Μακραίνει η λίστα της απελπισίας με τους άστεγους στο Ηράκλειο που βρίσκουν καταφύγιο στους δρόμους, σε παγκάκια, σε παραπήγματα και σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, ενώ το δράμα είναι ακόμη μεγαλύτερο για όσους αντιμετωπίζουν και προβλήματα υγείας.
Με δάκρυα στα μάτια, άστεγοι εκλιπαρούν για βοήθεια, χωρίς όμως να βρίσκουν ανταπόκριση από τη δημοτική Αρχή Ηρακλείου, καθώς, όπως είναι γνωστό, πριν λίγους μήνες έκλεισε το Κέντρο Αστέγων στη Νέα Αλικαρνασσό, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2012, ενώ το πρόβλημα διογκώθηκε εξαιτίας και της λήξης του ενός εκ των δύο προγραμμάτων “Στέγαση και Εργασία”, με ανθρώπους να βρίσκονται σε απόγνωση και σε... αναμονή στη σχετική λίστα, περιμένοντας να τους χαμογελάσει η... τύχη για την ενοικίαση σπιτιού, μέσω του επίμαχου προγράμματος.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη “χιονοστιβάδα” προβλημάτων έρχονται να προστεθούν και οι δυσκολίες για την εξασφάλιση και ενοικίαση κατοικιών μέσω του σχετικού προγράμματος που βρίσκεται σε εξέλιξη, γεγονός που προκαλεί “πονοκέφαλο” στον αρμόδιο αντιδήμαρχο Κοινωνικής Μέριμνας κ. Γιώργο Τσαγκαράκη, ο οποίος από την πλευρά του καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για την εξεύρεση λύσεων σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν τους άστεγους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος αναμένει τους επόμενους μήνες την έγκριση για το νέο πρόγραμμα στέγασης, για το οποίο κατέθεσαν σχετικό φάκελο.
Την ίδια ώρα, φουντώνουν οι αντιδράσεις από τη “Λαϊκή Συσπείρωση” της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Ηρακλείου, με τον επικεφαλής κ. Δουλουφάκη να αναδεικνύει, στη διάρκεια πρόσφατης συνεδρίασης, τις μεγάλες αδυναμίες στο πολύπλευρο αυτό ζήτημα, κάνοντας λόγο για αποσπασματικά μέτρα και προγράμματα, τα οποία έχουν ημερομηνία λήξης, καυτηριάζοντας και το πρόσφατο κλείσιμο του Κέντρου Αστέγων, το οποίο, όπως σημείωσε, δεν πληρούσε τις απαιτούμενες προδιαγραφές λειτουργίας του!
Μιλώντας στο neakriti.gr και στην “ΚΡΗΤΗ TV”, ο κ. Δουλουφάκης δήλωσε ότι «το Κέντρο Αστέγων είναι μια σημαντική δομή, απαραίτητη για να βοηθήσει συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Δυστυχώς, το Κέντρο έκλεισε γιατί δεν πληρούσε τις προδιαγραφές στο πλαίσιο σχετικής νομοθεσίας. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δεν είχε ουσιαστικά άδεια. Η στάση της δημοτικής Αρχής είναι απαράδεκτη, γιατί αυτή τη στιγμή δείχνει το... δάχτυλο στους αστέγους, θεωρώντας ότι αυτοί έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Δε φαίνεται να υπάρχει ένας ουσιαστικός σχεδιασμός για να δημιουργηθεί μια δομή που να εξυπηρετεί τους άστεγους, αντιθέτως λαμβάνονται αποσπασματικά μέτρα».
Παράλληλα, ο κ. Δουλουφάκης αφήνει αιχμές εναντίον τόσο της δημοτικής Αρχής, λέγοντας ότι «φιλανθρωπία για τη δημοτική Αρχή είναι η παροχή μιας... κουβέρτας και όχι μια ολοκληρωμένη στήριξη και υποστήριξη στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη», όσο και εναντίον της κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει κοινωνική πολιτική η οποία θα βασίζεται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό με χρηματοδοτικά εργαλεία, και όχι μόνο.
Επιπλέον, ο κ. Δουλουφάκης αναφέρθηκε στις καταστροφές που υπήρξαν στη Βαλένθια και στην αναγκαιότητα αντίστοιχων δομών για την προστασία ανθρώπων, είτε από φυσικές καταστροφές είτε εξαιτίας οικονομικών ή άλλων προβλημάτων.
Για πρώτη φορά... άστεγοι
Εντωμεταξύ, μια ακόμη οικογένεια βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες στους δρόμους, διαβιώντας κάτω από απαράδεκτες συνθήκες σε σκάλα στο κτήριο της παλιάς λαχαναγοράς επί της παραλιακής λεωφόρου και λίγα βήματα από τα γραφεία της Δημοτικής Αστυνομίας.
Έστησαν το... σπιτικό τους δίπλα από την παραλιακή λεωφόρο και σε δημοτικό χώρο, λίγα βήματα από τη Δημοτική Αστυνομία στην παλιά λαχαναγορά. Διαβιούν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, ενώ η σύζυγος του 60χρονου αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας.
Το κρύο έχει παγώσει και τις ψυχές τους, ενώ πολύ σύντομα θα πρέπει να αποχωρήσουν από τον συγκεκριμένο χώρο, σύμφωνα με ενημέρωση που έλαβαν.
Φουντώνουν οι αντιδράσεις για το πολύπλευρο αυτό ζήτημα στο Ηράκλειο
Μέσω του τηλεοπτικού φακού της “ΚΡΗΤΗ TV” και του neakriti.gr, ο 60χρονος κ. Velkov Trajko, με καταγωγή από τη Βόρεια Μακεδονία, απευθύνει έκκληση για βοήθεια, ώστε να βρεθεί ένας αξιοπρεπής χώρος φιλοξενίας, καθώς ο Δήμος Ηρακλείου, παρά τις σημαντικές προσπάθειες που καταβάλλει, “σηκώνει τα χέρια ψηλά”.
«Κρυώνουμε. Θα πεθάνουμε από το κρύο. Η γυναίκα μου κάνει ινσουλίνη και δεν έχουμε ψυγείο για τα φάρμακά της. Θέλουμε βοήθεια. Ένα δωμάτιο! Όποιος μπορεί ας μας βοηθήσει», η κραυγή απελπισίας από τον κ. Velkov Trajko, ο οποίος μετέβη στη Διεύθυνση Παροχών Κοινωνικής Αλληλεγγύης, καταθέτοντας χαρτιά, εξασφαλίζοντας τη χορήγηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος ύψους 216 ευρώ!
Ο 60χρονος Velkov Trajko ζητά να βρεθεί ένας αξιοπρεπής χώρος φιλοξενίας
Από τη Βόρεια Μακεδονία, το ζευγάρι βρέθηκε στην Κρήτη πριν 37 χρόνια. Ο ίδιος δούλευε στις οικοδομές, ενώ τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, μετά από εργατικό ατύχημα, με συνέπεια να μην μπορεί να απασχοληθεί σε βαριές εργασίες, ενώ απευθύνει έκκληση και για εργασία.
«Δούλευα στη λαχαναγορά, ενώ ξεφόρτωνα ψάρια όποτε υπήρχε ανάγκη. Όμως ψάχνω δουλειά που να μην απαιτεί βαριές εργασίες. Μπορώ να σκουπίζω τους δρόμους... Όποιος μπορεί ας με βοηθήσει και στο ζήτημα της εργασίας», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο ίδιος.
Δείτε το ρεπορτάζ της ΚΡΗΤΗ TV και φωτογραφίες στην gallery που ακολουθεί:
“Λαϊκή Συσπείρωση”: «Προσπαθεί να κρύψει... κάτω από το χαλί το πρόβλημα της αστεγίας»
Η “Λαϊκή Συσπείρωση” σε ανακοίνωσή της τονίζει, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω: «Προκλητική ήταν για άλλη μια φορά η στάση της δημοτικής Αρχής με την απαράδεκτη τοποθέτηση του αντιδημάρχου Κοινωνικής Πολιτικής, που όχι μόνο προσπαθεί να κρύψει... κάτω από το χαλί το πρόβλημα της αστεγίας των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας, αλλά αξιοποιεί και τα πιο αντιδραστικά επιχειρήματα περί “κατ' επιλογήν άστεγους, ανθρώπους που επιλέγουν τέτοιο τρόπο ζωής”.
Αντιλήψεις τέτοιες είναι αντιεπιστημονικές και επικίνδυνες, ενώ στόχο έχουν να συγκαλύψουν το πραγματικό πρόβλημα των διαχρονικών ελλείψεων στις κοινωνικές υπηρεσίες και δομές, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Τα προβλήματα που υπάρχουν στις διάφορες υπηρεσίες και δομές έχουν ως κοινή αφετηρία την πολιτική που έχει στόχο την υποβάθμιση της κοινωνικής φροντίδας και πρόνοιας, ανοίγοντας τον δρόμο με στόχο το κέρδος, σε ΜΚΟ, ιδιωτικές επιχειρήσεις και κάθε λογής “φιλάνθρωπους”».