Σήκωσαν μανίκια και έπεσαν με τα «μούτρα» στην καθαριότητα, πρόκειται για τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου και του Προοδευτικού Συλλόγου Ελούντας.
Ειδικότερα, με σκοπό να κάνουν το σημείο να λάμψει και να είναι έτοιμο να δεχτεί τους επισκέπτες της νέας τουριστικής σεζόν, το πρωί του Σαββάτου επτά πανέτοιμοι και περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι πεζοπόροι, ήταν έτοιμοι για δράση, σύμφωνα με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Νικολάου.
Ακολουθεί η σχετική ανακοίνωση: .
Το Σάββατο 13 Απριλίου βρεθήκαμε στην Ελούντα προκειμένου να μαζέψουμε κάποια από τα πλήθος των απορριμμάτων, που συρρέουν στην περιοχή Βαθύ στην εσωτερική δυτική πλευρά της Κολοκύθας. Την δράση συνδιοργάνωσαν ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου με τον Προοδευτικό Σύλλογο Ελούντας, αν και όπως συμβαίνει σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις ήρθαν τελικά… μόνο οι διοργανωτές.
Όμως εμάς δεν μας πειράζει, αφού και καλή παρέα ήμασταν και σε ένα από τα πιο γραφικά μέρη του νομού μας πήγαμε και μάλιστα με βαρκάδα! Γρήγορα το ρίξαμε στη δουλειά και δε σηκώσαμε κεφάλι, ώσπου μεσημέριασε για τα καλά:
Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί του Σαββάτου επτά πανέτοιμοι και περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι πεζοπόροι, έτοιμοι για δράση. Ο αέρας μάς παρακινούσε να ξεκινήσουμε περπατώντας, αλλά τελικά μεταβήκαμε με βαρκάκια στον απάνεμο όρμο Βαθύ, που σχηματίζει μια ανοιχτή αγκαλιά στα πλεούμενα. Η πρωινή βαρκάδα στον κόλπο της Ελούντας ήταν ότι έπρεπε, για να γεμίσουμε όμορφες εικόνες της πρωινής φύσης και του γαλήνιου τοπίου.
Από την πρώτη στιγμή της άφιξης μας πιάσαμε δουλειά, μια και ξεβρασμένα αντικείμενα βρίσκονται όπου υπάρχει ο άνθρωπος. Ειδικά προχωρώντας προς τα ενδότερα του κόλπου είδαμε πραγματικά τα «όσα παίρνει ο άνεμος» και η... θάλασσα: πλαστικά μπουκάλια ως επί το πλείστον, σακούλες ανεμοδαρμένες, καλαμάκια και ποτήρια μιας χρήσης, αλλά και τουριστικά καπελάκια και παντόφλες, κάποιες σε ζευγάρια, κουτάκια μπύρας, στρώματα θαλάσσης κάθε μεγέθους είχαν την τιμητική τους. Ο πολιτισμός μας στο μεγαλείο του!
Διάσπαρτα κατά μήκος της ακτής, αλλά όχι μόνο: ο άνεμος και το κύμα φαίνεται πως συχνά σηκώνουν πολλά από τα ελαφριά αντικείμενα πάνω από την ξερολιθιά και τα βράχια και στη συνέχεια αυτά μάλλον πιάνονται στα κλαδιά των σκίνων –που είναι πλήθος στο νησί- και ακολουθούν καθοδική πορεία προς το εσωτερικό τους, όπου τα βρήκαμε σε στρώσεις από σώρευση ετών.
Καταφέραμε να μαζέψουμε όλα τα επιφανειακά αντικείμενα κατά μήκους της ακτής και στα ενδότερα, καθώς και να ξαλαφρώσουμε αρκετούς θάμνους από το βαρύ φορτίο τους. Συνολικά γεμίσαμε πάνω από 35 μεγάλες και μικρές σακούλες απορριμμάτων! Κατόπιν τις μεταφέραμε στην Ελούντα προς αποκομιδή, πριν τις σκορπίσει πάλι ο άνεμος. Αυτό έγινε σε δύο δόσεις με τη μικρή βάρκα του Γιώργου!
Σίγουρα μας διδάσκει πολλά αυτή η κατάσταση. Ο τύπος των αντικειμένων που συλλέχθηκαν αποτελούν επί το πλείστον αναλώσιμα προϊόντα μιας χρήσης. Πόσο μεγάλη διαφορά θα έκανε αν ο κάθε ένας μας τα κρατούσε μέχρι το πλησιέστερο σημείο συλλογής; Ή αν αποφεύγαμε ή μειώναμε τη χρήση αυτών των συσκευασιών; Και μην ξεχνάμε πως αυτά τα αντικείμενα έχουν χρόνο ζωής από 50 έως 500 χρόνια! Ένας κλειστός κόλπος σαν της Ελούντας, αλλά και αντίστοιχα του Μεραμβέλλου τα κρατάει στις όχθες του ή τα μεταφέρει από την μία ακτή στην άλλη. Το πρόβλημα δεν είναι διαφορετικό από το πλαστικό νησί του Ειρηνικού (Great Pacific garbage patch) με έκταση εκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Αυτή η εθελοντική δράση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την βοήθεια κάποιων ανθρώπων. Ευχαριστούμε λοιπόν τον Πρόεδρο του Προοδευτικού Συλλόγου Ελούντας, Γιώργο Εγγλεζάκη, για την άψογη συνεργασία και προσφορά προσωπικής εργασίας και σκάφους για μεταφορά. Επίσης ευχαριστούμε τους Μ. & Γ. Υγειονομάκη της Elounda boat trips για την μεταφορά μας στο νησί, καθώς και το Τοπικό Συμβούλιο Ελούντας για την άμεση αποκομιδή από το σημείο πρόσδεσης. Ακόμα ευχαριστούμε θερμά τον κ. Σπανό και τους γενικούς διευθυντές και εστίασης Γ. Κυριακού και Γ. Κρεμαστιώτη, αντίστοιχα, του ξενοδοχείου Domes of Elounda για την προσφορά γευμάτων και αναψυκτικών στους εθελοντές.
Το μεγαλύτερο ευχαριστώ, αλλά και η μεγαλύτερη ικανοποίηση απονέμεται στους ίδιους τους εθελοντές μας και την ετοιμότητά τους να δράσουν σε κάθε ευκαιρία, να κάνουν κάτι όμορφο για τον τόπο, που ζουν ή που επισκέπτονται. Θυμίζει τα λόγια του μεγάλου μας συγγραφέα Ν. Καζαντζάκη «Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω». Και στην άλλη με το καλό!