Ρωτάνε κάποιοι φίλοι αναγνώστες της “Ν.Κ.” και του neakriti.gr πώς έγινε και ένας άγνωστος, ένας “πουθενάς”, ένας πολιτικά ανύπαρκτος, όπως ο Στέφανος Κασσελάκης, εν μία νυκτί έγινε το κύριο θέμα συζήτησης στα κανάλια, αγαπημένος των sites και εντέλει πρώτος στην εσωκομματική εκλογή για τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Έχω ήδη εξηγήσει, αλλά ας το πω και με πιο άμεσο τρόπο.
Πρώτον: ποιοι τον προωθούν
Ο Κασσελάκης μπορεί να είναι “φυτευτός”, αλλά δεν είναι... ουρανοκατέβατος. Δεν “είδε φως και μπήκε”. Ούτε κάποιοι ισχυροί και με ερείσματα συριζαίοι τον ερωτεύτηκαν γιατί είναι ωραίο παιδί και αποφάσισαν να τον στηρίξουν. Ο Κασσελάκης προμοτάρεται από συγκεκριμένα συμφέροντα, τα οποία θέλουν έναν ΣΥΡΙΖΑ που να είναι ένας “κανονικός” και απολύτως ελεγχόμενος δεύτερος πόλος του δικομματικού συστήματος της Ελλάδας. Το ΠΑΣΟΚ δεν “τραβά”, άλλο πρόσφορο κόμμα δεν υπάρχει, ο Βαρουφάκης αποδείχτηκε πολύ απρόβλεπτος και ανεξέλεγκτος, οπότε τα γνωστά-άγνωστα συμφέροντα έπρεπε να βάλουν στη σκηνή ένα πρόσωπο νέο, άφθαρτο, που να εκπροσωπεί όλα εκείνα που είναι η “νέα πολιτική” (δηλαδή η μη πολιτική, η μεταπολιτική, όπως θέτε πείτε την) και ταυτόχρονα να έχει ισχυρά ερείσματα στα... σωστά μέρη (στην Ουάσινγκτον, στις “αγορές”, εκεί που... έχει σημασία, ρε παιδί μου). Ε, αυτός είναι ο Κασσελάκης.
Δεύτερον: πώς προέκυψε
Το “κονέ” είχε γίνει πρωθύστερα, μέσα από τους διαύλους που έχει ανοίξει με τις ΗΠΑ ο Αλέξης Τσίπρας. Κάπως έτσι τον έβαλε στο Επικρατείας ως (έναν από τους δύο) εκπρόσωπο της ομογένειας και κάπως έτσι τον έσπρωξε και στη σκηνή της εκλογικής διαδικασίας. Το τάιμινγκ (που λέγαμε και στο χωριό μου) της επίσκεψης Τσίπρα στις ΗΠΑ και των επαφών που είχε εκεί με την “ξαφνική” κάθοδο Κασσελάκη στην εκλογή δεν είναι... καθόλου τυχαίο. Δεν υπάρχει η έννοια του “τυχαίου” στην πολιτική, να τα λέμε κι αυτά. Όπως δεν είναι τυχαία τα πρόσωπα που πλαισίωσαν τον Κασσελάκη και τον μπράτσαραν για να τον περάσουν στον “πυρήνα” του ΣΥΡΙΖΑ. Για τα περαιτέρω, φρόντισαν τα media, που ανέλαβαν εργολαβικά να του “χτίσουν” προφίλ.
Τρίτον: ποιοι τον “φτιάξανε”
Ο Κασσελάκης, λοιπόν, φυτεύτηκε από την Πρεσβεία, με τις ευλογίες των μεγάλων συμφερόντων της ημεδαπής, υιοθετήθηκε από τον Τσίπρα και ευλογήθηκε από συγκεκριμένους συριζαίους με “περάσματα”. Αλλά πώς θα τον πλασάρουμε στο ευρύ κοινό; Πώς θα τον κάνουμε φαβορί σε μια εκλογική αναμέτρηση για την αρχηγία ενός κόμματος, στο οποίο κυριολεκτικά... ουδείς γνώριζε ότι είναι μέλος του ο Κασσελάκης; Την απάντηση έδωσε η παντοδυναμία των media.
Το μιντιακό κατεστημένο της Αθήνας, το οποίο ανήκει στην πλουτοκρατία της χώρας και υπηρετεί ανελλιπώς τη Νέα Δημοκρατία την τελευταία δεκαετία τουλάχιστον (από τότε τέλος πάντων που ο ΓΑΠ διέλυσε το ΠΑΣΟΚ με την προσφυγή στο ΔΝΤ και το πρώτο μνημόνιο), αγνοούσε συστηματικά τις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ. Ελάχιστες αναφορές, κανένα ρεπορτάζ, κανένα πάνελ, μια σκόρπια κουβέντα εδώ κι εκεί, κάπως έτσι ήταν η ενασχόληση με τις εσωκομματικές του ΣΥΡΙΖΑ πριν την εμφάνιση Κασσελάκη. Από τη μέρα που το “golden boy” ήρθε στο προσκήνιο, το σύνολο των media που αγνοούσαν τις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ... άρχισαν να ασχολούνται νυχθημερόν με αυτές! Όχι γενικά με τις εκλογές, ειδικά με τον Κασσελάκη. Μάθαμε τα πάντα για τον Κασσελάκη, πάθαμε overdose Κασσελάκη. Τα media έδωσαν ακόμη και βήμα στον Πολάκη, ο οποίος ήταν παντελώς αποκλεισμένος από το 90% των εθνικών media (εκτός αν ήταν για να τον “θάψουν”) εδώ και πολύυυυυ καιρό, προκειμένου να προμοτάρει τον εκλεκτό της Πρεσβείας. Κάπως έτσι, ο παντελώς άγνωστος Κασσελάκης έφερε 150.000 ανθρώπους στις κάλπες του ΣΥΡΙΖΑ και... μάζεψε του 63.000 απ’ αυτούς. Και την Κυριακή θα... ολοκληρώσει την κίνηση ρουά-ματ και θα αναδειχτεί αρχηγός, ανοίγοντας τη νέα εποχή του δικομματισμού στη χώρα μας.
Οπότε, το δίδαγμα;
Το δίδαγμα της υπόθεσης είναι ότι τα media μετά ένα μικρό διάλειμμα τη μνημονιακή εποχή, έχουν επανέλθει στη θέση του να καθορίζουν απολύτως τις εξελίξεις. Τα media εξέλεξαν τον Μητσοτάκη το 2019, αυτά τον επανεξέλεξαν, αυτά θα εκλέξουν τον Κασσελάκη αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και... αύριο μεθαύριο μπορεί και πρωθυπουργό. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες το μέχρι πού θα φτάσει η στήριξη των πλουτοκρατών στο νέο πουλέν τους, ιδιαίτερα καθώς ο Μητσοτάκης είναι εξαιρετικά συνεργάσιμος και δεν τους έχει κάνει καμία “κακή” όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά αυτά είναι για το μέλλον. Ο κόσμος ψηφίζει αυτόν που του λένε τα media και τώρα του λένε να ψηφίσει Κασσελάκη. Αύριο, βλέπουμε.
Τη δόλια την Έφη
Το π.Κ. (προ Κασσελάκη) φαβορί για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, η Έφη Αχτσιόγλου γνωρίζει ότι δίνει έναν μάταιο αγώνα. Η προβολή της είναι ελάχιστη από τα ίδια media που υπερπροβάλλουν τον αντίπαλό της, ήδη οι καιροσκόποι και “αλεξιπτωτιστές” εντός του κόμματος έχουν αλλάξει άρδην στάση και στηρίζουν Κασσελάκη, αφού βλέπουν το momentum και προσαρμόζονται αναλόγως, έχει μείνει μόνο με μια χούφτα στελέχη που επιθυμούν τη διατήρηση του “αριστερού” χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά... δε φτάνει. Ο Τσίπρας στηρίζει Κασσελάκη, αφού αυτό του ’χουν πει να κάνει, τα “μαντρόσκυλα” έχουν ξαμοληθεί και ρίχνουν “λάσπη” με το βυτίο και οι ελπίδες της ώρα με την ώρα λιγοστεύουν.
Τα λέει, αλλά...
Βεβαίως προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτές τις όποιες πιθανότητες έχει και δίνει τον αγώνα της. Και δε δίστασε και να επιτεθεί ενάντια στον Πολάκη και μέσω αυτού στον Κασσελάκη. Όπως είπε σε συνέντευξή της στο ρ/σ “Στο Κόκκινο”, «ο Παύλος Πολάκης εξαπολύει συστηματικά υβριστικές επιθέσεις απέναντι σε εμένα, στους προηγούμενους υποψηφίους και σε σειρά στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Το ερώτημα της ενότητας δε βαραίνει την από εδώ πλευρά, αλλά την από εκεί πλευρά. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μπορεί να μη λέει ότι καταδικάζει αυτού του είδους τις επιθέσεις. Δεν μπορεί ο κ. Πολάκης να καθυβρίζει όποιον μιλάει Ελληνικά και να μην τον αποδοκιμάζει», είπε.
Καλή τύχη, Έφη, αλλά... όπως θα έλεγε και ο Ιούλιος Καίσαρας, «alea jacta est». “Ο κύβος ερρίφθη”, ο Κασσελάκης πέρασε τον Ρουβίκωνα και προελαύνει στην Κουμουνδούρου.
Γ.Ψ.
