Οι οδηγοί ταξί αποτελούν άλλη μια επαγγελματική κατηγορία που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα τα τελευταία χρόνια λόγω μιας σειράς παραγόντων, όπως της οικονομικής κρίσης, των πολεμικών συρράξεων και της αύξησης των τιμών στα καύσιμα, που ανεβάζουν στα ύψη το λειτουργικό κόστος και φυσικά της ανεξέλεγκτης κατάστασης με τις υποκλοπές στο μεταφορικό έργο.
Έτσι, εκεί που πριν από σχεδόν μία δεκαετία, χωρίς δεύτερη σκέψη, ένας νέος που αναζητούσε τον επαγγελματικό του προσανατολισμό επέλεγε να γίνει οδηγός ταξί, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι θα είχε μια σίγουρη και επικερδή δουλειά, ενώ την ίδια στιγμή πολλές ήταν και οι γυναίκες που έκαναν την εμφάνισή τους στο “τιμόνι” ενός ταξί, σήμερα ο ένας μετά τον άλλο οι οδηγοί σηκώνουν χειρόφρενο και εγκαταλείπουν μια για πάντα το επάγγελμα, καθώς είναι αδύνατον να βιοποριστούν πλέον από αυτό.
Οι μόνοι μήνες που ίσως κάτι να κινείται και να βγαίνει ένα σχετικά καλό εισόδημα, που όμως και πάλι δε φτάνει για να ζήσει κανείς, πόσω μάλλον να κρατήσει ένα σπίτι και μια οικογένεια, είναι οι θερινοί. Το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, όπως μας περιγράφει ο πρόεδρος του Σωματείου Ιδιοκτητών Ταξί Ηρακλείου κ. Γιάννης Βαρδαβάκης, η επιβίωση για έναν οδηγό ταξί είναι από δύσκολη έως εντελώς αδύνατη.
«Μετά τον κορωνοϊό έχουν αλλάξει τα κυκλοφοριακά δεδομένα. Ειδικά τους χειμερινούς μήνες το βράδυ το Ηράκλειο ερημώνει. Έτσι είναι σπάνιες πια οι κούρσες που γίνονται τις βραδινές ώρες. Ο κόσμος έχει μειώσει κατά πολύ τις μετακινήσεις και τα έξοδά του. Πελάτες μας πλέον αποτελούν μόνο οι συνταξιούχοι, που δεν έχουν μεταφορικό μέσο και κατ’ ανάγκη θα πάρουν ταξί για να μετακινηθούν, και ίσως κάποιοι φοιτητές. Συνεπώς όλη μας η δραστηριότητα ιδίως τους χειμερινούς μήνες περιορίζεται στο πρώτο 15νθήμερο του μήνα, οπότε και έχουν οι άνθρωποι πληρωθεί τις συντάξεις τους. Τις υπόλοιπες 15 μέρες τα πράγματα είναι ζόρικα», εξηγεί ο κ. Βαρδαβάκης, συμπληρώνοντας πως «τα τελευταία 15 χρόνια βρισκόμαστε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ο επαγγελματίας δεν μπορεί να πληρώσει ούτε τον ΕΦΚΑ ούτε την εφορία. Ζούμε χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα και χωρίς ελπίδα και με τις συνεχείς αυξήσεις και τις υποκλοπές στο μεταφορικό μέσο να παίζουν και αυτά τον δικό τους ρόλο στα προβλήματα που βιώνει ο δικός μας κλάδος».
Από τα 100 ευρώ είσπραξη, μόνο τα 30 μένουν στον οδηγό ταξί
Με τις τιμές στα καύσιμα, που αποτελούν και το βασικό καθημερινό έξοδο για έναν οδηγό ταξί, να έχουν φτάσει στον Θεό, συμπαρασύροντας έτσι και το κόστος συντήρησης, που σημειώνει αύξηση της τάξεως του 40% σε σχέση με παλιότερα λόγω των αυξήσεων σε λιπαντικά, ανταλλακτικά κ.λπ., όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τα έξοδα είναι κατά πολύ περισσότερα από τα έσοδα για έναν ιδιοκτήτη ταξί. Αν σε αυτά προστεθεί η ασφάλεια του οχήματος και οι φθορές που μπορεί να εμφανίσει ένα όχημα, τότε τα χρήματα που μένουν στον επαγγελματία είναι μηδαμινά.
Και για να δούμε τελικά τι μένει στον επαγγελματία, όπως μας εξηγεί ο πρόεδρος του Σωματείου, από τα 100 ευρώ ημερήσια είσπραξη ενός ταξί, στην τσέπη του ιδιοκτήτη καταλήγουν στην καλύτερη περίπτωση μόλις τα 30 ευρώ, ενώ υπάρχουν και μέρες, ειδικά τον χειμώνα, που μπορεί να μην κάνει ούτε καν σεφτέ...
Με τα πράγματα να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, οι ιδιοκτήτες και οι οδηγοί ταξί εναποθέτουν τις ελπίδες τους για μια καλύτερη μέρα στο κράτος και στον δήμο, καθώς όπως μας λέει ο πρόεδρος συγκεκριμένα, «υπάρχει μια καμπή στο επάγγελμά μας, η οποία αυξάνεται συνεχώς. Τα προβλήματα όπως και τα αιτήματά μας, πάντα με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον, είναι γνωστά. Η νέα δημοτική Αρχή και ο νέος δήμαρχος Αλέξης Καλοκαιρινός δείχνουν ότι έχουν την επιθυμία να ακούσουν τους προβληματισμούς μας. Οι εκκρεμότητες βέβαια είναι πολλές. Είμαστε σε διαδικασία αναμονής και περιμένουμε».
Ανανέωσαν με δικά τους έξοδα το χρώμα στις διαγραμμίσεις των ταξί
Εδώ και 15 χρόνια λοιπόν, μη έχοντας από κάπου άλλη βοήθεια, έχουν οι ίδιοι αναλάβει τη φροντίδα και την επιμέλεια για κάθε τους επαγγελματική ανάγκη. Έτσι και αυτή τη φορά με δικά τους έξοδα αγόρασαν το χρώμα και με προσωπική και εντελώς εθελοντική εργασία από τους συναδέλφους τους προχώρησαν στον χρωματισμό και την ανανέωση των γραμμών στις πιάτσες των ταξί στο Ηράκλειο.
Η δράση αυτή γίνεται, καλώς εχόντων των πραγμάτων, δύο φορές τον χρόνο.
Η συζήτηση για να λάβει χώρα η δράση είχε ξεκινήσει τον Φεβρουάριο. Ωστόσο, λόγω και του καιρού, που δε στεκόταν σύμμαχος και άλλων συγκυριών, έφτασε να υλοποιείται τώρα τον Απρίλιο. Συνολικά η όλη δράση κόστισε 190 ευρώ, χρήματα που κατέβαλε το Σωματείο από την τσέπη του για τα χρώματα που αγοράστηκαν από ιδιώτη, ενώ παράλληλα, εκτός από τα χρήματα, αφιερώθηκαν πολλές εργατοώρες από τον προσωπικό χρόνο των μελών του Σωματείου, που εθελοντικά συνέβαλλαν στην όλη προσπάθεια.
«Παλιότερα υπήρχε μια προμήθεια από τις δημόσιες υπηρεσίες, τώρα δυστυχώς δεν μπορεί ούτε χρώμα να διατεθεί άμεσα, αλλά πρέπει να γίνει δημόσιος διαγωνισμός, να τηρηθεί όλη η προβλεπόμενη διαδικασία, πράγμα που είναι πολύ χρονοβόρο. Δυστυχώς, επειδή ο Δήμος δεν έχει αυτή τη στιγμή επανδρωμένο τμήμα γι’ αυτήν την εργασία, θελήσαμε να λάβουμε εμείς δράση, καθώς με τις διαγραμμίσεις να έχουν σβηστεί από τη φθορά του χρόνου, αντιμετωπίζαμε και μεγάλο πρόβλημα από οδηγούς Ι.Χ., που αναζητώντας μια θέση στάθμευσης καταλάμβαναν (χωρίς να το γνωρίζουν ενδεχομένως) δικές μας θέσεις».
Μέχρι πρότινος γινόταν διαγωνισμός και εργολάβος αναλάμβανε την εργασία αυτή. Τα τελευταία χρόνια όμως αναλαμβάνουν και αυτό να το πράττουν μόνοι τους, μεταμεσονύκτιες ώρες, τηρουμένων όλων των μέτρων ασφαλείας, ώστε να μη δημιουργηθεί κώλυμα στην κυκλοφορία.
Το Σωματείο πάντως, με σχετική ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, ευχαριστεί «πολύ τους συναδέλφους ιδιοκτήτες και οδηγούς ταξί, που εθελοντικά πρόσφεραν από τον ελεύθερο χρόνο τους την εργασία τους, για να βοηθήσουν και να συνδράμουν», σημειώνοντας πως το αμέσως επόμενο διάστημα θα γίνουν εργασίες και στις υπόλοιπες πιάτσες που χρειάζονται ανανέωση στον χρωματισμό των γραμμών.
