Η Νέα Δημοκρατία δεν έκανε τέτοια στο παρελθόν, τουλάχιστον όχι... στα φανερά. Αυτά τα λόγια λέγονται πίσω από κλειστές πόρτες, σε ελεγχόμενο ακροατήριο. Όχι δημόσια στα κοινωνικά δίκτυα (όπως έκανε ο Γεωργιάδης) ή μπροστά στους δημοσιογράφους σε δημόσια συνάντηση (όπως έκανε ο Αυγενάκης). Είναι δυνατό μια κυβέρνηση να εκβιάζει, διά στόματος διακεκριμένων και πρωτοκλασάτων στελεχών της, το εκλογικό σώμα; Είναι δυνατό να παρεμβαίνει με τέτοιο χυδαίο και εντελώς εκτός κάθε έννοιας πολιτικού πολιτισμού στις αυτοδιοικητικές εκλογές;
Ναι, είναι. Διότι όλα αυτά έχουν ως ελατήριο την αλαζονεία της απόλυτης εξουσίας. Προειδοποιήσαμε γι' αυτό την επαύριο της συντριπτικής νίκης στις εκλογές του Μαΐου, το ξανάπαμε και μετά αυτήν του Ιουνίου. Η Ν.Δ. πλέον είναι ανεξέλεγκτη. Δεν έχει “αντίπαλο δέος”, δεν υπάρχει καμία αντίρροπη δύναμη, οπότε λειτουργεί δίχως φρένα και... όποιον πάρει ο χάρος. Το είδαμε στα πρώτα νομοθετήματα, όπου ξεφτίλισε κάθε έννοια δικαιοσύνης στα εργασιακά, το είδαμε και τώρα, με τους ωμούς εκβιασμούς για να στηριχτούν οι εκλεκτοί της Ν.Δ.
Βρίσκεται σε έναν πολύ ολισθηρό δρόμο η Ν.Δ., που δε θα της βγει σε καλό. Διότι μπορεί ο ελληνικός λαός να λειτουργεί τα τελευταία χρόνια σαν να έχει αποδεχτεί το “δίκαιο του ισχυρού” και να δίνει δείγματα ραγιάδικης νοοτροπίας και εθελοδουλείας, αλλά... αυτό δε θα κρατήσει για πάντα. Η δράση φέρνει αντίδραση και οι εκβιασμοί κινδυνεύουν να σκάσουν στα μούτρα αυτού που εκβιάζει.
Αν όχι σε αυτές τις εκλογές, μελλοντικά... σίγουρα!
Γ.Ψ.
