Η Μαίρη Τζουλάκη, η μητέρα του 22χρονου Αντώνη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μετά από τροχαίο τον Αύγουστο του 2023, είναι μία από τους πολλούς γονείς που πήραν τη γενναία απόφαση να δωρίσουν τα όργανα του παιδιού τους, δίνοντας έτσι ζωή σε άλλους συνανθρώπους τους.
Είναι η μητέρα που, μαζί με τον σύζυγό της, ανέλαβε την ηθική ευθύνη να μετατρέψει την τραγική απώλεια σε ελπίδα για άλλους ασθενείς, αποδεικνύοντας τη δύναμη της δωρεάς οργάνων ως την υπέρτατη πράξη αγάπης για τον συνάνθρωπο.
Συγκλονίζει η Μαίρη Τζουλάκη
Η δωρεά οργάνων είναι μια ζωτική αλυσίδα που ξεκινά από τις ΜΕΘ των νοσοκομείων, όπου οι γιατροί μάχονται καθημερινά για τη σωτηρία των ασθενών τους. Κάποιες φορές, ωστόσο, η μάχη αυτή κρίνεται άνιση και τότε το προσωπικό ενημερώνει τις οικογένειες για τη δυνατότητα δωρεάς, προσφέροντας στους πενθούντες συγγενείς την ευκαιρία να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία ζωής σε άλλους. Η χώρα μας παραμένει πίσω σε δωρεές οργάνων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, παρότι σημειώνεται φέτος αύξηση, με το Ηράκλειο να πρωτοστατεί, υποδεικνύοντας ότι κάτι έχει αλλάξει στη συνείδηση του κοινού.
Έγινε ο Αντώνης τους η γέφυρα ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο
Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί: το 2024, 88 δότες που απεβίωσαν χάρισαν ζωή σε περισσότερους από 190 ασθενείς. Στην Κρήτη, ειδικά, ο αριθμός δωρητών αυξήθηκε φέτος στους 13 από μόλις 3 την προηγούμενη χρονιά. Αυτή η σημαντική εξέλιξη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πρωτοβουλία και τη συμβολή τοπικών συντονιστών μεταμοσχεύσεων, οι οποίοι εκπαιδεύονται και υποστηρίζονται μέσω των δράσεων του Ιδρύματος Ωνάση. Το Ίδρυμα στηρίζει τον θεσμό των τοπικών συντονιστών και υλοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα όπως οι «Οργανούληδες» για παιδιά δημοτικού και τα «OrganMeetings» για ενήλικες, στοχεύοντας στην κατανόηση της σημασίας των μεταμοσχεύσεων.
Η ανάγκη για δωρεά οργάνων είναι μεγάλη και επιτακτική, καθώς χιλιάδες ασθενείς περιμένουν σταθερά στην λίστα αναμονής για βασικά όργανα, όπως νεφρά και καρδιές. Για τη μεταμόσχευση νεφρού, ο χρόνος αναμονής στην Ελλάδα φτάνει τα οκτώ χρόνια, ενώ στην Ευρώπη κυμαίνεται μόλις στα δύο με τρία χρόνια.
Η υποστήριξη της δωρεάς οργάνων απαιτεί ενημέρωση και άνοιγμα της συζήτησης τόσο στη δημόσια σφαίρα όσο και στο εσωτερικό των ελληνικών οικογενειών, ώστε οι συγγενείς, σε στιγμές μεγάλης δοκιμασίας, να μπορούν να λάβουν αποφάσεις γνωρίζοντας τη σημασία και την επιθυμία του δικού τους ανθρώπου να προσφέρει ζωή.
