γενναιόδωρες συμβάσεις προς ημετέρους και όλο το σχετικό “πάρτι”.
Ηθικό δίδαγμα: Αν θες να επανεκλέγεσαι στην Ελλάδα, επουδενί δεν πρέπει να βάλεις τάξη στα οικονομικά. Απλώς, συνεχίζεις το “πάρτι” σπατάλης.
Γ.Ψ.
