“Πνίγεται” η πόλη του Ηρακλείου σε χειμάρρους από λύματα που περνάνε από ακαθάριστους καλαμιώνες σε μεγάλες περιοχές, με γειτονιές, πολλά σπίτια ασφυκτικά χτισμένα το ένα κοντά στο άλλο, που αν συμβεί στην Κρήτη μία πλημμύρα σαν κι αυτή που έπληξε τη Θεσσαλία, η κατάσταση προφανώς και θα είναι εξίσου δραματική.
Το neakriti.gr προχώρησε το πρωί της Τρίτης 12 Σεπτεμβρίου, σε οδοιπορικό σε περιοχές όπου οι χείμαρροι που τις διέρχονται θα έπρεπε να βρίσκονται μονίμως υπό την προσοχή της Περιφέρειας Κρήτης, των δημοτικών Αρχών και φυσικά του επίσημου κράτους, ώστε να μη θρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές, αλλά και περιουσίες μιας ζωής, σε μία τέτοια θεομηνία, μετά και τη θεομηνία που γνωρίσαμε στις 15 Οκτωβρίου πέρυσι, που στοίχισε και τη ζωή δύο νέων ανθρώπων στα νερά της Αγίας Πελαγίας!
Η ευρύτερη περιοχή του Γιόφυρου, που “αγκαλιάζει” το δυτικό μέρος της πόλης του Ηρακλείου και κάθε φορά που έχουμε έντονα φαινόμενα πλημμύρας καρδιοχτυπούν εκεί οι κάτοικοι, ήταν ο πρώτος μας σταθμός. Μία βόλτα με τον φωτογραφικό μας φακό παράπλευρα του γνωστού πολυκαταστήματος παιχνιδιών ήταν αρκετή χθες το πρωί για να καταγράψουμε εικόνες που προκαλούν ανησυχία. Στον δρόμο της οδού Μεσαράς, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, που είναι μάλιστα σε απόσταση αναπνοής από τον κεντρικό δρόμο της λεωφόρου 62 Μαρτύρων και των άλλων δρόμων της περιοχής του Γιόφυρου, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Χριστομιχάλη Ξυλούρη, τα σκουπίδια και τα μπάζα “κάνουν πάρτι”, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουμε από μια καταρρακτώδη βροχή.
Λίγα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται ο χείμαρρος του ποταμού Γιόφυρου. Όπως δείχνουμε και στο φωτογραφικό μας υλικό, τα καλάμια στην κοίτη του ποταμού και στο πέρασμά του, απ’ όπου και “κατεβαίνουν”, είναι ακαθάριστα. Μάλιστα, την ίδια ώρα, μηχανήματα δούλευαν στην περιοχή της Χριστομιχάλη Ξυλούρη, σε άλλα δημόσια έργα, που φυσικά, αν υπήρχε προγραμματισμός, στόχευση, ευελιξία και θέληση, θα μπορούσε να είχε δοθεί η εντολή των αρμόδιων υπηρεσιών, προκειμένου τα μηχανήματα να προχωρήσουν παραπέρα και να καθαρίσουν όσο περισσότερο μπορούν το δάσος από τα καλάμια, αλλά και το άκρως απαράδεκτο σκουπιδαριό.
Μπάζα και σκουπίδια... Χαμός... Μέχρι και... μαλλιά προβάτου στην κοίτη του ποταμού κατέγραψε ο φακός μας, ενώ το... “όμορφο” τοπίο συμπληρώνεται λίγα μέτρα παραπέρα με δεκάδες λάστιχα παρατημένα σε σωρούς, τα οποία υποτίθεται ότι καταλήγουν σε ειδικούς χώρους ανακύκλωσης, αφού πρόκειται για υλικά που ασφαλώς είναι πολύ επιβαρυντικά για το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων. Εκτός και αν από παρακείμενες επιχειρήσεις έχει βρεθεί αυτός ο χώρος εναπόθεσης για την προσωρινή “φιλοξενία” τους, που ωστόσο δεν είναι καθόλου δύσκολο, σε μια μεγάλη μπόρα, αυτά τα λάστιχα να παρασυρθούν μέσα στον χείμαρρο και να καταλήξουν στη θάλασσα...
«Καμπανάκι» κινδύνου - Λύματα, δυσοσμία και εικόνες “Αμαζόνιου”...
Συνεχίζουμε το οδοιπορικό μας. Ανεβαίνουμε το Γιόφυρο προς τον Εσταυρωμένο. Στρίβουμε αριστερά από την οδό Ευαρέστου και κατευθυνόμαστε προς Φοινικιά, κάτω από τις εγκαταστάσεις του ΕΛΜΕΠΑ. Παντού ακαθάριστοι καλαμιώνες. Κατά διαστήματα, εκεί όπου έχουν τοποθετηθεί κάδοι, τα μπάζα “συμπληρώνουν” το σκηνικό, που προφανώς και μας προκαλεί ανησυχία.
Κάνουμε μία στάση στο τέλος της Ευαρέστου, δίπλα στο κτήριο όπου στεγάζεται το Κτηματολογικό Γραφείο. Οι εικόνες είναι αποκαρδιωτικές λόγω της συσσώρευσης σκουπιδιών και μπάζων, ακριβώς στην είσοδο του γεφυριού που υπάρχει εκεί, για πεζούς και οχήματα. Συνεχίζουμε την πορεία μας. Φτάνουμε στο ύψος της ΔΕΥΑΗ, εκεί όπου βρίσκεται η άλλη γέφυρα και κοιτάζοντας από την πλευρά του Γιόφυρου και του Παγκρήτιου Σταδίου, πραγματικά αηδιάζουμε. Βρομόνερα από βοθρολύματα “πνίγουν” την ευρύτερη περιοχή. Οι κοίτες του ποταμού θυμίζουν... Αμαζόνιο.
Από την άλλη πλευρά της γέφυρας υπάρχουν μεγάλες σωλήνες της ΔΕΥΑΗ, που επικοινωνούν με τον Βιολογικό. Κατά διαστήματα εκεί έχουν σημειωθεί μεγάλες ζημιές και διαρροές πολλών ημερών, που μέχρι να φτιαχτούν μολύνουν επικίνδυνα το ποτάμι και κατά συνέπεια τη θάλασσα, στην οποία καταλήγουν. Εκεί τρέχει και ο Δρακουλιάρης, που σε τακτά χρονικά διαστήματα πλημμυρίζει και καταστρέφει παρακείμενες επιχειρήσεις.
Πόσο έτοιμοι τελικά είμαστε για να αντιμετωπίσουμε μια μεγάλη θεομηνία; Προφανώς και υπάρχουν και καθαρισμένες περιοχές. Δε χρειάζεται όμως να είναι κανείς ειδικός για να διαπιστώσει πως, σε γενικότερες γραμμές, η κατάσταση δεν είναι καλή και ο κίνδυνος βρίσκεται εντός των πυλών...
